Να είσαι ειλικρινής και ξεκάθαρος γι’ αυτά που ζητάς…

Γράφει η Πράξια Αρέστη

Εμείς οι άνθρωποι εκτός από σωματικές ανάγκες έχουμε και τις ψυχικές ξέρετε! Κάθε ένας μας και διαφορετικές.

Οι περισσότεροι, έχουμε ανάγκη από αγάπη, από πάθος και έντονες στιγμές. Ν’ αγαπήσουμε και ν’ αγαπηθούμε. Να ερωτευτούμε και να ζήσουμε αληθινές στιγμές με ειλικρινείς ανθρώπους. Να δώσουμε και να πάρουμε. Όχι υλικά αγαθά αλλά αυτά που έχουμε μέσα μας.

Έχουμε ανάγκη να ικανοποιήσουμε όλες μας τις αισθήσεις με έναν άνθρωπο που η γεύση του, η αφή του, το βλέμμα του και το γέλιο του μας γεμίζουν συναισθήματα.

Κι αυτή η ανάγκη μας κάνει πολλές φορές να πέφτουμε έξω. Να διαλέγουμε να δινόμαστε στους λάθος ανθρώπους. Να παρακαλάμε για σημασία, να συγχωρούμε τα ασυγχώρητα και να ελπίζουμε αβάσιμα ότι τα πράγματα θα γίνουν καλύτερα, όταν δεν μας αγαπούν όπως μας αξίζει.

Το τι νιώθουμε εμείς όμως δεν μπορεί να αλλάξει αυτό που νιώθει ο άλλος. Αν δεν ξέρει τι θέλει κάποιος, δε σε θέλει. Αν πηγαινοέρχεται στη ζωή σου λες κι είσαι μοτέλ δε σε θέλει. Αν δεν σου τηλεφωνεί δε σε θέλει. Είναι τόσο ξεκάθαρα τα μηνύματα που στέλνει το σώμα και η συμπεριφορά κάποιου που δε μας θέλει, που ακόμα κι αν μας πει λόγια αγάπης δε θα έπρεπε να τα πιστευούμε.

Και τώρα απευθύνομαι σε σας τους άλλους. Σε σας που δε νιώθετε, όμως, θέλετε να ικανοποιήσετε άλλες σας αναγκές σαρκικές ή για να ταΐσετε τον εγωισμό σας και να τονώσετε το εγώ σας. Έχετε κι εσείς μερίδιο ευθύνης, το μεγαλύτερο.

Γιατί και οι δικές σας ανάγκες που είναι μόνο σαρκικές και ατομιστικές καταστρέφουν κόσμο. Διαλύουν ψυχές ανεπανόρθωτα. Σκοτώνουν έρωτες και αφήνουν ανθρώπους ευάλωτους να καταλήγουν με λάθους άνθρωπους.

Εσείς, λοιπόν ναι που για κάποιο λόγο το μέσα σας άδειασε. Αν κάποιος άνθρωπος σας δίνει το σώμα του μπορεί μαζί να σας δίνει και την ψυχή του.

Γι’ αυτό να είστε ξεκάθαροι. Όχι μνησίκακοι και άκαρδοι, σωστοί. Να μην βλέπετε την αγάπη του άλλου και να θέλετε να τον κατασπαράξετε, μόνο και μόνο για να γεμίσετε εσείς.

Να μην βλέπετε την αδυναμία του για σας και να θέλετε να βγάλετε το άχτι σας πάνω του.

Οι άνθρωποι που αγαπάνε πολλές φορές δεν βρίσκουν τη δύναμη να φύγουν. Αυτός που αγαπάει πιο λίγο ή και καθόλου έχει το πάνω χέρι κι αυτός είναι και ο υπεύθυνος για την εξέλιξη μιας σχέσης. Αυτός που σε αγαπάει ξέρει τι θέλει και δε θα σε εμποδίσει ποτέ να έχεις όλα αυτά που εσύ θέλεις.

Εσύ, όμως, δεν μπορείς να τον καταλάβεις γιατί μέσα σου επικρατεί ξηρασία συναισθημάτων και ένα εγώ που κατακλύζει κάθε σου κύτταρο.

Αντί να τον χρησιμοποιείς δείξε του το δρόμο να φύγει από σένα.
Μην μπαινόβγαινεις στη ζωή του. Ξέρεις ότι δεν μπορει να σου πει όχι. Μην το εκμεταλλεύεσαι.

Γιατί για σένα θα είναι μία ακόμη στιγμή και μετά πάλι θα ξεχάσεις, θα αδιαφορείς, θα φέρεσαι άσχημα για να τον ξεφορτωθείς. Γι’ αυτόν, θα είναι μία μικρή στιγμή ευτυχίας γεμάτη συναισθήματα. Γεμάτη υπόσχεσεις ότι ήρθες για να μείνεις. Ως φίλος, ως εραστής, ως σύντροφος…

Αν όλοι ήμασταν λίγο πιο ειλικρινείς με τους εαυτούς μας για το τι θέλουμε και ύστερα ειλικρινείς με τους άλλους, πολλές πληγές δε θα άνοιγαν ποτέ.

Όμως, τα πράγματα στον έρωτα είναι πάντα πολύπλοκα και πολύπλευρα, όπως και ο ανθρώπινος εγκέφαλος που γεννά αντικροούμενα συναίσθηματα επηρεασμένα από φόβους, συγκυρίες και βιωτικές ανάγκες.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.