Ιερή ή ανίερη συμφωνία;

Γράφει ο Αγκιτάτορας

Πάνω που άνοιγε η συζήτηση περί “θρησκευτικής ουδετερότητας” και Συνταγματικών αλλαγών μάς προέκυψε οικονομική συμφωνία Κράτους – Εκκλησίας με προνομιακούς όρους για το ιερατείο.

Τι κι αν παρακάμφθηκε το Πατριαρχείο και υποτιμήθηκε ο ρόλος του;

Τι κι αν επιδοτείται η εκκλησία με το ποσό που δίνεται σήμερα για μισθούς αλλά κατά τ’ άλλα “μειώνονται” οι δημόσιοι υπάλληλοι κατά δέκα χιλιάδες;

Τι κι αν κανείς δεν γνωρίζει ποια υπηρεσία της Αρχιεπισκοπής θα διαχειρίζεται αυτό το κονδύλι και πώς το κράτος θα ελέγχει την χρηστή χρήση;

Τι κι αν η κυβέρνηση παραχωρεί στην Εκκλησία την ιδιοκτησία ακόμη και διεκδικούμενων ακινήτων, κι έρχεται τώρα να προσχωρήσει στην πρόταση του Σαμαρά για κοινή εταιρεία εκμετάλλευση τους;

Τι κι αν οι δικαιολογίες για το παράτυπο και βιαστικό των αποφάσεων δεν αντέχουν σε σοβαρή κριτική;

Ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να κλείσει ευαίσθητα μέτωπα πριν τις εκλογές ώστε απερίσπαστος να επικεντρωθεί στη σκανδαλολογία και τος προεκλογικές παροχές.

Η Εκκλησία όμως γιατί συναινεί σε αυτό το μικροπολιτικό παιχνίδι αποδεχόμενη τόσο βιαστικά την επιβολή της ατζέντας του ΣΥΡΙΖΑ; Δικαιούμαστε μια ευθεία απάντηση.