Οι… 1000 λόγοι να μην πας στο συλλαλητήριο κι ο ένας που αρκεί για να πας

Γράφει ο Αγκιτάτορας,

Θα μπορούσε κάποιος να επικαλεστεί μια ατελείωτη σειρά λόγων για να μην συμμετέχει στο Κυριακάτικο συλλαλητήριο για την Μακεδονία που θα πραγματοποιηθεί στο Σύνταγμα στις 2 το μεσημέρι.

Λόγους ιδεολογικούς ή αισθητικούς. Ιδιαίτερες φυσιογνωμίες μπορεί να παρευρεθούν στον χώρο προσδίδοντας μια νότα γραφικότητας. Ποια ανοικτή μαζική κίνηση δεν εμπεριείχε και τέτοια ψήγματα. Είναι δυνατόν να χαρακτηρίζουν το σύνολο;

Λόγους σχετικούς με το ποιόν και τον βίο κάποιον εκ των διοργανωτών που παραπέμπουν σε αλήστου μνήμης εποχές με τον δοσιλογισμό να προσκολλάτε εύκολα ως ετικέτα στον “αντίπαλο”. Φυσικά και οι ίδιοι οι διοργανωτές θα έπρεπε να προστατεύσουν το συλλαλητήριο από τέτοιες προσωπικότητες αλλά καμιά μονάδα δεν χαρακτηρίζει το όλον.

Λόγους που προκύπτουν από τον φόβο καπήλευσης ενός μαζικού κοινωνικού γεγονότος από συγκεκριμένα ακραία στοιχεία με τα οποία είναι θεμιτό κανείς να μην θέλει να ταυτιστεί. Βέβαια αυτό περιορίζεται έως και αποφεύγεται όσο μεγαλύτερη και πιο αντιπροσωπευτική του ελληνικού πληθυσμού αποδειχτεί η συγκέντρωση.

Υπάρχουν λόγοι που εκπορεύονταν από την ασάφεια σχετικά με τους ομιλητές και το τι αυτοί θα θελήσουν να εκφράσουν. Θα μείνουν προσηλωμένοι στο ουσιώδες που επιθυμεί να εκφράσει αυτή η εκδήλωση ή θα επεκταθούν σε άσχετα ζητήματα κι αυθαίρετους συσχετισμούς. Όποιος το επιχειρήσει κακό του κεφαλιού του. Θα περιθωριοποιηθεί και το όποιο όφελος προσδοκούσε να αποκομίσει από την εκεί παρουσία θα εξανεμιστεί.

Υπάρχουν λόγοι αυτοπροστασίας. Οι Ρουβίκωνες προκαλούν, προαναγγέλοντας επεισόδια κι η κυβέρνηση διαρρέει ανησυχίες της αστυνομίας για έκτροπα. Όμως σε ένα κλίμα ομοψυχίας και εθνικής ανάτασης ποιος πιστεύει ειλικρινά ότι έχουν την δύναμη να παρεισφρήσουν διαλυτικά στοιχεία ικανά να δημιουργήσουν ουσιαστικό πρόβλημα;

Χίλιοι λόγοι λοιπόν για να μην παραστείς στο συλλαλητήριο. Και μόνο ένας που αρκεί για να σου αλλάξει γνώμη και να καθοδηγήσει τα βήματα σου προς την Πλατεία Συντάγματος.

Η Ιστορία δεν πλαστογραφείται. Η εθνική και πολιτιστική υπόσταση δεν παραποιείται. Η χώρα δεν γονατίζει επιδεικνύοντας “ρεαλιστική” διάθεση. Όλα αυτά ισχύουν στον βαθμό που ο καθένας κοιτώντας βαθιά μέσα του αγγίξει κι αναδείξει αυτό που τον ενώνει με την ουσία του είναι του. Και τέτοιες ευκαιρίες είναι λίγες και ξεχωριστές. Όπως αυτή της Κυριακής. Γι’ αυτό δεν εκχωρείται σε κανέναν παρά μόνο στην ψυχή και στο μυαλό μας…