Εσωκομματική θέση μάχης

Γράφει ο Κωνσταντίνος Μανίκας, Οικονομολόγος – Ψυχολόγος, Συγγραφέας

Οι εσωκομματικές διαδικασίες αφορούν συνήθως ένα περιορισμένο κοινό όσων ασχολούνται στενότερα, σχεδόν καθημερινά, με τα κομματικά τεκταινόμενα ή έστω διατηρούν ένα έντονο ενδιαφέρον για τις παραταξιακές εξελίξεις έστω κι αν δεν διαθέτουν τον χρόνο για περαιτέρω ενεργοποίηση.

Στην πράξη από το ενεργό δυναμικό μελών στις εκλογές τοπικών συμβουλίων και συνέδρων συμμετέχει περίπου το 30%. Κι αυτό όχι μόνο στην τωρινή περίπτωση που κάποιον ρόλο παίζει και η ανάγκη ανανέωσης της συνδρομής αλλά και σε προηγούμενες φορές.

Σημαντικό μέρος της κοινωνίας θεωρεί ότι σε μεγάλο βαθμό πρόκειται για εσωτερικές διευθετήσεις που δεν αφορούν άμεσα τα προβλήματα και τις έννοιες των πολιτών. Αναρωτιέται γιατί να χρειάζεται επανεκλογή στις τοπικές και τις νομαρχιακές μέσα σε δυο χρόνια κι όχι σε τρία, όπως ίσχυε; Θα βοηθήσει στην δημιουργία αγωνιστικού, εκλογικού κλίματος ή ορισμένοι επιθυμούν τον έλεγχο τους προς ίδιον όφελος ενόψει εθνικών και άλλων καλπών;

Τι εξυπηρετεί η εκλογή συνέδρων για τα επόμενα δυο συνέδρια; Αν το μεθεπόμενο τακτικό συνέδριο πραγματοποιηθεί το 2022 ποιος ο λόγος να υπάρχουν τόσο νωρίς προκαθορισμένα σώματα; Υποκρύπτεται ένα ευρύτερο σκεπτικό σε σχέση με τις αναμενόμενες, γενικότερες πολιτικές εξελίξεις;

Επιπρόσθετα ξενίζει η επικοινωνιακή υπερβολή κάποιων υποψηφίων ή η έπαρση, οι υποτιθέμενες, ή μη, συμμαχίες που συγκροτούνται ή καταρρέουν ανάλογα με την περίπτωση και τις βλέψεις “υψηλών” παραγόντων. Ο κόσμος πλέον αδιαφορεί για κάθε μορφή παραγοντισμού και οργίζεται όταν αυτή επιχειρείται να του επιβληθεί.

Σε μια εποχή ταχύτητας, υπερπληροφόρησης και απαξίωσης της πολιτικής οι κομματικές οργανώσεις αναζητούν ένα φρέσκο, πιο λειτουργικό, πιο αποδοτικό μοντέλο που θα ανταποκρίνεται στις τεκτονικές κοινωνικές  και τεχνολογικές αλλαγές.

Πάνω από μια τριετία πριν είχα καταθέσει αρμοδίως και λίγο αργότερα δημοσιοποίησα έναν βασικό πλαίσιο αξόνων πάνω στο οποίο οφείλει να κινηθεί η διάρθρωση των κομμάτων με το βλέμμα στον 21ο αιώνα. 5+1 προϋποθέσεις μιας σύγχρονης κομματικής οργάνωσης.

Πολλά από αυτά τα σημεία μπορούν να εξειδικευτούν περαιτέρω όπως είναι δυνατόν να προστεθούν και νέες προτάσεις. Σημεία που σχετίζονται με την πιο μικρή, ευέλικτη και λειτουργική δομή, με την εξειδίκευση επιμέρους εργασιών, με την διαρκή συμμετοχή των μελών στις αποφάσεις αλλά και την αξιολόγηση τους, με την εκτεταμένη χρήση της τεχνολογίας.

Το ζητούμενο είναι ο μετασχηματισμός και η ανασύσταση του κομματικού ιστού ώστε να αντιπροσωπεύει ένα γενικότερο σύγχρονο μοντέλο διοίκησης. Λιγότερο κατακερματισμένο. Περισσότερο δημιουργικό. Εντονότερα ψηφιοποιημένο. Κι όλα αυτά απαιτούν θέληση, χρόνο και διάθεση απαγκίστρωσης από παλαιοκομματικές αγκυλώσεις.

Όσα θετικά, προς αυτή την κατεύθυνση, έχουν ήδη πραγματοποιηθεί μακάρι να ενισχυθούν, να επεκταθούν και να καταστήσουν την Νέα Δημοκρατία, την σύγχρονη Ευρωπαϊκή Κεντροδεξιά που κυρίως έχει ανάγκη η χώρα μας στις πολύ δύσκολες σημερινές συνθήκες.