Στραβά… αρμενίζουν οι τηλεοπτικοί σταθμοί!
Παρακολουθώντας τις τηλεοπτικές εκπομπές των Αθηναϊκών καναλιών και τον τρόπο με τον οποίο παρουσιάζονται τα γεγονότα της επικαιρότητας στα πρωινιάτικα, αλλά και στις κεντρικές ειδήσεις, μας καταλαμβάνει θλίψη και απογοήτευση. Μένουμε κατάπληκτοι και γινόμαστε συμμέτοχοι θλιβερών και εγκληματικών πράξεων σε συνεχόμενα επεισόδια, ωσάν να είναι σήριαλ. Για μέρες και εβδομάδες ακόμη συνεχίζουν να μας βομβαρδίζουν, σε καθημερινή βάση. Με φωτογραφικό και ηχητικό υλικό άρρωστων και επικίνδυνων ατόμων. Η εμμονή των εκπομπών στην προβολή ατόμων με μειωμένη ανθρώπινη υπόσταση και των ειδεχθών πράξεών τους, γίνονται από πολλούς, δυστυχώς, παράδειγμα προς μίμηση. Τα παιδιά, μάλιστα, αφομοιώνουν τις πράξεις τους και προβαίνουν και εκείνα σε ανάλογες ενέργειες. Κατά συρροή παρουσιάζονται εγκλήματα, βιασμοί, ναρκομανείς, μαστροποί, παιδεραστές, έμποροι της φρίκης, αποβράσματα της κοινωνίας, που νεκρώνουν τις ψυχές και απογυμνώνουν θύματα και θύτες.
Οργισμένοι και απογοητευμένοι ρεπόρτερ, με τα κινητά στα χέρια, να τρέχουν προσπαθώντας να ανιχνεύσουν στα τυφλά τόπους, θύτες και θύματα και να αποκαλύψουν λεπτομέρειες των ανήκουστων θλιβερών πράξεων. Αλλεπάλληλες εκπομπές βίας οι οποίες επιτείνουν και δεν θεραπεύουν τα αδιέξοδα. Ασθμαίνοντας οι ρεπόρτερ αφηγούνται ληστείες, βιασμούς και άλλα εγκλήματα και δυστυχώς, τις λεπτομερειακές αυτές αφηγήσεις τις παρακολουθούν και παιδιά, τα οποία, στην εφηβική τους ηλικία, μιμούνται τέτοιες πράξεις και βλέπουμε συμμορίες ανηλίκων να συγκρούονται μεταξύ τους με ρόπαλα και μαχαίρια και να δημιουργούν κατάσταση για τον εαυτό τους και τους γονείς τους.
Επιπλέον, η παράθεση τέτοιων ειδεχθών γεγονότων και δημιουργεί κακό προηγούμενο και αποσταθεροποιεί κοινωνικά στρώματα. Στυγερά εγκλήματα, σεξουαλικές κακοποιήσεις, φρικτές υποθέσεις, μυθοποιούνται από τα τηλεοπτικά κανάλια, όπως οι μεθοδικές ενέργειες των κακοποιών, η κοινωνική τους δράση, ο τρόπος που επιλέγουν τα θύματα, με ένα λόγο, όλα εκείνα που αναπτύσσονται και στεριώνουν σε παρανοϊκές πράξεις.
Για τις εκπομπές μερικών καναλιών στα πρωινιάτικα από παρουσιαστές και παρουσιάστριες και άλλους φιλοξενούμενους καλύτερα μη γίνεται λόγος. Νομίζει κανείς ότι παρακολουθεί, συζητήσεις συνοικιακού καφενείου. Παρουσιαστές, τραγουδιστές, ηθοποιοί και άλλοι αυτοθαυμάζονται και αυτοσαρκάζονται προς τέρψη των θεατών.
Βέβαια, ο τηλεοπτικός ανταγωνισμός των καναλιών, για την ποσοστιαία τηλεθέαση, είναι αδυσώπητος και το κάθε κανάλι τρέχει να καλύψει πρώτο την επικαιρότητα. Λογικό, αλλά κατά την εκφώνηση, τα παρουσιαζόμενα γεγονότα μεταβάλλονται και αρχίζουν οι προβληματισμοί.
Ειπώθηκε ότι το πιο σωστό για τους τηλεθεατές είναι να αλλάζουν κανάλια. Αυτό είναι εύκολο, αλλά και με τις αλλαγές των καναλιών δεν γίνεται τίποτε. Όποιο κανάλι και αν ανοίξεις το ίδιο είναι. Σαν να υπάρχει μια κοινή συμφωνία να ασχολούνται στον περισσότερο τηλεοπτικό χρόνο, με τέτοιου είδους αποχαυνωτικές ειδήσεις.
Τα μεγάλα θέματα που ενδιαφέρουν τον κόσμο, όπως για παράδειγμα, οι κρίσιμες σχέσεις με την Τουρκία του Ερντογάν, η ενεργειακή κρίση, ο πόλεμος στην Ουκρανία, οι μεταναστεύσεις, οι βιβλικές καταστροφές από σεισμούς, πλημμύρες κλπ., άλλες εσωτερικές και διεθνείς ειδήσεις ή παρουσιάζονται ως ήσσονος σημασίας ή αποσιωπώνται.
Οι τηλεοπτικοί σταθμοί επικαλούνται το δικαίωμά τους στην πληροφόρηση των πολιτών. Σωστό, αλλά η χρήση του μέτρου και όχι η κατάχρηση είναι ο χρυσός κανόνας.