Ηξεις αφήξεις…
Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα
Ακούοντας τον καταγγελτικό λόγο βουλευτών ΣΥΡΙΖΑ, σκέφτομαι ότι ένα από τα δύο συμβαίνει: Είτε νομίζουν ότι μπορούν ακόμη να εξαπατήσουν τον κόσμο ή πράγματι έχουν χάσει την επαφή τους με αυτόν…
Θυμάστε, μέσα του Οκτώβρη, ο ΣΥΡΙΖΑ ζητούσε να μην κλείσει το λιανεμπόριο στη Θεσσαλονίκη επειδή θα ήταν τεράστια η ζημία και θα έμεναν χιλιάδες άνθρωποι στο δρόμο από τα άπειρα λουκέτα. Δεν ήταν έωλα όσα έλεγαν. Ωστόσο, λίγες μέρες αργότερα, αποκαλύφθηκε ότι ο κορονοϊός έκανε επέλαση στη Θεσσαλονίκη και τότε κατήγγειλαν με σφοδρότητα την κυβέρνηση ότι δεν έκλεισε έγκαιρα τη Θεσσαλονίκη και την αντιμετώπισε με οικονομικά κριτήρια. Τη μια κόπτονταν να μείνει ανοικτή η αγορά της Θεσσαλονίκης, την άλλη γιατί δεν έκλεισε έγκαιρα. Πώς άραγε συμβαδίζει το «ανοικτό» με το «κλειστό»; Μένω με την απορία.
Κατά του υπουργού Προστασίας του Πολίτη έχουν εκτοξευθεί από τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ άπειρα «κοσμητικά» επίθετα. Πώς απαγορεύει αυτός στους πολίτες να κάνουν συγκέντρωση και πορεία για τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου; Ταυτόχρονα, όμως, κατακεραύνωναν τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη ότι δεν τηρούνται τα μέτρα του lockdown και ότι δεν τιμωρούνται οι παραβάτες. Πώς άραγε συμβαδίζει στη λογική των ΣΥΡΙΖΑίων η απαγόρευση για συγκεντρώσεις και πορείες και ο ανύπαρκτος έλεγχος των μέτρων εγκλεισμού. Αν η απαγόρευση δεν είναι έλεγχος για την τήρηση των μέτρων, τότε τι ακριβώς είναι; Υπάρχει άλλη μία σημαντική παράμετρος: Πώς θα έμεναν ελεύθερες οι διαδηλώσεις και ολόκλειστες οι εκκλησίες. Πολλώ δε μάλλον όταν το τελευταίο πιθανόν έχει και πολιτικό κόστος.
Και πάνω που οι ΣΥΡΙΖΑίοι κατήγγειλαν ότι η κυβέρνηση επέβαλε την αστυνομοκρατία δήθεν για την πανδημία, έρχεται ο Σπίρτζης συν τρεις-τέσσερεις βουλευτές ΣΥΡΙΖΑ και ζητούν από την κυβέρνηση να δώσει έναν έκτακτο μισθό στους αστυνομικούς, επειδή καταβάλλουν ιδιαίτερο κόπο για να τηρούνται τα μέτρα κατά του κορονοϊού. Τρεις λαλούν και δυο χορεύουν. Εγινε ενδοσυριζαϊκή σύρραξη, ακούστηκαν και βαριές κουβέντες από τη Νεολαία για τους παλαιοπασόκους που φορτώθηκαν στον ΣΥΡΙΖΑ, που ζητούν ενίσχυση της εντεινόμενης καταστολής, οπότε ο Σπίρτζης μάζεψε την τροπολογία. Μετά την ξανακατάθεσε, προσθέτοντας και άλλες ομάδες για έναν μισθό ως bonus και όχι μόνον για τους αστυνομικούς. Λες και οι πορτοκαλιές μεταλλάχθηκαν σε λεφτόδενδρα. Αλλά τι προς Σπίρτζη; Μοιράζει λεφτά στα λόγια που δεν κοστίζει τίποτε.
Μετά τις παλινωδίες, τις ασυμφωνίες, τις καταγγελίες, τις ύβρεις και τα «ήξεις και αφήξεις» των ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι υπερβολή ούτε ότι οι πολίτες δίνουν ισχυρό δημοσκοπικό προβάδισμα στην κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη ούτε ότι συνεχίζουν να κάνουν το σταυρό τους που δεν βρίσκονται αυτοί και ο Τσίπρας στην κυβέρνηση.