«Έξω πάμε καλά…»

Γράφει ο Απόστολος Τσιμογιάννης, Υπτγος ε.α

Αυτή είναι η γνωστή φράση του αείμνηστου Κωνσταντίνου Καραμανλή, όταν στηριζόμενος στη φιλία και τα φιλελληνικά αισθήματα του επίσης αείμνηστου Ζισκάρ Ντ’ Εστέν, είχε καταφέρει να πετύχει την είσοδο της Ελλάδας στην ΕΟΚ.

Δυστυχώς , ενώ ο φιλελληνισμός τιμάται στο εξωτερικό και αναδεικνύει θετικά αισθήματα στους ξένους, εδώ στη πατρίδα, μας διακατέχει μια όλο και μεγαλύτερη αντιπάθεια στην περήφανη Ιστορία μας, τους ήρωες και το σκοπό του αγώνα τους.

Στο παρόν άρθρο θα ήθελα να συγκεντρωθώ στη φράση του τίτλου και συγκεκριμένα , θα προσπαθήσω να ανατρέψω το ηττοπαθές και μίζερο σκεπτικό πολλών νεοελλήνων.

Τους τελευταίους μήνες , εν μέσω των πολεμικών επιχειρήσεων και της Κινεζικής ανατροπής στις διεθνείς ισορροπίες, τα πράγματα για την πατρίδα μας σε σχέση με τον προαιώνιο ανταγωνιστή μας, βελτιώνονται.

Η αγωνιώδης προσπάθεια των Τούρκων, να διεμβολίσουν τις συμμαχίες που έχουμε συνάψει, στέφθηκε με απόλυτη αποτυχία.

Το περασμένο Μάρτιο, η επίσκεψη του Ισραηλινού προέδρου στη Τουρκία, είχε ανάψει φωτιά στους εδώ αναλυτές, που έβλεπαν επαναπροσέγγιση. Η επίσκεψη, ήταν μια πρώτη κίνηση, μιας και ο πρόεδρος κάνει εθιμοτυπικές επισκέψεις, σε μια προσπάθεια να πειστεί η Τουρκία να αποσύρει τη στήριξή της στη Χαμάς και να διώξει από το έδαφός της τα μέλη και τα γραφεία της. Η αρχική δέσμευση της, τελικώς παρακάμφθηκε με κουτοπονηριά, αφού οι Τούρκοι προσπάθησαν, αντ’ αυτής, να δημιουργήσουν σχέσεις και με τη κυρίαρχη παράταξη της Παλαιστίνης, τη Φατάχ. 

Αποτέλεσμα αυτής της κίνησης, ήταν να μην κληθεί ο Τούρκος υπουργός ενέργειας, μαζί με το Τσαβούσογλου στη πρόσφατη επίσκεψη στο Ισραήλ. Βεβαίως ακόμα δεν έχουν τοποθετηθεί αντίστοιχοι πρεσβευτές. Οπότε τέλος και για τον φημολογούμενο αγωγό Ισραήλ – Τουρκίας, για τον οποία πολλά ηττοπαθή άρθρα γράφτηκαν στη χώρα μας.

Πρόσφατα γράφτηκε σε διεθνή μέσα, ότι τα ΗΑΕ, θα αναλάβουν τον έλεγχο και τη διαχείριση τεσσάρων αεροδρομίων στο Αφγανιστάν. Πάει κι’ εδώ η τουρκική υπεροψία και μαζί στα σκουπίδια, όλες οι αναλύσεις για αναβάθμισή της κ.λ.π, κ.λπ.…

Στα πλαίσια των στρατιωτικών επιχειρήσεων της Ρωσίας, στη Ουκρανία, δίνεται ιδιαίτερη βαρύτητα στη καταστροφή της πολεμικής βιομηχανίας, με σημαντικές επιτυχίες των Ρώσων. Είναι βιομηχανίες που είχαν συμφωνίες για προμήθεια κρίσιμων εξαρτημάτων( κινητήρες κ.λ.π) με τη Τουρκία. Πρόβλημα πλέον στα άρματα  ALTAY, UAV Bayraktar κ.ό.κ

Η οικονομική κατάσταση της γείτονος είναι πολύ δύσκολη, ενώ ο πληθωρισμός καλπάζει στο 70% και η φτώχια φουντώνει. Αν το συνδυάσει κάποιος με το κλίμα πλουτισμού της οικογένειας Ερντογάν, τότε το πράγμα τείνει να πάρει δυσάρεστες κοινωνικές εξελίξεις.

Απέτυχε και η περίφημη διαμεσολάβηση μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας, ενώ οι ΗΠΑ, αλλά και το Ιράν, εξέφρασαν  έντονα την αντίθεσή τους, στην ετοιμότητα της Τουρκίας να εισβάλει σε Κουρδικές περιοχές της Συρίας.

Με την Αίγυπτο δεν υπήρξε η παραμικρή βελτίωση των σχέσεων, ενώ οι αντιπαλότητες με το Ιράν, σε διάφορους τομείς, εξακολουθούν να υφίστανται και να εντείνονται.

Η παρουσία του πρωθυπουργού στην Ουάσιγκτον, η δυσφήμηση της Τουρκίας, η παρουσίαση των χαρτών της επέκτασης σε Αιγαίο και Αν. Μεσόγειο καθώς επίσης η έναρξη συζητήσεων για τα F-35, δημιούργησε πολιτική αναταραχή στη γείτονα, με σύσσωμη την αντιπολίτευση να «πυροβολεί» το σουλτάνο. 

Ποιος είναι αυτός που τόλμησε να τραβήξει τη μαντήλα από το πρόσωπό του και φάνηκε η «ασχημόφατσά » του; Ακόμα και οι φίλοι της, είναι πλέον πιο επιφυλακτικοί.

Συνέπεια αυτού του κλίματος, άλλη μια αλλοπρόσαλλη απόφαση Ερντογάν. «Mitsotakis γιοκ», κάτι που δίνει μεγαλύτερη ελευθερία στο πρωθυπουργό να προβάλλει , πιο πειστικά πλέον, τα εθνικά συμφέροντα και να αναδείξει περαιτέρω τη τουρκική αντιφατικότητα. 

Οι φιέστες και τα μηνύματα για την άλωση της Κωνσταντινούπολης, θύμισαν σ’ εμάς, κάτι που ξεχάσαμε και στους Ευρωπαίους κάτι που πρέπει να φοβούνται. Η Δύση δεν βοήθησε τότε, αλλά όταν κατάλαβε, ότι οι Τούρκοι έφθασαν στα σύνορά της, άρχισε να ανασκουμπώνεται. Ας μην επαναληφθεί το ίδιο λάθος !

H Ελλάδα μετατρέπεται σε ενεργειακό κόμβο,  που μπορεί να δώσει λύσεις στα αδιέξοδα που γέννησε ο πόλεμος στην Ουκρανία, καθώς επίσης σε «ανάχωμα» απέναντι στη ρωσική επιρροή σε όλα τα επίπεδα. 

Τα Δαρδανέλια έχουν ήδη παρακαμφθεί και ο επιτήδειος ουδέτερος έχει αποδυναμωθεί !

 Όχι χωρίς κινδύνους, αλλά «ο τολμών νικά» ! Και ο «επιμένων Ελληνικά»,  όπως τόνισαν με τα δικά τους λόγια Καραμανλής και Σαμαράς , σε πρόσφατες ομιλίες τους. Και κανένας κατευνασμός δεν ωφελεί !

200 χρόνια μετά την Επανάσταση του 1821, 100 χρόνια μετά τη Μικρασιατική καταστροφή και 569 από την Άλωση της Βασιλεύουσας , η Ελλάδα φαίνεται να πορεύεται προς τη νίκη !  

Έξω, λοιπόν πάμε καλά, μέσα όμως όχι και τόσο. Η κυβέρνηση πρέπει να προσέξει, γιατί  μπορεί να τα τινάξει όλα στον αέρα !

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.