Η ισχύς εν τη ενώσει
Γράφει ο Αντώνης Μιχελόγγονας, δικηγόρος
Τρίτη 9 Μαΐου το απόγευμα, βρέθηκα στο Ζάππειο Μέγαρο, να παρακολουθήσω την εκδήλωση της ΝΔ για την ημέρα της Ευρώπης. Δεν παρευρέθηκα από κομματική ή προσωπική υποχρέωση, όπως έχει συμβεί με άλλες εκδηλώσεις και δράσεις αυτή την περίοδο. Δεν υπήρχε όμως περίπτωση να χάσω την ευκαιρία να είμαι παρών σε κάτι τέτοιο.
Βρέθηκα λοιπόν στο Ζάππειο, και παρακολούθησα τις ομιλίες δύο πρώην ΠΘ και ενός νυν. Οι προσωπικές συμπάθειες όμως δεν κρύβονται, κυρίως επιθυμούσα να ακούσω τον άνθρωπο, οι παρεμβάσεις του οποίου μου έχουν λείψει περισσότερο. Τον Αντώνη Σαμαρά. Αν και το έχω πει πολλές φορές τον τελευταίο καιρό, πρέπει να ομολογήσω ότι όσα άκουσα ξεπέρασαν κάθε προσδοκία που θα μπορούσα να έχω.
Άκουσα για τις λάθος επιλογές που έκανε η Ευρώπη τις προηγούμενες δεκαετίες στον ενεργειακό τομέα, που την οδήγησαν στην εξάρτηση από το φυσικό αέριο της Ρωσίας. Αναμενόμενη τοποθέτηση για όποιον τον παρακολουθεί.
Άκουσα για την διφορούμενη στάση της ΕΕ, που (ορθώς) στηρίζει την Ουκρανία και της συμπαρίσταται στην εισβολή που υφίσταται από τη Ρωσία, αλλά ταυτοχρόνως έχει ανεχθεί εδώ και σχεδόν 50 χρόνια την κατοχή της μισής Κύπρου από την Τουρκία.
Άκουσα για το κακό παιχνίδι που έπαιξαν οι «ευρωπαϊκές δυνάμεις» το 2014, όταν στην κρίσιμη καμπή δε στήριξαν την κυβέρνηση του πρώην ΠΘ και συνετέλεσαν στην εκλογή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
Άκουσα για την απουσία ισχυρής ηγεσίας στη σημερινή ΕΕ.
Άκουσα για την επικίνδυνη στροφή της ΕΕ, και συνολικά του δυτικού κόσμου, στον άκρατο δικαιωματισμό και στη woke κουλτούρα.
Άκουσα και για την ανάγκη, όσοι πιστεύουμε στην ενωμένη Ευρώπη και την ευρωπαϊκή ιδέα, να αντιμετωπίσουμε το ρεύμα του «ευρωσκεπτικισμού», που αξιοποιεί αρνητικά τις αδυναμίες και τα μειονεκτήματα της ΕΕ, με το ρεύμα της «ευρωφιλοδοξίας», που επιδιώκει τη διόρθωση αυτών, με σκοπό την διάσωση και όχι την διάλυση της ΕΕ.
Και ακολούθησε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, με τη δική του τοποθέτηση για τη σημερινή Ευρώπη.
Μίλησε για την διαρκή αναβάθμιση της Ελλάδας εντός της ΕΕ, και για την ολοένα μεγαλύτερη συμμετοχή της στη λήψη των αποφάσεων.
Μίλησε για τον κρίσιμο ρόλο της χώρας στην καθιέρωση του covid pass, που σε μία κρισιμότατη περίοδο απέτρεψε την κατάρρευση του τουρισμού.
Μίλησε για τη συνεισφορά της χώρας στην απόφαση για επιβολή πλαφόν στο ρωσικό αέριο.
Μίλησε για το Ταμείο Ανάκαμψης και τους ευρωπαϊκούς πόρους και την όλο και μεγαλύτερη αξιοποίηση αυτών από την Ελλάδα.
Μίλησε όμως και για την ανάγκη η ΕΕ να αλλάξει προς το καλύτερο και να διορθώσει τις αδυναμίες της, και η Ελλάδα να είναι πρωταγωνιστής σε αυτή την αλλαγή.
Θα με ρωτήσετε: Πως γίνεται να σε ικανοποίησαν και οι δύο ομιλίες, αφού ουσιαστικά δεν είχαν κοινά σημεία;
Απάντηση: Ακριβώς για αυτό. Δεν είχαν κοινά σημεία.
Ποια είναι η δουλειά ενός ΠΘ; Να κυβερνά. Να διαχειρίζεται και να αντιμετωπίζει τα προβλήματα της διακυβέρνησης του τόπου. Να κινείται ρεαλιστικά και άμεσα, να ζυγίζει τα υπέρ και τα κατά κάθε επιλογής του. Και να βρίσκει, με βάση τα υφιστάμενα δεδομένα και ανάγκες, την καλύτερη λύση.
Ποια είναι η δουλειά ενός πρώην ΠΘ, που πλέον δεν κυβερνά; Να συνεισφέρει με την εμπειρία και τις γνώσεις του (συμβουλευτικά) στην διακυβέρνηση. Να επισημαίνει τα λάθη όταν γίνονται. Να αντιμετωπίζει τα ζητήματα που προκύπτουν μέσα από ένα ευρύτερο φάσμα, από μια συνολική εικόνα και όχι από τη σκοπιά της στενής και άμεσης διαχείρισης. Και να λέει δημοσίως αυτά που ένας νυν ΠΘ δε μπορεί να πει.
Στην εκδήλωση στο Ζάππειο, ο Αντώνης Σαμαράς παρουσίασε τις αδυναμίες και τα λάθη της ΕΕ και τόνισε την ανάγκη να αλλάξει για να επιβιώσει. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης πήρε τη σκυτάλη και παρουσίασε τα επιτεύγματα της κυβέρνησής του εντός του ισχύοντος ευρωπαϊκού πλαισίου, και τόνισε την ανάγκη η χώρα να παραμείνει παρούσα και ενεργή σε όποιες αλλαγές λάβουν χώρα για την ΕΕ.
Εν ολίγοις, ο καθένας έκανε ακριβώς αυτό που όφειλε, βάσει του ρόλου και της θέσης του. Και ταυτοχρόνως, από τις θέσεις που υποστήριξαν ανέδειξαν πλήρως το σύνολο του πολιτικού χώρου που επιδιώκει να καλύπτει η ΝΔ.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, από την πλευρά του Κέντρου, την ανάγκη η Ελλάδα να διατηρήσει κεντρικό και ενεργό ρόλο στις ευρωπαϊκές εξελίξεις. Ο Αντώνης Σαμαράς, από τη σκοπιά της Δεξιάς, την ανάγκη η ΕΕ να θέσει στο επίκεντρο αξίες όπως η πατρίδα και η οικογένεια και να αποτρέψει κάθε αίσθημα προσβολής τους για τους ευρωπαϊκούς λαούς, προκειμένου να επιβιώσει. Στο σύνολό τους, μια Κεντροδεξιά που παραμένει υποστηρικτής της ευρωπαϊκής ιδέας και της γεωπολιτικής θέσης της χώρας στο δυτικό κόσμο.
Μητσοτάκης – Σαμαράς, Σαμαράς – Μητσοτάκης, ήταν δύο ονόματα που σε μια άλλη περίοδο προκαλούσαν συνειρμούς μόνο για αντιπαλότητα και έχθρα. Σήμερα συνθέτουν ένα από τα ισχυρότερα πολιτικά δίδυμα που έχει δει η ελληνική πολιτική ιστορία. Από το ρόλο του ο καθένας, δρουν συμπληρωματικά ο ένας με τον άλλον και εκπέμπουν ένα συνολικό πολιτικό μήνυμα που μπορεί να ικανοποιήσει το μεγαλύτερο μέρος του κοινού της παράταξης. Ακόμα και κοινό που μπορεί να αντιπαθεί προσωπικά τον έναν εκ των δύο, αλλά προσελκύεται από τον άλλο.
Δε γνωρίζω αν πρόκειται για συντονισμένη τακτική, αμφιβάλλω και αν βρίσκονται αμφότεροι εν γνώσει του αποτελέσματος που βγαίνει προς τα έξω. Μπορώ όμως να πω ότι το αποτέλεσμα είναι αυτό.
Υπάρχουν πολλοί λόγοι για να ψηφίσει κανείς ΝΔ στις 21 Μαΐου. Ακόμα και κάποιος που αντιπαθεί (πολιτικά) και τους δύο, έχει πολλούς άλλους λόγους να στηρίξει την κυβέρνηση της ΝΔ. Όμως για όποιον δεν έχει τέτοια αρνητικά αισθήματα, η στήριξη στην παράταξη της Κεντροδεξιάς την Κυριακή είναι απαραίτητη. Μητσοτάκης και Σαμαράς, Σαμαράς και Μητσοτάκης, αξίζουν την προσωπική στήριξη του κόσμου της παράταξης στη μεγαλύτερη γιορτή της Δημοκρατίας, που είναι σε λίγες μέρες.