Τι ΔΕ γίνεται…
Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι σαφής και σαφέστερος δε γίνεται. Είτε η Νέα Δημοκρατία στις επερχόμενες εκλογές -που εξορκίζει ο Αλέξης Τσίπρας από πρωίας έως βαθείας νυκτός- πετύχει αυτοδυναμία είτε όχι, θα ζητήσει την σύμπραξη κομμάτων που κινούνται εντός του ευρωπαϊκού τόξου, που έχουν αποδείξει την πατριωτική τους ταυτότητα και έχουν ξεκαθαρίσει τους λογαριασμούς τους με το παρελθόν.
Να ανοίξω μια παρένθεση: Οχι, φυσικά, αλά ΣΥΡΙΖΑ που εναγκαλίζεται την ασπάζουσα Αντρέα –του Die Linke- το μαγουλάκι του Αλέξη, ενώ αυτός δηλώνει άνετα ανάμεσα στους αριστεριστές. Είναι ακριβώς η στιγμή που ορμά ο βερολινέζος κωμικός και κάνει ρόμπα την Ελλάδα. Ο πρωθυπουργός ακούει την ερώτησή και χαχανίζει.
Και μια που το έφερε ο λόγος για τον βερολινέζο κωμικό, που ρώτησε τον Τσίπρα «αν παρίστατο εκεί για να δεί κάτι πιο γ….νο από την Ελλάδα», νομίζω ότι στις ερμηνείες που δόθηκαν ότι δηλαδή, ο Τσίπρας αιφνιδιάστηκε, ας προσθέτω κι άλλη μία: Ο Τσίπρας δεν κατάλαβε τί ακριβώς ρώτησε ο κωμικός κι ώσπου να συγχρονίσει τις γνώσεις του με την …μετάφραση είχε χαθεί το momentum. Κλείνει η παρένθεση.
Ο Μητσοτάκης δεν θα κάνει τη χάρη στον Αλέξη να του δώσει την ευκαιρία να επαναλάβει το καταστροφικό σενάριο για την Ελλάδα του 2014. Να μας ξαναοδηγήσει σε πρόωρη εκλογική αναμέτρηση. Για έναν και κύριο λόγο: Να πάμε σε εκλογές με απλή αναλογική η οποία, μαθηματικά, θα διαλύσει ό,τι θα έχει ακόμη σταθεί όρθιο μετά την τετράχρονη λαίλαπα των Τσίπρα και Καμμένου.
Μπορεί για την αντιμετώπιση του σεναρίου Τσίπρα να μην χρειάζεται η μετεκλογική κυβερνητική σύμπραξη, αλλά η έντιμη συνενόηση της Νέας Δημοκρατίας, του Κινήματος Αλλαγής και όποιων άλλων κομμάτων διαβλέπουν τον κίνδυνο της ακυβερνησίας.
Ωστόσο, ο πολίτης έχει πλέον ωριμάσει έχοντας την εμπειρία από την προηγούμενη συγκυβέρνηση Σαμαρά, Βενιζέλου και Κουβέλη, παρά την δειλία την οποία επέδειξε ο τελευταίος: Για ένα «αναπληρωτής υπουργός» θυσίασε την έξοδο της Ελλάδας από την κρίση και τα μνημόνια.
Σήμερα, ο πολίτης απαιτεί, στην συντριπτική πλειοψηφία του, συγκυβερνήσεις με κριτήρια προοδευτικού προσήμου, με αρχές που υπηρετούν πατριωτικά το μέλλον της Ελλάδας. Μια ισχυρή κυβέρνηση θα είναι η απάντηση στην κυβέρνηση των 153 απάτριδων, που υποτιμώντας την βούληση του ελληνικού λαού, παραχὠρησε το όνομα της Μακεδονίας, την εθνότητα και την ονομασία της γλώσσας στην FYROM, άνοιξε μέτωπο με την Εκκλησία, διχάζοντας την ιεραρχία, πρόσβαλε την Ελλάδα με τις Μόριες και σκάνδαλα ων ουκ έστι πλέον αριθμός.
Το πόσο θα ήθελε ο Τσίπρας να εκλέξει μαζί με τον Μητσοτάκη τον πρόεδρο Δημοκρατίας και να χωθεί στην επόμενη κυβέρνηση, δε λέγεται. Αλλά εξεταστική των πεπραγμένων του το 2015 και… συγκυβέρνηση γίνεται; Δε γίνεται!
Ε.Τ, Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2018
