Οι προκλήσεις του 2021 είναι διαφορετικές από αυτές του παρελθόντος
Γράφει ο Αθανάσιος Μπουρούνης, Επίτιμος Δ/ντής Σχολικής Μονάδας Δ.Ε.
Σήμερα οι καιροί είναι πράγματι απαιτητικοί. Οι προκλήσεις του 2021 δεν έχουν καμιά σχέση με αυτές του παρελθόντος.
Οι πολίτες είναι υποψιασμένοι και καταλαβαίνουν πόσο δύσκολη υπόθεση είναι η διακυβέρνηση της χώρας. Όσο και να θυμώνουν, θυμούνται σε τι περιπέτειες τους έβαλε η ψήφος τους στο πρόσφατο παρελθόν.
Θα μπορούσαμε εύκολα να πούμε ότι η πλειονότητα των πολιτών στάθηκε με κοινωνική υπευθυνότητα, αλλά και αίσθημα ατομικής ευθύνης μπροστά στην παρατεταμένη κρίση που βιώνουμε εδώ και ένα περίπου χρόνο.
Ακολούθησε σε γενικές γραμμές τις οδηγίες των ειδικών, υπάκουσε στο καθεστώς των περιορισμών και ανταποκρίθηκε σε ικανοποιητικό βαθμό στην αναγκαιότητα προσαρμογής στις νέες συνθήκες.
Είναι γεγονός ότι οι πολίτες από τη μια, αγωνίζονται να σταθούν όρθιοι για να ξεπεράσουν τις αντιξοότητες και από την άλλη, εξακολουθούν να δείχνουν εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση, όπως δείχνουν όλες οι δημοσκοπήσεις.
Ωστόσο, για να πάει μπροστά μια χώρα και να προοδεύσει, χρειάζεται τόσο μια καλή κυβέρνηση, όσο και μια καλή αντιπολίτευση.
Κατά γενική ομολογία, έχουμε μια καλή και επιτυχημένη κυβέρνηση.
Αντίθετα η αντιπολίτευση, βλέπουμε ότι αναλώνεται στην εσωστρέφεια και σε ενέργειες που έχουν ξεπεραστεί από την ίδια την κοινωνία.
Για παράδειγμα, η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ υπερβάλλει σε πράξεις και δηλώσεις, με στόχο να εισπράξει κάτι από τις δυσκολίες που φέρνει σήμερα στην κοινωνία μια πανδημία.
Αλλά να λένε όχι στα πάντα και μετά να συμπληρώνουν ένα δεύτερο όχι και στα αντίθετα απ’ αυτά που έλεγαν μέχρι πρότινος, πρωτίστως δεν ωφελεί τη χώρα, αλλά ούτε τους ίδιους ωφελεί.
Είναι φανερό ότι ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζει αδυναμία να ξεδιπλώσει μια συνεκτική και αποτελεσματική αντιπολιτευτική τακτική.
Οι παρεμβάσεις του δείχνουν αρκετά ασυντόνιστες και το κυριότερο γίνονται με τρόπο που δεν θα μπορούσε να φέρει σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση.
Είναι αλήθεια ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αντιπολιτευτικά ξαναγύρισε στην περίοδο 2011–15, γιατί μόνο αυτό μπορεί. Όμως οι πολίτες δεν τον εμπιστεύονται πλέον. Έπαθαν και έμαθαν.
Όμως αντί να ωριμάσει στην αντιπολίτευση, περιμένει να πέσει ως ώριμο φρούτο η κυβέρνηση από τα λάθη της. Και έτσι αρχίζουν τα σενάρια:
Το ποιο δημοφιλές αφορά μια κρίση με την Τουρκία, ή σε ανοικτές ενδοκυβερνητικές διαφωνίες για την αντιμετώπιση των ελληνοτουρκικών σχέσεων.
Ένα άλλο βασίζεται στη θεαματική επιδείνωση της πανδημίας, που οδηγεί σε κραχ το σύστημα υγείας και την οικονομία.
Ωστόσο, προς μεγάλη τους απογοήτευση, κανένα από τα σενάρια αυτά δεν ευοδώθηκε, τουλάχιστον προς το παρόν.
Αυτός όμως ο τρόπος σκέψης μπορεί να λειτουργεί ως άλλοθι για τον ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου να μην κάνει τίποτα αυτά που θα έπρεπε να κάνει ως αξιωματική αντιπολίτευση.
Ο ΣΥΡΙΖΑ απέχει από την κοινή λογική στην αντιπολιτευτική του τακτική. Εκτοξεύει κατά καιρούς πυρά, που όντας άσφαιρα, λειτουργούν ως φωτοβολίδες οι οποίες διατρέχουν μια φωτεινή τροχιά ολίγων ωρών και κατόπιν σβήνουν άδοξα, χωρίς να έχουν χτυπήσει στόχο.
Ένα κόμμα που «γεύτηκε την εξουσία», δεν μπορεί να αντέξει στην ιδέα πως, με ένα ποσοστό σταθερά γύρο 22%, θα είναι μόνιμα στην αξιωματική αντιπολίτευση και αυτό το οδηγεί σε λανθασμένη τακτική και τραγικά λάθη.
