Χρυσοδάκτυλος Τούρκος…

Του Νάσου Τσαγκανέλη

Ο χρεοκοπημένος “μέγας Αγάς” χωρίς ντροπή τους παίρνει χρυσό και ασημικά!

Τους κάνει κατάσχεση και στο έσχατο μεροκάματο από τις άδειες κατσαρόλες που βροντάνε κάθε μέρα στους δρόμους της Τουρκίας

Τελεία και παύλα.
Με το περίστροφο του Αττίλα στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης και ανήμπορο ΟΗΕ δεν μπορεί να υπάρξει ποτέ δίκαιη λύση για την Κύπρο

Προηγήθηκαν πρώτα οι Βρετανοί…
Η σχολή διπλωματίας αντέγραψε τον όρο “ΤΗΣ ΜΗ ΔΕΣΜΕΥΣΗΣ” του διπλωμάτη.
Πρεσβευτής, Πρόξενος ή όποιος εντεταλμένος σε ειδική αποστολή… κυρίως αν είναι σοβαρή διαπραγμάτευση.
Δεν είναι λίγοι οι πολιτικοί που αποκήρυξαν την αξιοπιστία της. Σε όλες τις εποχές…

Μια διεθνή προσωπικότητα, έφτασε στην υπερβολή.
Είπε δημόσια, ότι το διπλωματικό ψέμα είναι για Γκίνες (!!!)

Και ρωτώ εγώ τώρα. Είναι έτσι;
Και πως να μην είναι..

Όταν ο πρωτοετής μαθαίνει από την πρώτη στιγμή τον εξής κανόνα.
Προσέξτε:
Όποιος καταλήξει στην Πρεσβεία ή στο Προξενείο και ζητήσει να λυθεί το πρόβλημα του μια είναι η απάντηση που ισχύει…
“Δεν θα παραλείψω καμία ενέργειαγια τη διευθέτηση του θέματος σου”.

Με δυο λόγια. Δεν θα κάνει τίποτα…
“Άλλοθι”, το “δεν θα παραλείψω καμιά ενέργεια”.
Το πολιτισμένο ΟΧΙ. Διπλωματικό πάντοτε…
Άγαλμα ο ανθρωπάκος. Αποστομώθηκε…

Αν κάποιος μετρήσει σε τέσσερις – πέντε δεκαετίες θα βρει ότι υπάρχουν εντυπωσιακές διπλωματικές λύσεις;
Κι αν ναι. Πόσες είναι;
ΜΗΔΕΝ, ΕΙΣ ΤΟ ΠΗΛΙΚΟΝ.
Φοβισμένη γραφειοκρατία. Απίστευτη!
Φοβισμένοι οι επικεφαλής της. Απίστευτοι!
Ασπόνδυλοι. Συνήθως, αναποφάσιστοι…

Πάμε στο κυπριακό. Το χιλιοτυραννισμένο…
Έχει φτάσει, στα “κάτασπρα μαλλιά” υπομονής (!!!)
Το ξέρουν. Όλοι τους…
Αν δεν φύγει ο Αττίλας από το νησί και το τραπέζι της διαπραγμάτευσης…
ΛΥΣΗ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ! Ούτε, θα υπάρξει!
Το γνωρίζει ο άσφαιρος ΟΗΕ.
Το παραξέρει η ηγεμονεύουσα διπλωματία.
Το πολυξέρουν οι ξένοι ηγεμονίσκοι…

Κι όμως, ακόμη μιλάνε για τριμερείς ή πενταμερείς διαπραγματεύσεις.
Οι μεσολαβητές της πλάκας έχουν κατ’ επανάληψη ηττηθεί.

Πρώτος, ο ΟΗΕ. Ψάχνει να ξαναφέρει το φάντασμα – σχέδιο του Ανάν.
Την ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΗ ΝΤΡΟΠΗ.
Που οι Έλληνες έσβησαν αυτό το βαρύ στίγμα. Το καταψήφισαν…

Μαραζώνει η μεγαλόνησος.
Και οι διπλωμάτες – οι ασίκηδες – πανηγυρίζουν μέσα στα κοστούμια τους και τα πούρα τους…
Ότι κατάφεραν και έγιναν συζητήσεις των δύο πλευρών…
Έτσι, τους έμαθαν. Και έτσι κάνουν.
Τους αρέσει να κοροϊδεύουν; ΟΧΙ!
Γλεντάνε, απλώς την πολυτελή ζωή τους…

Πάμε και στον Τούρκο. Τον “καζάν – καζάν”…
Πως να βρει άκρη η Ελλάδα, η Κύπρος, η Ευρώπη… σε ένα πολιτικό μόρφωμα.
Που ο μεγαλομανής επικεφαλής του ονειρεύεται νεκρανάσταση του Οθωμανισμού;

Πως να συνεννοηθείς με αυτόν τον εκτροχιασμένο φαφλατά
που έχει σχεδόν τη μισή Τουρκία στη φυλακή;

Εκεί, συνωστίζονται δικαστές, αστυνομικοί, εισαγγελείς, διανοούμενοι, εκδότες, δημοσιογράφοι.
Εκεί, η δικτατορία που δεν τη λέει κανένας ξένος δημόσια και δυνατά.
Ντροπή, στους άτολμους!..
Εκεί, ΣΑΠΙΖΕΙ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ!
Και το έσχατο ίχνος της.
ΚΑΙ ΑΠΟ ΕΚΕΙ, εκτινάσσεται ελεύθερος ο απόλυτος φασισμός.
Τους ζητάει τα ασημικά τους. Που δεν έχουν…
Αυτός, που τους χρεοκόπησε.
Αυτός, που ζει στο χρυσό σαράι με τα χίλια δωμάτια (!!!)

Χτυπάνε τις άδειες κατσαρόλες οι γυναίκες στους δρόμους.
Και ο Αγάς, απαιτεί χρυσό. Από τους δυστυχείς χρυσοχόους…

Η διπλωματία δεν μπορεί…
Δεν έχει μπόι για μεγάλες λύσεις.
Όπως και να το κάνουμε.
Απέναντι, σε πολιτικούς γόρδιους δεσμούς…

Μπορεί να χαμηλώνει εντάσεις και κάτι καταφέρνει.
Έστω, και για λίγες ημέρες.
Αν αδικώ, την αποτυχημένη διπλωματία… ας απαντήσει με αποδείξεις.

Πόσες κρίσιμες λύσεις προσφέρανε στην Ειρήνη;
Και πόσες μεγάλες κρίσεις απέτρεψε ΧΑΡΗ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ;