Κλωστοϋφαντουργία στην Ελλάδα Νο 2
Γράφει ο Απόστολος Τσιμογιάννης, Υποστράτηγος ε.α
Σε προηγούμενο άρθρο είχα παρουσιάσει τις προοπτικές επανάκαμψης του υπόψη κλάδου στο νέο Ελληνικό αναπτυξιακό σχεδιασμό.
Επειδή πιστεύω ιδιαίτερα στις δυνατότητες της πατρίδας μας στο τομέα της μεταποίησης, σε συνδυασμό με τη πρωτογενή παραγωγή, σκέφτηκα να επανέλθω στο θέμα.
Αφορμή αυτή τη φορά υπήρξε δημοσίευμα που ανέφερε τη τεράστια επιτυχία της ελληνικής εταιρείας SIAMIDIS SA, που δραστηριοποιείται στο κλάδο ένδυσης-κλωστοϋφαντουργίας της χώρας μας, να υπογράψει σύμβαση με τέσσερις Σκανδιναβικές χώρες (Νορβηγία, Σουηδία, Φιλανδία, Δανία), στο πλαίσιο της αμυντικής συνεργασίας NORDEFCO (Nordic Defence Cooperation).
Η σύμβαση αφορά στην ανάπτυξη και παραγωγή ολοκληρωμένου συστήματος ένδυσης του στρατιωτικού προσωπικού συνολικού προϋπολογισμού 425 εκ. € για την περίοδο 2022-28. To σύστημα ένδυσης περιλαμβάνει από εσώρουχα μέχρι και ενδύματα που απαιτούνται ακόμα για περιοχές με ακραίες κλιματολογικές συνθήκες, από τον αρκτικό κύκλο, την τροπική ζώνη έως και την έρημο.
Η ποιότητα του ελληνικού βάμβακος, έχει τραβήξει το ενδιαφέρον ξένων εταιρειών ένδυσης, όπως η Lacoste. Ο οργανισμός ΕΛΓΟ «Δήμητρα», χτυπάει ήδη τη πόρτα σε 50 από τις μεγαλύτερες φίρμες στο χώρο της μόδας παγκοσμίως για να προωθήσει το ελληνικό βαμβάκι.
Στελέχη της γαλλικής εταιρείας έχουν επισκεφθεί ήδη κλωστήρια, εκκοκκιστήρια καθώς και καλλιέργειες βαμβακιού στην Ελλάδα καθώς η εταιρεία επιθυμεί να προμηθευτεί πιστοποιημένο ποιοτικό βαμβάκι, το οποίο να έχει παραχθεί με φιλικό προς το περιβάλλον τρόπο και με σεβασμό στα κοινωνικά δικαιώματα, με ρητή διασφάλιση ότι δεν προέρχεται από παιδική και καταναγκαστική εργασία.
Αυτό σημαίνει ότι οι εταιρείες μόδας επανακαθορίζουν την εφοδιαστική αλυσίδα τους.
Όπως αναφέρει η ιστοσελίδα xronos.gr, τα Θρακικά Εκκοκκιστήρια, συμμετέχουν σε μία 100% ελληνική γραμμή παραγωγής ρούχων, με πρώτη ύλη το θρακιώτικο βαμβάκι. Το βαμβάκι παράγεται στη Θράκη, εκκοκκίζεται στην Κομοτηνή, γίνεται νήμα στα κλωστήρια Θράκης, και από εκεί πηγαίνει στη Θεσσαλονίκη για να γίνει ύφασμα, να βαφεί, να κοπεί, να συσκευαστεί και μετά τον ποιοτικό έλεγχο να γίνει το τελικό ρούχο.
«Θέλαμε να δημιουργήσουμε κάτι 100% ελληνικό, που θα επιστρέφει στον παραγωγό που περιποιείται το βαμβάκι και κάνει την περισσότερη δουλειά», δήλωσε με ικανοποίηση μιλώντας στον «Χ» η αντιπρόεδρος των Θρακικών Εκκοκκιστηρίων Εμμανουέλα Κουρούδη και σχολίασε: «Το παλεύαμε τόσα χρόνια, είχαμε ένα βαμβάκι που εξαγόταν εύκολα, αλλά πιστεύαμε στο κάτι παραπάνω που θα επιστρέψει στον παραγωγό. Δηλαδή μαζί με τους παραγωγούς μας να φτιάξουμε ένα premium προϊόν, το οποίο θα βρει τη θέση του στην αγορά. Για εμάς ήταν στόχος και μεγάλη χαρά».
Σύμφωνα με την ιστοσελίδα ypaithros.gr , η ανισορροπία μεταξύ παγκόσμιας προσφοράς – ζήτησης και τα προβλήματα που εντείνονται στο δίκτυο μεταφορών, δημιουργούν θετικούς για το ελληνικό βαμβάκι, συσχετισμούς.
Η Τουρκία εισάγει το 15% των αναγκών της από τη χώρα μας, καθώς λόγω εγγύτητας δεν κινδυνεύει από καθυστερήσεις. Απορροφά τα 2/3 της Ελληνικής παραγωγής. Αφενός μεν λόγω της μικρής απόστασης από την Ευρώπη, αφετέρου δε, λόγω των αναθεωρήσεων στη παγκόσμια εφοδιαστική αλυσίδα, η Τουρκία χαρακτηρίζεται, σε επίπεδο κλωστηρίων, ως η «Κίνα της Ευρώπης».
Συνοψίζοντας, επισημαίνουμε τη κρισιμότητα του κλάδου, ειδικά όσον αφορά στα αγροτικά προϊόντα, που διακρίνονται για την ποιότητα και τη συνολικά ορθή διαχείριση τους. Η επάρκεια που θα μπορούσε να δημιουργηθεί, είναι πλέον ιδιαίτερα σημαντικής αξίας για την οικονομική αυτονομία της χώρας. Η πατρίδα μας, έχει τη δυνατότητα, όντας μέλος και της ΕΕ, να ανταγωνιστεί επάξια λοιπές χώρες και να προωθήσει τη πρωτοπορία της και σε άλλους τομείς.
Δυστυχώς φαίνεται ότι ο κλάδος της μεταποίησης, δεν είναι στις προτεραιότητες της κυβέρνησης, καθώς δεν έχουν επιλυθεί χρονίζοντα προβλήματα.
Την ώρα που οι Ευρωπαϊκές χώρες επανακαθορίζουν και διαφοροποιούν τις πηγές προμήθειας σε διάφορα προϊόντα , η Ελλάδα θα έπρεπε να είναι παρούσα και στο κλάδο της μεταποίησης.
