Αναρωτιέμαι, είναι ο ΣΥΡΙΖΑ δημοκρατικό κόμμα;

Γράφει ο Στέφανος Νικολαΐδης,

6 Ιουλίου σήμερα… Παραμονές Εθνικών Εκλογών, παραμονές της κορυφαίας και σημαντικότερης έκφανσης της Δημοκρατίας… Μέρα γιορτής, μέρα χαράς, μέρα λύτρωσης! Οι εξουσίες σιωπούν, τα ρολά πέφτουν, οι αυλαίες κλείνουν…

Διότι η τελική πράξη διαδραματίζεται εκτός σκηνής, διότι η τελευταία πράξη διαδραματίζεται στην κάλπη. Διότι ο λόγος πια δίνεται στον κυρίαρχο λαό και στους ελεύθερους δημοκρατικούς πολίτες.

Ως ελεύθεροι δημοκρατικοί πολίτες καλούμαστε να αποφασίσουμε, ως ελεύθεροι δημοκρατικοί πολίτες καλούμαστε να κρίνουμε και να προβληματιστούμε. Ας προβληματιστούμε λοιπόν: «τα τελευταία 4,5 έτη το δημοκρατικό κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ κυβερν….» Στοπ! Το «δημοκρατικό κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ», προσωπικά κάτι δεν μου πάει καλά εδώ από την αρχή…

Είναι όντως δημοκρατικό κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα; Γιατί το ρωτάω αυτό; Διότι στο άκουσμα της λέξης «δημοκρατία» το πρώτο που μου έρχεται στο νου είναι η εικόνα του ομορφότερου κτιρίου του κόσμου, της Ακρόπολης… Είναι η εικόνα της Πνύκας, είναι ο Αριστοτέλης, είναι ο Βολτέρος και το αξεπέραστο «Διαφωνώ με όσα λες, μα θα υπερασπίζομαι μέχρι τέλους το δικαίωμά σου να τα λες».

Είναι ο ήλιος της Βεργίνας, είναι το μπλε του Αιγαίου, το γαλάζιο του ουρανού με το οποίο γίνεται ένα στον ορίζοντα… Αυτά για μένα σημαίνουν Ελευθερία, αυτά για μένα σημαίνουν Λύτρωση! Αυτά δίνουν στο πνεύμα μας φτερά, αυτά εμπνέουν το λαό μας να νιώθει κυρίαρχος! Αυτά, κοντολογίς, σημαίνουν για μένα Δημοκρατία….

Αναρωτιέμαι λοιπόν μία μέρα πριν πάμε να «αποφασίσουμε για τη ζωή μας», έχει καμία σχέση με την αισθητική όλων αυτών ο ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου να λογίζεται «δημοκρατικό»; Είναι δημοκρατικό ένα κόμμα που συνεργαζόταν στην Κυβέρνηση μέχρι (πολύ) πρότινος με την Ακροδεξιά; Είναι δημοκρατικό ένα κόμμα που φώναζε στην Πλατεία Συντάγματος αγκαλιά με τους νεοναζί « Να καεί να καεί το μπουρδέλο η Βουλή»;

Είναι δημοκρατικό ένα κόμμα που έκαιγε έγκυες γυναίκες σε τράπεζες; Που το 2008 εμπορευματοποιούσε το χαμό ενός μικρού παιδιού με σκοπό να κάψει την Αθήνα; Που βάφτιζε τις τότε δημοκρατικές κυβερνήσεις και τον τότε θεσμό του Προέδρου της Δημοκρατίας με τα αηδιαστικά «γερμανοτσολιάδες» και «προδότες»; Που έστηνε για όλους αυτούς κρεμάλες και κήδευε όποιον είχε έστω και μισή διαφωνία;

Είναι δημοκρατικό ένα κόμμα που υπερασπίζεται στα δικαστήρια τους τρομοκράτες και φονιάδες της 17 Νοέμβρη και των Πυρήνων της Φωτιάς; Είναι δημοκρατικό, σέβεται δηλαδή τη λαϊκή ετυμηγορία, ένα κόμμα που για 15 μέρες χωρίζει με ένα δημοψήφισμα-παρωδία το λαό στα δύο; Που δίνει στη μία πλευρά τσεκούρια ενώ στην άλλη μαχαίρια και έπειτα τις βάζει να αλληλοσπαραχθούν, με μόνο σκοπό να ανακοινώσει εν μία νυκτί στους πολλούς ότι το «Όχι» έγινε «Ναι»;

Είναι δημοκρατικό το κόμμα του Πολάκη; Που θάβει δημοσιογράφους κάτω από τη γη, που επιτίθεται σε ΑΜΕΑ, που επικηρύττει έτσι ως υπόκοσμος ακαδημαϊκούς και καθηγητές Πανεπιστημίου, επειδή τους άσκησαν απλά κριτική; Είναι όντως δημοκρατική πρακτική όλο αυτό;

Πρεσβεύει Δημοκρατία το κόμμα του  χουντικού Μαδούρο όταν σφυρίζει αδιάφορα στις σεξουαλικές παρενοχλήσεις γυναικών σε πρεσβείες; Όταν κοιτάζει «τυχαία» από την άλλη όταν οι Ρουβίκωνες και τα διάφορα τάγματα εφόδου κλέβουν λίγη από τη δόξα της Χρυσής Αυγής και επιτίθενται έτσι καταδρομικά σε εφημερίδες;

Είναι δημοκρατικό ένα κόμμα που θέλει να ελέγχει τον Τύπο και να κλείσει όσα κανάλια δεν είναι μαζί του; Είναι δημοκρατικό ένα κόμμα που τραμπουκίζει, στοχοποιεί και δολοφονεί το χαρακτήρα όσων τολμάνε να μη συμμορφώνονται με το καθεστώς που κυβερνά;

Όταν το Συμβούλιο της Επικρατείας ξεσκέπαζε την αντισυνταγματικότητα των νόμων τους, οι δικαστές ήταν λαμόγια και διαπλεκόμενοι. Όταν οι δημοσκοπήσεις δεν ήταν ευνοϊκές, τότε οι δημοσκόποι ήταν δημοκόποι και πληρωμένοι από τον Κυριάκο.

Όταν ο Μαρινάκης δεν ασκούσε κριτική ήταν έγκριτος επιχειρηματίας, αλλά με το που εξέφραζε διαφωνίες μεταμορφωνόταν σε «πρεζέμπορα ολιγάρχη»… Όταν (υποτίθεται) ο Κώστας ο Καραμανλής δεν ασκούσε κριτική ήταν κεντροδεξιός πατριώτης, ενώ από προχθές έγινε και αυτός «προδότης», «καταδότης της Μακεδονίας» (ποιοι μιλάνε!)… Μέχρι και για την τραγωδία στο Μάτι κατηγόρησαν μέχρι και τους νεκρούς και τα ορφανά με τις χήρες τους ως «κλεφτρόνια με τα αυθαίρετα εξοχικά»…

Το αποκορύφωμα όλων όμως: τα δακρυγόνα και το ξύλο στους ηλικιωμένους και στα παιδιά των συλλαλητηρίων για τη Μακεδονία, τα «Ψόφα φασίστα Μίκη» είναι χαρακτηριστικά δημοκρατικού κόμματος; Το «Πρέπει να βάλουμε πολιτικούς μας αντιπάλους φυλακή για να κερδίσουμε εκλογές» είναι ρήση δημοκρατών άραγε; Ή μήπως το «Προσέξτε τι γράφετε, γιατί σας παρακολουθούμε όλους σας στο Διαδίκτυο» της Γεροβασίλη αποτελεί σεμινάριο δημοκρατίας;

Ένα 24ωρο πριν αναμετρηθούμε με τους εαυτούς μας στην κάλπη λοιπόν, ας αναρωτηθούμε και το εξής: μήπως αύριο δεν ψηφίζουμε μόνο για Πρωθυπουργό, αλλά κυρίως για Πολίτευμα;

One thought on “Αναρωτιέμαι, είναι ο ΣΥΡΙΖΑ δημοκρατικό κόμμα;

  • 06/07/2019, 16:05
    Permalink

    Αυριο Κυριακη , 7 / 7ου / 2019 , ΔΕΝ ψηφιζουμε για μια απλη αλλαγη ενος κομματος για ενα αλλο στην Διακυβερνηση της Χωρας. Αυριο , ψηφιζουμε ΚΥΡΙΩΣ για την Ελευθερια της Πατριδος
    απο ενα Αναρχο-κρατουμενο Καθεστως .

    Σχολιάστε

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.