Χώρος Ελεγχόμενης Χρήσης Ναρκωτικών

Γράφει η Χριστίνα Μυτούλα, Δικηγόρος/Εγκληματολογος

Χώρος Ελεγχόμενης Χρήσης Ναρκωτικών, είναι θέμα ρητορικής των κομμάτων για να κερδίσουν τις εντυπώσεις ή κοινή λογική. Ακριβολογώντας είναι κάτι περισσότερο από κοινή λογική και πρόκειται για φαινόμενο επιτακτικής ανάγκης δεδομένου των κινδύνων που συνεπάγεται η χρήση ορισμένων ναρκωτικών ουσιών (Class A Drugs).Στο εξωτερικό ήδη έχουν γίνει τα πρώτα βήματα σε αυτήν την κατεύθυνση.

Η ιδέα βασίζεται στο φαρμακολογικό μοντέλο και στην πολιτική του social harm reduction (πρόληψη του ρίσκου).Ο αντίλογος βέβαια που υπάρχει είναι ότι τέτοιου είδους χώροι ενδεχομένως να καταντούσαν από χώρους προστασίας σε χώρους διάθεσης. Ωστόσο υπάρχει και η άποψη, ότι με βάση αυτούς τους χώρους θα πιστοποιούταν πιο εύκολα και χωρίς αδικαιολόγητη γραφειοκρατία, η τοξικομανία του χρήστη.

Νομός 4139/2013 όπως ισχύει από 07/02/2013 για τα ναρκωτικά. Σημαντική προσπάθεια ενός ακριβοδίκαιου νομοθέτη που καταβάλει φιλότιμη προσπάθεια για να διευθετήσει τα φλέγοντα ζητήματα της νοσηρής νομοθεσίας για την καταπολέμηση των ναρκωτικών. Κατοχή, εμπορία, διακίνηση ναρκωτικών ουσιών, από τις κύριες κατηγορίες στα υπερφορτωμένα πινάκια σε καθημερινή βάση στις αίθουσες των δικαστηρίων.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα της νοσηρής πολίτικης ο κύριος Αχμέτ, Μοχάμεντ και πάει λέγοντας που στην απολογία του σε κάποια φάση στο εφετείο δήλωσε «είμαι απλώς άνθρωπος και συνεπώς κάνω λάθη» και ο φιλότιμος δικαστής του μετέτρεψε τη δεκαετή κάθειρξη σε πενταετή… Τι έκανε ο συγκεκριμένος; Απλά ήταν «άτυχος» που με το που εισήρθε στη χώρα «στην πιάτσα» τον συνέλαβαν από τη Δίωξη γιατί δεν πρόλαβε να διαφύγει και δεν πρόβαλλε αντίσταση η άλλη παρακώληση αλλά μέσα στην ατυχία του είχε στην κατοχή του μεταξύ άλλων και ινδική κάνναβη. Μεγάλη ήταν η έκπληξη των δικαστών στο λευκό ποινικό μητρώο του κατηγορουμένου που όλως παραδόξως δε μετρίασε την ποινή.

Είναι αμέτρητα τα παραδείγματα τόσο αλλοδαπών όσο και ημεδαπών που τους απαγγέλθηκαν κατηγορίες για κατοχή ναρκωτικών ουσιών και για τη δικαστική αρχή ο κατηγορούμενος δεν εμπίπτει στα όρια της τοξικομανίας. Το ερώτημα που προκύπτει είναι το μέχρι πότε θα γίνεται συμφόρηση στις φυλακές με τέτοιου είδους άτομα μόνο και μόνο γιατί ο αφελής νομοθέτης θεωρεί την άσκηση της συντηρητικής πολιτικής ως τον εξαγνισμό του κοινωνικού κακού που είναι καθαρά ρομαντική ουτοπία.

Χαρακτηριστική είναι η δήλωση ενός Βρετανού αστυνομικού από το επιτελείο υψηλού βαθμού κράτησης σωφρονιστικού καταστήματος στη ΒΔ Αγγλία «το μεγάλο πρόβλημα μέσα στις φυλακές είναι το χόρτο (spices).Σημειωτέον ότι η Αγγλία εφαρμόζει μια από τις πιο αυστηρές πολιτικές ως προς τα ναρκωτικά και το μόνο που επιτυγχάνει είναι την έξαρση τους.

Το θέμα είναι τι ακριβώς θέλουμε να υιοθετήσουμε στην Ελλάδα τι στιγμή που η παρούσα νομοθεσία το μόνο που επιτυγχάνει είναι να προκαλεί μεγαλύτερο συνωστισμό μέσα στις φυλακές και κανένα πρόβλημα δεν επιλύει. Μια νομοθεσία που θα αποποινικοποιούσε καίριες ναρκωτικές ουσίες και θα νομιμοποιούσε τις βαριές ναρκωτικές ουσίες (Class A) θα οδηγούσε το κράτος σε πολύ μεγαλύτερο οικονομικό κέρδος συν το ότι θα αποσυμφόριζε τις φυλακές από τους λάθους κρατούμενους.

Ας μην ξεχνούμε ότι από εγκληματολογικής άποψης τα ναρκωτικά οδηγούν ως επί το πλείστον σε κλοπές (property crime).Δεν είναι η κατοχή η’ η χρήση του mdms ,ecstasy,lsd ,marijuana που απειλεί τους νέους οποιαδήποτε ηλικίας και εθνικότητας αλλά ο αφελής νομοθέτης που εφαρμόζοντας τη νοσηρή πολιτική του θεωρεί ότι εξωραΐζει το κακό.Η λερναία Ύδρα ωστόσο γιγαντώνεται και το κράτος καταντά παθητικός θεατής της ιδίας νοσηρής πραγματικότητας. Μέχρι πότε;!

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.