Τα «βατράχια» της πολιτικής…

Γράφει ο  Χάρης Λεονταρής       

“Ο άνθρωπος είναι «φύσει» πολιτικό ον” κατά τον Αριστοτέλη. Όμως πολλές φορές εφαρμόζει συμπεριφορές που υπηρετούν όχι το κοινωνικό συμφέρον, αλλά μόνο τις ατομικές και ωφελιμιστικές επιδιώξεις. Δηλαδή η ιδιοτέλεια βρίσκεται πάνω από κάθε αρχή και ρυθμίζει το σύνολο της πρακτικής συμπεριφοράς ορισμένων
πολιτών. Γι’ αυτό και ο φιλόσοφος Αριστοτέλης, αν ζούσε σήμερα και έβλεπε τη στάση πολλών πολιτικών, μάλλον θα αναθεωρούσε τις απόψεις του για την πολιτική οντότητα των ανθρώπων.

Γράφω αυτές τις σκέψεις, καθώς παρατηρούμε σήμερα πολλούς από τους πολιτικούς μας να νοιάζονται μόνο για το προσωπικό τους κέρδος και να αδιαφορούν παντελώς για την υποχρέωσή τους να υπερασπίζονται το κοινωνικό συμφέρον και τις ανάγκες των πολιτών. Έτσι χωρίς «αιδώ» (ντροπή) μεταπηδάνε από ένα κόμμα στο άλλο, φεύγουν από τη μια παράταξη για την άλλη και γενικά πασχίζουν παντί τρόπω να βρεθούν σε θέση κυβερνητική.

Βλέπουμε λοιπόν ακροδεξιούς, εθνικιστές, σοσιαλιστές με προθυμία να εντάσσονται στον «αριστερό ΣΥΡΙΖΑ» και στη συνέχεια να συμπεριφέρονται σαν γενίτσαροι της κυβέρνησης. Και δεν είναι λίγοι αυτοί οι πολιτικοί μας ηγήτορες. Σήμερα το μισό υπουργικό συμβούλιο προέρχεται από τον χώρο της άκρας Δεξιάς και του ΠΑΣΟΚ. Όσο για την πολιτική τους συμπεριφορά, συμβαίνουν τα πλέον ανορθόδοξα και λίαν επικίνδυνα για τον τόπο.

Ας αναρωτηθεί ο καθένας αν αυτοί οι γυρολόγοι πολιτικοί έχουν ευθύνη για όσα έγιναν στον τόπο και για όσα γίνονται στη χώρα σήμερα. Παρά ταύτα, ο Πρωθυπουργός συνεχίζει να διακρίνει το τωρινό σύστημα από το παλιό κι ας προέρχονται οι Υπουργοί του από το προγενέστερο. Εκτός κι αν όσοι φεύγουν από τα άλλα κόμματα και πάνε στον ΣΥΡΙΖΑ βαφτίζονται στην κολυμβήθρα «της Αριστεράς» και μεταλλάσσονται από «γερμανοτσολιάδες» σε σωτήρες της πατρίδας. Η υποκρισία τους και ο κυνισμός έχουν βάθος αμέτρητο.

Εγώ προσωπικά, βλέποντας πολιτικούς, συνδικαλιστές και διάφορους επωνύμους να έχουν μετακινηθεί από Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ στον ΣΥΡΙΖΑ, τους συγκρίνω με τους βατράχους. Ακολουθούν την ίδια ακριβώς πρακτική, όταν νιώθουν ότι πρόκειται να απειληθούν ή να κερδίσουν περισσότερα. Γίνομαι σαφής στη σύγκριση: Οι βάτραχοι (ή μπακακάκια στην τοπική διάλεκτο) όταν βλέπουν ότι τελειώνει το νερό της λακκούβας, αμέσως βγαίνουν και τρέχουν σε διπλανή λακκούβα με νερό. Το πράττουν αυτό γιατί το ένστικτο της αυτοσυντήρησης τα ωθεί να γλιτώσουν από το ξηρό μέρος της λακκούβας. Άρα η φυσική σύσταση βοηθάει τον βάτραχο. Ακριβώς το ίδιο δε συμβαίνει και με τους περιφερόμενους πολιτικούς;

Αυτοί οι πολιτικοί, βλέποντας ότι το κόμμα τους χάνει την εξουσία, το εγκαταλείπουν και τρέχουν στον γείτονα, δηλαδή στον Τσίπρα, όπου ελπίζουν να ξαναβρούν τιμές, αξιώματα, χρήματα, χειροκροτήματα. Και δυστυχώς ο Πρωθυπουργός τους καλοδέχεται, τους υπουργοποιεί και ταυτόχρονα μιλάει στον κόσμο για εθνοσωτήριο ανασχηματισμό!

Σ’ αυτή την κατηγορία ανήκουν ο Καμμένος, η Παπακώστα, η Ζορμπά, ο Κουρουμπλής, ο Σπίρτζης, ο Μπόλαρης, η Τζάκρη και αμέτρητοι άλλοι, μη εξαιρουμένου και του Προέδρου της Δημοκρατίας. Και στην ίδια λογική θέτω τούτο το ερώτημα: Πώς εξηγείται ότι οι περισσότεροι των μετακινηθέντων από το ΠΑΣΟΚ στον ΣΥΡΙΖΑ προέρχονται από το περιβάλλον του Τσοχατζόπουλου;

Τώρα οι πολίτες έχουν απάντηση για όλα και θα δώσουν το μάθημά τους την κατάλληλη στιγμή.