O τρίτος νόμος του Νεύτωνα

Γράφει ο Ρίζος – Θεόδωρος Χαδούλης, Φοιτητής Φυσικού

Επιτρέψτε μου να ξεδιπλώσω μερικές σκέψεις μου ως νεοδημοκράτης. Συμπορεύτηκαν με τον ΓΑΠ κόντρα στον Κώστα Καραμανλή. Το 2012 αρνήθηκαν την συμπόρευση με τη Νέα Δημοκρατία (σε αντίθεση με το κόμμα της Ντόρας Μπακογιάννη ή τον αείμνηστο Στέλιο Σταυρίδη). Το 2014 και το 2015 επέλεξαν να συστρατευτούν με το Ποτάμι (και την τότε διαφαινόμενη συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ). Τον Αντώνη Σαμαρά τον αποκαλούσαν κοροϊδευτικά Harry Potter, επειδή στο Ζάππειο δεσμευόταν ότι ως Πρωθυπουργός θα εξαφάνιζε το έλλειμμα σε 2 χρόνια, πράγμα που έκανε μόλις σε 18 μήνες! Αναφέρομαι στη Δράση, το νέο μας συνοδοιπόρο.

Ας ξεχάσουμε όμως το παρελθόν. Η αγκαλιά της παράταξης είναι μεγάλη και το θυμικό δεν ήταν ποτέ καλός σύμβουλος. Προσωπικά χάρηκα, που ακόμα και με κάποια χρόνια καθυστέρηση ένα όμορο κόμμα είναι διατεθειμένο να βάλει πλάτη στην προσπάθεια της Νέας Δημοκρατίας. Με ποιους όρους όμως; Ο κ. Σκυλακάκης μεταξύ άλλων είπε πως η Δράση θέτει στη διάθεση του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκου Μητσοτάκη όλες τις δυνάμεις της. Τα στελέχη, τις ιδέες και την πολιτική της προσπάθεια. Προσέξτε! Δεν αναστέλλει τη λειτουργία της. Δεν προσχωρεί στη Νέα Δημοκρατία. Τελικά μήπως είμαστε πολυτασικό κόμμα; Και αν όντως δεχόμαστε την ύπαρξη τάσεων εντός του πολιτικού μας οργανισμού, τι μας πείραζε να τις θεσμοθετήσουμε κιόλας;

Και κάτι ακόμη. Η σύμπραξη με τη Δράση σίγουρα θα δώσει άλλο αέρα στα πανιά της Νέας Δημοκρατίας. Υπό αυτό το πρίσμα είναι καλοδεχούμενη. Μη γελιόμαστε όμως! Πέρα από τη δημιουργία κλίματος συσπείρωσης δεν έχει να προσφέρει παρά ελάχιστα παραπάνω. Τη ρητορεία περί αξιοποίησης στελεχών την ακούω βερεσέ. Εδώ αξιοποιήθηκαν άλλοι κι άλλοι, απολωλότες και περιπλανώμενοι. Στα άξια στελέχη της Δράσης θα κλείναμε την πόρτα; Εκλογικά, ακόμα κι αν δεχτούμε την αποδεδειγμένα λανθασμένη λογική του 1+1=2, η εκλογική επιρροή της Δράσης ήταν και είναι αμελητέα. Όσο για τα περί ανανέωσης της ιδεολογικής μας φαρέτρας, εδώ γελάμε.

Φυσικά όλα αυτά δε θα τα συζητούσαμε αν η Νέα Δημοκρατία είχε μείνει διαχρονικά αφοσιωμένη στην ιδρυτική της διακήρυξη, σύμφωνα με την οποία είμαστε αντικρατιστές με κοινωνικό πρόσημο. Φιλελεύθεροι και ταυτόχρονα ριζοσπάστες. Δυστυχώς, για ένα διάστημα, γοητευμένοι από την πασοκική κουλτούρα της ασυδοσίας, ξεχάσαμε πως θέλουμε λιγότερο κράτος. Έτσι βρήκαν πρόσφορο έδαφος να ανθίσουν η Δράση, η Δημιουργία Ξανά κτλ. Από τον υπερβολικό τους ζήλο όμως για τον αντικρατισμό, τα πολιτικά αυτά μορφώματα, πολλές φορές εστιάζουν τόσο πολύ στους αριθμούς λησμονώντας τον άνθρωπο, που για μας (πρέπει να) είναι στο επίκεντρο. Όχι στο περιθώριο! Ελπίζω να μην διολισθήσουμε και εμείς στο ίδιο λάθος. Γιατί σύμφωνα με το Νεύτωνα η δράση φέρνει αντίδραση.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.