Νέο ασφαλιστικό: Βγήκαν από το μπαούλο με τη ναφθαλίνη, οι γνωστές ιδεοληψίες…
Γράφει ο Σωτήρης Χήνος
Επ’ ευκαιρία του νέου ασφαλιστικού, που δίνει τη δυνατότητα ύπαρξης ατομικού, αυτοδιαχειριζόμενου συνταξιοδοτικού λογαριασμού στους νεότερους εργαζόμενους, βγήκαν από το μπαούλο με τη ναφθαλίνη, οι γνωστές ιδεοληψίες περί των golden boys. Ξέρετε αυτά τα άθλια υποκείμενα που αμοίβονται πλουσιοπάροχα, κλέβοντας τον ιδρώτα των φτωχών βιοπαλαιστών και άλλα εξίσου χαριτωμένα που παραπέμπουν στον ένδοξο Ελληνικό κινηματογράφο των Καραγιάννη Καρατζόπουλου…
Εάν σας χαλάσει το καζανάκι, φωνάζετε φαντάζομαι υδραυλικό. Αν χαλάσουν οι ασφάλειες, ηλεκτρολόγο. Αν ξεραθεί ο κήπος, κηπουρό, αν χαλάσει το ψυγείο, ψυκτικό και πάει λέγοντας… Αν θέλετε να έχουν απόδοση τα χρήματά σας, ποιον φωνάζετε; Θα πει κάποιος…“μα οι φτωχοί εργαζόμενοι δεν έχουν χρήματα”.…Αλήθεια; Ένας υπάλληλος με 750 ευρώ μισθό στην τσέπη, “ακουμπάει” στο ασφαλιστικό σύστημα 6 χιλιάρικα το χρόνο. Μέχρι σήμερα πέφτουν σε ένα βαθύ πηγάδι και χάνονται. Αν δεν έπεφταν στο πηγάδι και έμπαιναν σε έναν λογαριασμό του εργαζόμενου, σε μία δεκαετία θα είχε 50 χιλ. χωρίς να υπολογίζουμε αποδόσεις αλλά και ποσά για ιατρική περίθαλψη.
Ο κάτοχος αυτού του ποσού, μπορεί να το παραχώσει στο χώμα, μπορεί να το κρύψει σε έναν απορροφητήρα όπως ο Βαρεμένος, μπορεί να ζητήσει να του το δώσουν για να το ράψει μέσα στο μαξιλάρι του. Μπορεί όμως εναλλακτικά να διεκδικήσει να έχει αποδόσεις. Το χρήμα είναι σαν την πέτρα. Αν δεν κυλάει, χορταριάζει. Ποιος προσφέρει αποδόσεις; Αυτός που ξέρει να επενδύει, γιατί είναι η δουλειά του. Έκαστος στο είδος του και ο Λουμίδης στους καφέδες.
“Μα…θα αμείβεται γι’αυτό”. Ποια ακριβώς εργασία παρέχεται δωρεάν;; Μα μπορεί να έχει και bonus. Αν εσείς περιμένατε αποδόσεις 4% και σας εξασφάλισε ο διαχειριστής 10%, θεωρείτε άδικο να τον επιβραβεύσετε; “Μα… μπορεί να παίρνει υπέρμετρα ρίσκα…”. Εσείς θα επιλέγετε την επενδυτική στρατηγική. Αμυντική (κυρίως ομόλογα), μεσαία (ομόλογα και μετοχές), επιθετική (κυρίως μετοχές). Εσείς θα ορίζετε το μέγεθος του ρίσκου (και των αναμενόμενων αποδόσεων όμως) που θα έχει το χαρτοφυλάκιό σας…
Μέχρι σήμερα, τα χρήματά σας πέφτουν στον “κουβά” και εξαϋλώνονται. Στην καλύτερη τα διαχειρίζονται οι εκάστοτε διορισμένοι απόστρατοι αξιωματικοί των κομματικών γραφείων. Γιατί δεν δοκιμάζουμε να τα διαχειριστούν και άνθρωποι που αυτό σπούδασαν, σε αυτό εργάζονται και αυτό γνωρίζουν;; Εκτός και αν όταν σας χαλάει το καζανάκι, παίρνετε τηλέφωνο το κόμμα της αρεσκείας σας να σας στείλει αφισοκολλητή…
Τότε, αλλάζει το πράγμα…
Δεν είναι έτσι, η αλήθεια είναι κάπως διαφορετική. Γιατί και τα επικουρικά και άλλα ταμεία πέρα από την κύρια σύνταξη, ιδιωτικά ήταν αλλά με την επικυριαρχία της εκάστοτε κυβέρνησης , που διόριζε πρόεδρους διευθυντές, μάνατζερ και αυτοί, οι οποίοι τα χρεοκόπησαν παίζοντας στο χρηματιστήριο, κάνοντας ομόλογα, κουρεύοντας , η ακόμη τοκίζοντας τα κεφάλαια σε τράπεζες με μηδενικό επιτόκιο , εποχή ΠΑΣΟΚ όταν ο τιμάριθμος έτρεχε με 30% και πλέον και σε τρία χρόνια το κεφάλαιο έκανε φτερά. Αυτή είναι η αλήθεια, και γιατί να μην γίνει και τώρα το ίδιο, οι μάναντζερ με περγαμηνές στα χαρτιά , γιατί να μην εκτελούν και αυτοί κυβερνητικές εντολές. Δεν έχει εμπιστοσύνη ο εργαζόμενος, δεν έχει εμπιστοσύνη στους πολιτικούς , την έχασε και δύσκολα θα την ξανακερδίσει, πέρα από τις βλακείες της αντιπολίτευσης που το εκμεταλλεύεται.