Η Ελλάδα μπορεί να επανακάμψει και στη κλωστοϋφαντουργία

Γράφει ο Απόστολος Τσιμογιάννης

Όπως αναφέρει το ΑΠΕ-ΜΠΕ, από το δεύτερο τρίμηνο του 2021, παρατηρήθηκε σημαντική ανάκαμψη του κλάδου της ένδυσης- κλωστοϋφαντουργίας. 

Σύμφωνα με τα στοιχεία του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Πλεκτικής – Ετοίμου Ενδύματος Ελλάδος (ΣΕΠΕΕ), οι εξαγωγές συνολικά του κλάδου, που αφορά 102 επιχειρήσεις, κατέγραψαν σημαντική άνοδο στο εννεάμηνο Ιανουαρίου – Σεπτεμβρίου 2021 κατά 23,7%, φτάνοντας το 1,4 δισ. ευρώ, έναντι 1,1 δισ. ευρώ το αντίστοιχο διάστημα του 2020. 

Πολύ μεγάλη αύξηση, της τάξης του 47%, κατέγραψαν και οι εξαγωγές βαμβακιού και διαμορφώθηκαν σε 360 εκατ. ευρώ, επίδοση αρκετά υψηλότερη και από το εννεάμηνο του 2019 (315 εκατ. ευρώ).

Όπως δήλωσαν στο Liberal Markets, ο Θεόφιλος Ασλανίδης, πρόεδρος του ΣΕΠΕΕ και ο Μελέτης Καραμπίνης, Διευθυντής Συνδέσμου Κατασκευαστών Ετοίμων Ενδυμάτων, παρατηρούνται τελευταία, μαζικές παραγγελίες στα ελληνικά εργοστάσια, απο τα μεγάλα brands της μόδας, όπως η H&M, η Zara και η Armani. 

Η στροφή αυτή των μεγάλων γνωστών διεθνών φιρμών οφείλεται στην πανδημική κρίση. Όπως εξηγεί ο Θ. Ασλανίδης «υπάρχει η τάση για επιστροφή μέρους της παραγωγής στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Έτσι λοιπόν οι παραγγελίες προς ελληνικά εργοστάσια αυξάνονται καθώς βρίσκονται κοντά στην Ευρωπαϊκή Ένωση και μέρος αυτών απομακρύνονται από χώρες όπως η Κίνα, το Βιετνάμ και το Μπαγκλαντές».

Από τη μεριά του ο Μ. Καραμπίνης επισημαίνει πως «η αύξηση του κόστους μεταφοράς και τα προβλήματα που παρατηρούνται στην εφοδιαστική αλυσίδα, η μεταφορά προϊόντων από χώρες της Ασία κατέστη δύσκολη και ακριβή. Έτσι λοιπόν, ευνοούνται χώρες που είναι πιο κοντά στην Ευρώπη, όπως η Ελλάδα, όπου μπορούν να παράξουν προϊόντα προστιθέμενης αξίας».

Ειδικά στην ένδυση καταγράφεται μια μετακίνηση της παραγωγής στην ευρωμεσογειακή ζώνη με άνοδο των εισαγωγών κατά 43% από το Μαρόκο, 23% από Τουρκία και 19% από την Τυνησία. 

Σύμφωνα με την ιστοσελίδα «Ελληνική Παραγωγή», (https://hellenicproduction.org/facts-and-figures/) η μεταποίηση βρίσκεται στο επίκεντρο της αναπτυξιακής στρατηγικής της Ευρώπης και αντιστοιχεί σε ποσοστό 14,3 % του ΑΕΠ της Ε.Ε.

Η συμβολή της ελληνικής μεταποίησης μειώθηκε από 11,4% του ΑΕΠ το 1995 σε 8,6% το 2014. Σύμφωνα με μελέτη του ΙΟΒΕ, αν η συμβολή της επανερχόταν στα επίπεδα του 1995, οι συνολικές πολλαπλασιαστικές επιδράσεις στην ελληνική οικονομία θα ήταν ιδιαίτερα σημαντικές:

– Το ΑΕΠ  θα αυξανόταν κατά 12,8% (€22,7 δις)

– Η απασχόληση θα αυξανόταν κατά 12,7%, δηλαδή κατά 504.000 θέσεις εργασίας εκ των οποίων 154.000 άμεσα στην μεταποίηση.

– Τα έσοδα του Δημοσίου και των ασφαλιστικών ταμείων θα αυξάνονταν κατά €4,6 δις ετησίως.

H πανδημία και τα προβλήματα στην εφοδιαστική αλυσίδα, απετέλεσαν καταλύτη στη νέα τάση επαναβιομηχάνισης της Ευρώπης και Αμερικής.

Οι Γερμανικές βιομηχανίες εξετάζουν την ανέγερση των Μονάδων τους, κατά προτεραιότητα στη Τουρκία, ΝΑ Ευρώπη (Βουλγαρία, Ρουμανία ) και στα Δυτικά Βαλκάνια. Η Ελλάδα δεν φαίνεται πουθενά !

Όπως αναφέρει μεταξύ άλλων, ο πρόεδρος του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων Κλωστοϋφαντουργών (ΣΕΒΚ), κ. Κούρταλη, η κλωστοϋφαντουργική βιομηχανία εξακολουθεί να παραμένει o σημαντικότερος μεταποιητικός κλάδος της χώρας, ο οποίος συνδέεται και με τη γεωργία, λόγω χρησιμοποίησης ως πρώτης ύλης ενός κορυφαίου ελληνικού αγροτικού προϊόντος, του ελληνικού βάμβακος, απασχολεί δε περίπου 75.000 εργαζόμενους και εξάγει το 70% της παραγωγής του.

Η κλωστοϋφαντουργία στην Ευρώπη επιστρέφει και ήδη παρουσιάζεται υψηλή ζήτηση κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων από την χώρα μας. 

Στην πρόκληση αυτή, ο κλάδος της ελληνικής κλωστοϋφαντουργίας, διαθέτοντας εμπειρία, τον κατάλληλο εξοπλισμό και την δυναμική που απαιτούνται, μπορεί να απαντήσει δημιουργικά, με την στήριξη τόσο της Πολιτείας όσο και των Τραπεζών, ενεργοποιώντας και αξιοποιώντας τις παραγωγικές του δυνατότητες και τις εξαγωγές του.

Κλείνοντας να θυμίσουμε ότι η βαμβακοβιομηχανία και γενικά η επεξεργασία του, αποτέλεσε κεντρικό κορμό της βιομηχανικής επανάστασης (1750- 1840) κυρίως στη Αγγλία και ταυτόχρονα έγινε μοχλός γενικότερης οικονομικής ανάπτυξης. Η συνεχής ίδρυση κλωστοϋφαντουργικών εργοστασίων, και οι ποικίλες ανάγκες που δημιουργήθηκαν, παρέσυραν και άλλους τομείς της οικονομίας στην ανάπτυξη.