Το μητρώο στελεχών της ΝΔ αναδεικνύει τον καλό εαυτό της δημόσιας διοίκησης

Γράφει ο Σεραφείμ Νικολάου, Πολιτικός Επιστήμονας

Ο Αριστοτέλης στα Πολιτικά του γράφει: “Όταν συγκεντρωθούν (τα άτομα) μαζί γίνονται σαν ένας άνθρωπος με πολλά χέρια και πόδια και πολλές αισθήσεις και το ίδιο συμβαίνει με το ήθος και την αντίληψη”. Αυτή είναι η δύναμη της οργάνωσης , ότι μπορεί να ενώνει πολλούς ανθρώπους σε ένα κοινό στόχο .

Συνεχίζει ο Αριστοτέλης: “Αν κάποιος υπερέχει στην τέχνη του αυλητή μειονεκτεί όμως στην καταγωγή , σ’ αυτόν πρέπει να δοθεί ο καλύτερος αυλός. Αλλιώς θα έπρεπε η υπεροχή στην καταγωγή να συμβάλλει στο έργο αλλά δε συμβάλλει καθόλου.” Αυτή είναι η ανάγκη , ώστε να δοθεί η διοικητική θέση στους καλύτερους της κοινωνίας ως προς την διοικητική δεινότητα . Αυτός είναι και ο σκοπός του Μητρώου Πολιτικών στελεχών της Νέας Δημοκρατίας .Να δοθεί ο αυλός ,δηλαδή η πολιτική και διοικητική εξουσία σε αυτούς που έχουν αποδείξει διοικητικές ικανότητες, είναι “καλοί αυλητές” ανεξάρτητα από καταγωγή,πλούτο κτλ.

Ο Κ. Μητσοτάκης,πρόσφατα το έχει δηλώσει: “Η σταυροδοσία στις εκλογές δεν ισοδυναμεί με την ικανότητα του κυβερνάν.”

Όμως, ποια η αποστολή των πολιτικών και ποιο κενό καλούνται να καλύψουν τα πολιτικά στελέχη ; Όπως αναφέρεται στο μνημειώδες έργο του Κ. Παπαδημητρίου :

Αποστολή είναι η δέσμη δημοσίων πολιτικών ενός Υπουργείου και δηλώνεται η αρμοδιότητα του θεσμού του Υπουργείου , ενώ με την αρμοδιότητα καθορίζονται οι δημόσιες πολιτικές και οι δράσεις της διοίκησης για τις οποίες ο Υπουργός διαθέτει αποκλειστική αρμοδιότητα. Ο Υπουργός έχει τρεις ρόλους:

1. τη διοίκηση του Υπουργείου (σχεδιασμός δράσεων , οργάνωση , διεύθυνση ,διαχείριση πόρων ,έλεγχος διαδικασιών του Υπουργείου )
2. τη νομοθετική πρωτοβουλία ( εργαλείο υλοποίησης δημόσιας πολιτικής , κανονιστική εξουσία)
3. τη χάραξη της πολιτικής του Υπουργείου ( σκοποί επί των δημόσιων πολιτικών που επιδιώκονται)

Τους στόχους λοιπόν τους θέτει ο Υπουργός. Οι στόχοι πρέπει να είναι SMART (Εξειδικευμένοι , μετρήσιμοι , συμφωνημένοι , ρεαλιστικοί ,χρονικά προσδιορισμένοι )

Οι θέσεις των Διοικητικών Γραμματέων , Τομεακών Γραμματέων και των Αναπληρωτών τους καλύπτονται από πολιτικά στελέχη . Διορίζονται με κοινή απόφαση του πρωθυπουργού και του οικείου Υπουργού .

Με τη παρεμβολή των αξιολογημένων πολιτικών στελεχών , πολλά από τα μέχρι πρότινος της Δημόσιας Διοίκησης λύνονται!

Τα προβλήματα αυτά της ελληνικής δημόσιας διοίκησης έχουν αποσαφηνισθεί από την δεκαετία του 1950 :

1. έντονη παρουσία της πολιτικής ηγεσίας και ταυτόχρονη καχεξία του διοικητικού συστήματος
2. αναξιοκρατία στην πρόσληψη και στην σταδιοδρομία των δημοσίων υπαλλήλων και η συνακόλουθη ευνοιοκρατία
3. ο συγκεντρωτισμός στις δομές και στη λήψη των αποφάσεων
4. η γραφειοκρατία ως ένα πλέγμα πολύπλοκων διαδικασιών , πολυνομίας ασάφειας , νομικισμού ,διαφθορά και συσκότιση ενεργειών
5. η έλλειψη τεχνογνωσίας όσο και εξειδικευμένων στελεχών σε θέματα διοίκησης

Κλείνουμε με Αριστοτέλη: “Όπως για κάθε συγκεκριμένη τέχνη απαραίτητο είναι να υπάρχουν τα κατάλληλα μέσα , τα οποία είναι άυλα και υλικά , έτσι για παράδειγμα το πηδάλιο για τον καπετάνιο είναι άψυχο , ενώ ο πλοηγός έμψυχο και με τα δύο όμως επιτυγχάνεται η κίνηση του πλοίου , αυτά τα δύο αποτελούν μέσα παραγωγής . ”

Συμπερασματικά,ο κεντρικός στόχος της επόμενης κυβέρνησης Κ. Μητσοτάκη θα πρέπει να είναι η αλλαγή κουλτούρας και νοοτροπιών που έχουν ριζώσει στην ελληνική δημόσια διοίκηση , ώστε τα άυλα στοιχεία (το πηδάλιο) να ενωθούν με τα έμψυχα (τους ανθρώπους της διοίκησης) για την κίνηση του καραβιού της ελληνικής πολιτείας .