Μονόδρομος…
Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα
Πόσο πιο ξεκάθαρα, πιο ευανάγνωστα, πρέπει να πει ο πρωθυπουργός ότι οι εκλογές θα γίνουν στο χρόνο που ορίζει το Σύνταγμα; Είναι δικαίωμά του να προκηρύξει τις εκλογές, αν εκείνος κρίνει ότι αυτό απαιτεί το εθνικό συμφέρον της χώρας αλλά, βλέπετε, τουλάχιστον, από Μεταπολιτεύσεως και εντεύθεν, οι εκλογές γίνονταν με γνώμονα την προσφορότερη συγκυρία για το κόμμα που ασκούσε τη διακυβέρνηση.
Στο Σύνταγμα, βέβαια, στο οποίο ορίζεται η συμπλήρωση τετραετίας για τη διεξαγωγή εκλογών, δεν γράφεται ότι μία κυβέρνηση πάει σε εκλογές, όταν έχει εχέγγυα ή τουλάχιστον ενδείξεις ότι θα επανεκλεγεί. Προβλέπονται λίαν σοβαροί λόγοι για την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες.
Οι παροικούντες εν τη πολιτική Ιερουσαλήμ έχουμε ακούσει αυτές τις μέρες μια σειρά από ημερομηνίες -που όλες ήταν «αποκλειστικές» και προερχόμενες από «ψηλά»- για την κήρυξη εκλογών μετά τον Δεκαπενταύγουστο, που τυπικά κηρύσσεται και το πέρας της θερινής ραστώνης, αν και κατ’ εμέ, τότε είναι η ωραιότερη εποχή για να χαρεί κανείς την Ελλάδα, τους πολιτιστικούς θησαυρούς της, καθώς υποχωρούν τα λεφούσια και επιστρέφει γλυκιά γαλήνη στη θάλασσα.
«Εκλογές στο τέλος της τετραετίας γιατί ο τόπος χρειάζεται αυτοδύναμη κυβέρνηση», είπε ο πρωθυπουργός. Αλλά, το δίλημμα των επόμενων εκλογών το οποίο μεταχειρίζεται ο Τσίπρας, δηλαδή «να γίνουν εκλογές για να φύγει η κυβέρνηση Μητσοτάκη» είναι όχι μόνον ψευτοδίλημμα αλλά και επικίνδυνο: ΠΟΙΟΣ μπορεί να εξασφαλίσει σταθερότητα και ασφάλεια στην Ελλαδα; Ο Τσίπρας και το συνονθύλευμα παλαιοπασόκων και εμμονικών της πρώτη φορά Αριστεράς; Μπορεί ο Τσίπρας να συνομιλήσει ίσος με ίσον, με αξιοπιστία και κύρος για τα ελληνικά συμφέροντα με την ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ενωσης; Μπορεί ο Τσίπρας να διαπραγματευθεί με τον Μπάιντεν για την ενίσχυση της Αμυνας της χώρας; Μπορεί να μιλήσει με τις Βρυξέλλες για τα οικονομικά, για την ενέργεια; Και εντέλει ποιος θα ψηφίσει εκείνον τον οποίο υποδεικνύει ο Ερντογάν ως κατάλληλο για να κυβερνήσει την Ελλάδα;
Αυτά τα ερωτήματα δεν είναι από εκείνα που αποκαλούμε ρητορικά. Είναι ουσιαστικά, είναι καίρια, είναι αυτά με τα οποία πορεύεται η Ελλάδα. Ο Τσίπρας δεν μπορεί να δώσει απαντήσεις. Γιατί δεν είναι από εκείνα που οι απαντήσεις γίνονται από το περίσσευμα του λαϊκισμού που εκπροσωπεί και χρησιμοποιεί πάλι ως εργαλείο για να επανακάμψει και να φρενάρει την Ελλάδα.
Για να το πω όσο πιο απλά γίνεται: Στη Δημοκρατία οι κυβερνήσεις εναλλάσσονται στην εξουσία. Στη δική μας περίπτωση δεν υπάρχει ακόμη εναλλακτική λύση. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κατώτερος των απαιτήσεων ενός ευοίωνου μέλλοντος για την Ελλάδα και ο Τσίπρας, χωρίς ΠΑΙΔΕΙΑ, δεν μπορεί να σταθεί στα διεθνή fora, στις διεθνείς σχέσεις, στην Ευρωπαϊκή Ενωση, στην οποία έδωσε και εξετάσεις το 2015 και απέτυχε, οδηγώντας την Ελλάδα παρ’ ολίγον σχεδόν εκτός Ευρώπης. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι μονόδρομος.