Γιατί μια «φιλανθρωπική» οργάνωση είναι συνήθως μούφα;
Του Σωτήρη Χήνου
Πρώτον συλλέγει χρήματα, χωρίς να αποδίδει λογαριασμό από ποιον πήρε και πόσα πήρε.
Δεύτερον, δεν δημοσιεύει ποτέ οικονομικά στοιχειά. Όποιος μου βρει ισολογισμό της ΜΚΟ του περιβόητου Ιάσωνα, κερδίζει βραβείο Λένιν…
Τρίτον, είναι προφανές ότι έχει κόστη και αμοιβή διαχείρισης. Δεν πάνε όλα τα λεφτά στους ευάλωτους. Ένα ποσοστό μένει για τα έξοδα της ΜΚΟ. Πόσα είναι αυτά; Ουδείς γνωρίζει. Οι φιλανθρωπικές οργανώσεις έχουν κατά μέσο όρο αμοιβή διαχείρισης 25% επί των υπό διαχείριση κεφαλαίων, όταν για τις άλλες μορφές διαχείρισης, το ποσοστό δεν υπερβαίνει το 2,5%.
Το σημαντικότερο έρχεται όμως τώρα. Όταν δίνεις τα λεφτά σου σε έναν διαχειριστή, ζητάς αναλυτική ενημέρωση για το που πήγαν και τι απόδοση παρήγαγαν…
Στη φιλανθρωπία, ο χρηματοδότης δεν μπαίνει σε τέτοιες αναζητήσεις. Το κάνει για την «ψυχή» του και φεύγει. Δεν ψάχνεται…
Όσο δε πιο κοινωνικά αλληλέγγυος και αυτοδιαχειριζόμενος ο διαχειριστής, τόσο πιο γλυκά πουλάει το παραμύθι του…
