Παναττική Συνδιάσκεψη 2018: Ήρθε η ώρα της ΟΝΝΕΔ!
Γράφει ο Στέφανος Νικολαΐδης, Φοιτητής Ιστορικού – Αρχαιολογικού
Στις 10 Ιουνίου του 2017 πραγματοποιήθηκε η πρώτη Παναττική Συνδιάσκεψη της Οργάνωσης Νέων της Νέας Δημοκρατίας μετά το 2010, έπειτα δηλαδή από μία ολόκληρη επταετία. Φέτος, στις 6 του Οκτώβρη, έναν χρόνο μετά την πρώτη, έλαβε χώρα και η δεύτερη λοιπόν…
Το στοίχημα διπλό: αφενός το περσινό εγχείρημα να γίνει θεσμός ετήσιος και εδραιωμένος, αφετέρου ο ετήσιος θεσμός αυτός να λειτουργήσει όχι μόνο ως μέσο διαβούλευσης του Τμήματος Οργανώσεων Αττικής, αλλά και ως φυτώριο νέων βλασταριών, ως ο θεμέλιος λίθος για την ιδεολογική ανασυγκρότηση και την πολιτική επιμόρφωση στελεχών της Οργάνωσης στις δύσκολες μέρες του αγώνα που έπεται…
Ένα στοίχημα σίγουρα αβανταδόρικο, ένα στοίχημα σίγουρα κερδισμένο. Όπως και πέρσι, έτσι και φέτος η διάρθρωση της Συνδιάσκεψης αποτελείτο από δύο μέρη: στο πρώτο πραγματοποιήθηκαν κεντρικές ομιλίες μαζί με απολογισμό του Τμήματος για την περίοδο 2017-2018, ενώ στο δεύτερο έγιναν στρογγυλές τράπεζες συζήτησης με πολιτική και οργανωτική θεματολογία.
Η δυναμική παρουσία τόσων διψασμένων νέων γέννησε ευχάριστες μνήμες κι αναμνήσεις από μία εποχή δύσκολη για τη Δεξιά. Μία εποχή που η λαϊκή φιλελεύθερη Δεξιά βρισκόταν διαρκώς στο στόχαστρο φαντασμάτων του παρελθόντος. Μία εποχή που κοκκινοπράσινοι δημαγωγοί κήδευαν την αγωνιζόμενη Δεξιά με τα συνθήματά τους, συνθήματα επικίνδυνα για τη Δημοκρατία.
Μία εποχή που δεν ήταν τόσο εύκολο να πείθεις για την αναγκαιότητα της ύπαρξης μίας δεξιάς οργάνωσης νέων ορθολογιστών. Διαφορετικής από εκείνες τις οργανώσεις που πιστεύουν ότι η νέα γενιά πρέπει να είναι ηθικά ουδέτερη και να μην επαγρυπνά. Διαφορετικής από εκείνες τις οργανώσεις νεολαίας που κατασκευάζουν και φέρνουν στη δημοσιότητα ερωτηματολόγια μίσους σχετικά με ληστείες σούπερ μάρκετ ή συμμετοχή σε καταλήψεις. Διαφορετικής από εκείνες τις οργανώσεις που επαναστατούν με το να καίνε έγκυες γυναίκες μέσα σε τράπεζες.
Στη Συνδιάσκεψη αυτή λοιπόν μπορούσαμε να δούμε όλοι όσοι συμμετείχαμε μερικές φωτογραφίες στους γύρω τοίχους της αίθουσας. Φωτογραφίες που περιλάμβαναν σπουδαίους αγωνιστές αλλά και διανοούμενους της Δεξιάς. Τον Εθνάρχη Κωνσταντίνο Καραμανλή, τον Επίτιμο Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, το Μιλτιάδη Έβερτ, το Γεώργιο Ράλλη, τον Ευάγγελο Αβέρωφ και άλλους.
Αυτή λοιπόν η γκάμα των συμβόλων, αλλά και της ιδεολογικής παρακαταθήκης των πολλαπλών αναγνώσεων και της διαρκούς πάλης για την αλλαγή, είναι ο πυρήνας της δικής μας ιδεολογίας. Που στηρίζει τον άνθρωπο και το συνεχή του αγώνα για να ζήσει ελεύθερος και να προκόψει. Για να απελευθερωθεί από τα δεσμά των παθών και να ακολουθήσει το δρόμο της Αλήθειας, το δρόμο της Λογικής, το δρόμο της Φρόνησης.
Διότι η ΟΝΝΕΔ είναι η πρώτη πολιτική νεολαία που ανακάλυψε την αξία των αγώνων και του οράματος μίας Ελλάδας όμοιας με εκείνη που γέννησε την ιδέα της Δημοκρατίας από τα σπάργανά της. Είναι η πρώτη που πολέμησε ενάντια στο «σεισμό» του 1981, ενάντια στην παγκόσμια επέλαση λαϊκισμού, ενάντια στην παγκόσμια επέλαση της θολοκουλτούρας.
Η διαδικασία της πλέον είναι μία διαδικασία ανασυγκρότησης. Γιατί πάντα μετά την επανίδρυση έρχεται η ανασυγκρότηση. Σήμερα, με νέους όρους και σε νέους ρόλους, η Οργάνωση καλείται να παίξει κεντρικό ρόλο σε έναν διαφορετικό αγώνα. Στον αγώνα της Νέας Δημοκρατίας για την αλλαγή των συσχετισμών στην Ελλάδα. Σε έναν αγώνα εξαιρετικά δύσκολο, όχι όμως άνισο, για να βάλει τέλος στην ιδεολογική ηγεμονία της Αριστεράς.
Γιατί η πραγματική νίκη, η μεγάλη νίκη απέναντι στους αντιπάλους μας δεν θα είναι μια νίκη σε επίπεδο κομμάτων, αυτό είναι λίγο-πολύ δεδομένο, όποτε κι αν γίνουν εκλογές. Θα είναι σε επίπεδο ιδεών, σε επίπεδο πνεύματος.
Άλλωστε, οι μεγάλες κομματικές νίκες γίνονται απέναντι στις μεγάλες παρατάξεις. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αποτελεί μεγάλη παράταξη, αποτελεί ιστορική παράταξη, από την εποχή του Συνασπισμού. Ποτέ δεν υπήρξε μεγάλη παράταξη, καθώς το σταθερό κι απαράλλαχτο ακροατήριό του είναι μόλις ένα ισχνό, ένα περιθωριοποιημένο 3% του Ελληνικού λαού. Ένα 3% που πλέον βρίσκεται εκτός Κοινοβουλίου.
Πλέον, το κρατούν όρθιο μόνο οι αναρχικοί παρέα με την Ακροδεξιά και το παλιό ΠΑΣΟΚ, το Ορθόδοξο. Ως εκ τούτου, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι μια μεγάλη παράταξη, είναι μια μεγάλη απάτη.
Επομένως, το μεγάλο μας στοίχημα είναι να ξεμπερδεύουμε με την Αριστερά. Να κλειδώσουμε τις σκοτεινές της ιδέες του μίσους και του φασισμού στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας. Πώς όμως θα το πετύχουμε αυτό;
Ξέρω πως τις πιο όμορφες μάχες δεν τις έχει ακόμα δώσει η ΟΝΝΕΔ. Τα πιο όμορφα τραγούδια δεν τα έχει ακόμα τραγουδήσει. Τις πιο όμορφες στιγμές της δεν τις έχει ακόμα ζήσει. Είναι μπροστά της όμως. Καλούμαστε λοιπόν όλοι να εμπνεύσουμε τους νέους και τις νέες της Πατρίδας να μπουν στην πρώτη γραμμή του αγώνα. Του αγώνα για να ξανακάνουμε την Ελλάδα κοιτίδα δικαιοσύνης και πολιτισμού. Και ναι, είμαστε αισιόδοξοι πως πολύ σύντομα θα κάνουμε την ανατροπή και θα κερδίσουμε τη μάχη! Τη μάχη ακόμα και στο δρόμο..
Πρέπει να βγούμε στο δρόμο και να πολεμήσουμε! Να πολεμήσουμε για τις ιδέες μας όπως μόνο εμείς ξέρουμε και μπορούμε. Όπως μόνο μία δημοκρατική νεολαία ξέρει και μπορεί. Με παλμό, δύναμη και αποφασιστικότητα. Ειρηνικά, με ζήλο, δίχως όμως ακραίες συμπεριφορές, όπως κάνουν άλλες, Εξαρχειώτικες, νεολαίες. Δεν μπορεί ένας ανεπρόκοπος που παριστάνει τον Πρωθυπουργό να μας δουλεύει ότι τα κάνει όλα τέλεια, αφού δε διαμαρτύρεται κανένας, και κυρίως κανένας νέος.
Αυτό πρέπει να σταματήσει. Πρέπει εμείς οι νέοι να πάρουμε τα ηνία. Εμείς οι νέοι να διαμαρτυρηθούμε. Εμείς οι νέοι να ζητήσουμε λαϊκή κυριαρχία, να ζητήσουμε αλλαγή πολιτικού σκηνικού. Δεν πρέπει να ζητήσουμε πάνω στη νεανική μας φλόγα γενικά κι αόριστα «να παραιτηθούν όλοι». Πρέπει να ζητήσουμε να παραιτηθεί ο Τσίπρας. Να φύγει μαζί με τα μνημόνιά του κι έπειτα να υπάρξει δημοκρατική λύση. Με δράσεις, με πορείες και με στροφή στην κοινωνία.
Αυτά οφείλει η ΟΝΝΕΔ… Η κοινωνία κι ο λαός είναι για μας ιερές κι αδιαπραγμάτευτες αξίες. Είμαστε σάρκα από τη σάρκα του λαού. Αυτόν το λαό καλούμαστε να υπηρετήσουμε. Και θα τον υπηρετήσουμε μέχρι τέλους δικαιώνοντας τα οράματα, τις αξίες, τους αγώνες, τις θυσίες του Ελληνικού Λαού.