“Μεταπολίτευση” σε ολόκληρη τη Δύση;

Του Θανάση Κ.

Μια βδομάδα μετά την πλήρη επικράτηση του Τράμπ στις Αμερικανικές εκλογές – σε Προεδρία, Βουλή, Γερουσία και λαϊκή ψήφο – βγήκαν και τα αποτελέσματα για την τηλεθέαση των καναλιών τους εκεί.
— Πρώτο συμπέρασμα: τα συστημικά μέσα που είχαν επιτεθεί ανελέητα στον Τράμπ κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας είχαν σoβαρή μείωση της απήχησής τους.
Σε σύγκριση με πριν ένα ακριβώς χρόνο, το ΜSNBC έχασε 23% της τηλεθέασης γενικά – και 30% της τηλεθέασης σε prime time.
— Αντίστοιχα, το CNN έχασε το 40% της τηλεθέασης γενικά – και 54% σε prime time.
Και τα δύο ετοιμάζονται για μαζικές απολύσεις…
Κι αυτό σημαίνει ότι έγινε κάτι πολύ πιο σημαντικό από την εκλογική νίκη Τράμπ.
Η κοινωνία μετακινήθηκε μαζικά! Και όχι εφήμερα. Πιο μόνιμα…

Όταν ψηφίζεις, αυτό αποτελεί μια στιγμιαία επιλογή. Την οποία μπορεί να μετανιώσεις αμέσως μετά. Ή λίγο αργότερα…
Όταν όμως πέφτει σταθερά η τηλεθέαση των συστημικών μέσων για ένα χρόνο (στην πραγματικότητα η μείωση τους είναι πολύ μεγαλύτερη τα τελευταία οκτώ χρόνια!), αυτό σημαίνει ότι δεν έχουμε να κάνουμε απλώς με μια “στιγμιαία” μετακίνηση των ψηφοφόρων…
Αλλά με μια πολύ πιο βαθιά αλλαγή στη συνείδηση της κοινωνίας. Γιατί τα συστημικά μέσα δίνουν το συνολικό “αφήγημα”:
-για το τι είναι το συλλογικό καλό και το συλλογικό κακό,
-ποιοί είναι οι κανόνες και ποιά τα όρια του δημόσιου διαλόγου και ποιοί βγαίνουν “εκτός ορίων”,
-ποιά είναι η κατεύθυνση όπου όλοι μαζί βαδίζουμε
-και τι πρέπει να κάνουμε για να ωφεληθούμε όλοι – κι εμείς και τα παιδιά μας.
(Αυτό που παλαιότερα οι Γκραμσιανοί Μαρξιστές λέγανε “ηγεμονία”…)

* Το συνολικό “αφήγημα” που κανοναρχούν τα συστημικά μέσα καθορίζει την πολιτική συνείδηση, την ηθική, την αισθητική, τις αξίες, τις προσδοκίες και τους φόβους ολόκληρης της κοινωνίας. Άρα και την ικανότητά της να επιλέγει τι είναι καλύτερο (ή λιγότερο επίφοβο) για την ίδια…
Κι εδώ έχουμε μια αδιαμφισβήτητη απόδειξη, ότι το “κυρίαρχο αφήγημα” έχει πάψει πια να πείθει. Το έχουν απορρίψει εκείνοι στους οποίους απευθύνεται. Κι έτσι τα συστημικά Μέσα έχουν καταλήξει να είναι “ασώματες κεφαλές”, που μπορεί να έχουν πιστέψει στο ψέμα τους, αλλά μιλάνε πλέον σε ώτα ΜΗ ακουόντων…

— Μας έλεγαν ότι στο εκλογικό σώμα υπερέχουν οι γυναίκες – και η Κάμαλα Χάρις υπερέχει συντριπτικά του Τράμπ στις γυναίκες λόγω αμβλώσεων. Άρα θα νικήσει. Και διαψεύστηκαν!
— Μας έλεγαν ότι όλες οι μειονότητες – μαύροι, ισπανόφωνοι, ασιάτες – θα καταψηφίσουν μαζικά τον Τράμπ, γιατί είναι λέει, “ρατσιστής”!
Και τελικά ο Τράμπ διεύρυνε το 2024 την επιρροή του σε ΟΛΕΣ τις μειονότητες σε σύγκριση με το 2020 (όταν έχασε την Προεδρία) . Όπως είχε διευρύνει αισθητά την επιρροή τους στις μειονότητας και το 2020, σε σύγκριση με το 2016 (όταν είχε κερδίσει την Προεδρία).
Πώς είναι δυνατόν να είναι “ρατσιστής” και να… διευρύνει συνεχώς την επιρροή του στις μειονότητες που θα έπρεπε, κανονικά, να τον αποστρέφονται;
Κι όχι μόνο στις φυλετικές μειονότητες…
Τώρα ακόμα και οι αντίπαλοί του παραδέχονται ότι ο Τράμπ φέτος ανέβασε την επιρροή σε όλες τις δημογραφικές ομάδες.

Πώς συνέβη αυτό το παράδοξο;
Απλούστατα, είτε δεν μας έλεγαν την αλήθεια, είτε οι μετρήσεις τους δεν κατέγραφαν όλη την αλήθεια…
Τι από τα δύο συνέβη;
Και τα δύο!
Κάποιοι από τα συστημικά Μέσα απλώς έλεγαν ψέματα – ή είχαν πιστέψει το ψέμα τους. Και κάποια άλλα προσπαθούσαν εντίμως να μετρήσουν “τι θέλει και τι σκέπτεται” η κοινωνία, αλλά ένα μέρος της κοινωνίας, πολύ μεγάλο φάσμα ανθρώπων, ΔΕΝ τους αποκάλυπτε τι πραγματικά είχαν στο μυαλό και την ψυχή τους.
Πράγμα που σημαίνει ότι ένα μέρος της κοινωνίας είχε αρχίσει να απορρίπτει τα συστημικά Μέσα και το “αφήγημά” τους πολύ ΠΡΙΝ τις εκλογές.

Και αυτή η απομάκρυνση της κοινωνίας συνεχίστηκε στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, κορυφώθηκε την ημέρα των εκλογών – και αμέσως μετά …συνέχισε να διευρύνεται το χάσμα.
Γιατί τώρα πια δεν τους λένε μόνο ψέματα…
Τώρα τους…βρίζουν κι από πάνω!

* Πράγματι, όσοι θεωρούσαν πολύ πιθανό να χάσει ο Τράμπ – και να κερδίσει η Κάμαλα Χάρις – τις οριακές Πολιτείες, σήμερα, που όλα όσα έλεγαν επί τόσους μήνες διαψεύστηκαν παταγωδώς, έχουν βρει την “εξήγηση” γιατί έπεσαν τόσο έξω:
Ψήφισαν, λέει, οι “αμόρφωτοι” και “αγροίκοι φασίστες”!
Δηλαδή η μισή Αμερική είναι… “φασίστες”…
Μεταξύ των οποίων και αρκετοί (τουλάχιστον τρία εκατομμύρια) που πριν τέσσερα χρόνια είχαν ψηφίσει ανάποδα – κι είχαν εκλέξει τον Μπάϊντεν!
Τώρα λοιπόν, φταίει ο λαός που είναι “αγροίκος και αγράμματος” γιατί τους μαύρισε μεγαλοπρεπώς…
Νοοτροπία Μαρίας Αντουανέτας!

* Ο Τράμπ νίκησε μετά από πέντε απόπειρες να τον παραπέμψουν σε δίκη,
με όλη την ελίτ εναντίον του,
με την αντίπαλό του να μαζεύει πολύ περισσότερα χρήματα για την προεκλογική εκστρατεία της,
με δύο απόπειρες δολοφονίας σε βάρος του,
με τα συστημικά μέσα να τον ελεεινολογούν νυχθημερόν,
με το Hollywood εναντίον του, με τα Πανεπιστήμια φανατικά εναντίον του –
και όμως σάρωσε…
Δεν τους περνάει από το μυαλό ότι μπορεί να ήταν μια συσπείρωση της κοινωνίας κατά της “συστημικής ελίτ”!
Έχουν τέτοια ναρκισσιστική έπαρση και αυτό-αναφορική βεβαιότητα για την πνευματική και ηθική τους “ανωτερότητα”, που δεν υποψιάζονται ότι μπορεί οι ίδιοι να κάνουν λάθος. Εντελώς λάθος!
Όχι! Φταίει ο λαός που είναι “αγροίκος και αγράμματος”…
(Τα ακούσαμε κι εδώ αυτά).

* Η “Πολιτική Ορθότητα” είναι πια νεκρή, στη χώρα που τη γέννησε…
Γιατί δεν έχει καμία σχέση ούτε με την Πολιτική ούτε με την Ορθότητα,
Είναι ένα τυραννικό Ιδεολόγημα λογοκρισίας της σκέψης, της έκφρασης και της συνείδησης.
Κι αν αυτό συμβαίνει στις ΗΠΑ, καταλαβαίνετε τι σεισμικές επιπτώσεις θα έχει πέραν των ΗΠΑ, σε όλες εκείνες χώρες όπου εισήχθη τα τελευταία 20 χρόνια ως το απαύγασμα του “εκσυγχρονισμού” και της “προοδευτικότητας”.
Αν η Αμερική απορρίπτει την “Πολιτική Ορθότητα”, ποιός θα βρεθεί να την υπερασπιστεί στις υπόλοιπες δυτικές κοινωνίες;
(Έξω από τη Δύση δεν υπάρχει θέμα “Πολιτικής Ορθότητας”! Εκεί απλώς γελάνε. Στην Ασία και την Αφρική δεν ενδιαφέρονται για τις “αντωνυμίες” και το πόσα είναι τα “φύλα”. Ενδιαφέρονται να έχουν πρόσβαση σε φθηνή ενέργεια, πόσιμο νερό, τρόφιμα φάρμακα και εκπαίδευση για τα παιδιά τους…)
Όσοι νομίζουν ότι κατέχουν τον μονοπώλιο της Αλήθειας και μπορούν να ελέγχουν όλους τους υπολοίπους, είναι απλώς επίδοξοι τυραννίσκοι.
Κάποτε προκαλούσαν φόβο. Τώρα, μόνο περιφρόνηση και γέλια…

Όταν ανατρέπεται το “κυρίαρχο αφήγημα” – οι μέχρι σήμερα “ηγεμονικές αντιλήψεις” – σε μια κοινωνία, έχουμε στην ουσία “Μεταπολίτευση”.
Όταν ανατρέπεται το κυρίαρχο αφήγημα σε ολόκληρη τη Δύση, τότε έχουμε “Μεταπολίτευση” διεθνών διαστάσεων.

— Λίγες ώρες μετά την εκλογή Τράμπ έπεσε η κυβέρνηση στη Γερμανία…
Ο πρώην υπουργός Οικονομικών του κυβερνητικού συνασπισμού ζήτησε μια σειρά από κρίσιμες αλλαγές οικονομικής πολιτικής – μεταξύ άλλων να εγκαταλειφθούν οι στόχοι της “βεβιασμένης Πράσινης μετάβασης” – δηλαδή επιστροφή στους υδρογονάνθρακες.
Όπως ακριβώς υποστηρίζει και ο Τράμπ στις ΗΠΑ (όπου δεν έχει ακόμα αναλάβει καθήκοντα…)
Γιατί η “πράσινη μετάβαση”, όπως την προωθούν, διαλύει την ανταγωνιστικότητα της γερμανικής βιομηχανίας και κλείνει εργοστάσια…
Και η κυβέρνηση Σολτς έπεσε στη Γερμανία ανοίγοντας τον δρόμο σε πρόωρες εκλογές. Όπου προαλείφεται να τον αντικαταστήσει ο Χριστιανοδημοκράτης (εσωκομματικός αντίπαλος της κας Μέρκελ – και πολύ “δεξιότερος”) Φρίντριχ Μέρτς.
Όταν αλλάζει η κυβέρνηση στη Γερμανία, έρχονται αλλαγές παντού αλλού.
Στην Ιταλία, η κα Μελόνι τρίβει τα χέρια της γιατί… λύνονται τα χέρια της!
Το ίδιο και ο κ. Βίλντερς στην Ολλανδία.
Ασφαλώς και ο κ. Όρμπαν στην Ουγγαρία.
Και οι κυβερνήσεις σε Σουηδία, Φιλανδία, Αυστρία και Σλοβακία.
Ενώ ετοιμάζεται και η κα Λεπέν στην Γαλλία…
Όλοι αυτοί – οι “κολασμένοι” της Ευρώπης – νοιώθουν, όχι απλώς “δικαιωμένοι” μετά την εκλογή Τράμπ στις ΗΠΑ. Αλλά και αληθινή “ανακούφιση”. Γιατί τώρα “νομιμοποιούνται” πλήρως όλα όσα υποστήριζαν και οι ίδιοι – κι αντιμετώπιζαν επί χρόνια, το “ανάθεμα” της ευρω-γραφειοκρατίας!
Η οποία, τώρα πια κοιτάει προς την άλλη πλευρά του Ατλαντικού αμήχανη και φοβισμένη.

— Δύο 24ωρα μετά την εκλογή Τράμπ, το Κατάρ ανακοίνωσε ότι κλείνει τα γραφεία της Χαμάς και τη διώχνει.
Πράγμα που σημαίνει ότι η μόνη χώρα που στηρίζει πια τη Χαμάς, επισήμως, είναι η Τουρκία.
— Μια μέρα αργότερα ανακοινώθηκε ότι ο νέος υπουργός Εξωτερικών του Ισραήλ είναι οπαδός των Κούρδων (και σφοδρός αντίπαλος της Τουρκίας).
— Ενώ την επόμενη μέρα ο ίδιος ο Τράμπ ανακοίνωσε τον νέο του υπουργό Εξωτερικών Μάρκο Ρούμπιο, ο οποίος είναι δηλωμένος οπαδός της δημιουργίας Κουρδικού κράτους!
Πράγμα που το θεωρούν ανοικτή απειλή και η Τουρκία και το Ιράν…
Μετά από όλα αυτά η Τουρκία είναι ξαφνικά “πολύ ανήσυχη”…
Και το Ισραήλ πολύ “ικανοποιημένο”.

Και να σκεφτείτε, ότι όλα αυτά συνέβησαν μέσα σε μόλις δέκα μέρες από την εκλογή Τράμπ – κι ενώ θα περάσουν ακόμα δύο μήνες μέχρι να αναλάβει την Προεδρία επισήμως….
Φανταστείτε τι θα γίνει μετά…

Η δεύτερη Προεδρία Τράμπ μπορεί να αποδειχθεί “καλή”, “κακή”, “μέτρια”, ο,τιδήποτε. Θα το μάθουμε μετά το τέλος της.
Εκείνο που ξέρουμε από τώρα είναι ότι:
— πρώτον σηματοδοτεί το τέλος για το “κυρίαρχο αφήγημα” της Πολιτικής Ορθότητας, της woke κουλτούρας και της ανεξέλεγκτης παράνομης μετανάστευσης,
— δεύτερον, ότι πυροδοτεί τεκτονικές μετακινήσεις στον υπόλοιπο κόσμο, κυρίως στη Δύση – αλλά και πέραν αυτής,

* Και κάτι τελευταίο: Κάποιοι παρομοίωσαν προεκλογικά τον Τράμπ με… “νέο Χίτλερ”! Δεν τον αποκαλούσαν απλώς “φασίστα” – αυτόν και τους ψηφοφόρους του! Τον αποκάλεσαν, ευθέως, “νέο Χίτλερ”…
Δεν ήταν απλώς λάθος. Ήταν κατάντημα φανατισμού και αμορφωσιάς!

— Πρώτον γιατί η Αμερική του 2024 ΔΕΝ είναι Γερμανία του 1933.
Η Γερμανία το 1933 ήταν μια χώρα που είχε δημοκρατική εμπειρία μόλις 13 ετών. Η σημερινή Αμερική έχει δημοκρατική εμπειρία 240 χρόνων και πλέον…
— Δεύτερον, γιατί η Γερμανία του 1933 ζούσε μια άνευ προηγουμένου Οικονομική καταστροφή με ανεργία πάνω από 30%…
Η Αμερική σήμερα έχει ανάπτυξη μεγαλύτερη από τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες και (επίσημη) ανεργία μόλις 3,5%…
— Τρίτον και σπουδαιότερο, ο Χίτλερ ήταν οπαδός της λύσης των διεθνών προβλημάτων με στρατιωτικά μέσα. Κι αυτό έκανε στη συνέχεια.
Ο Τράμπ κατηγορείται για το ακριβώς αντίθετο: Ότι ΔΕΝ θέλει να συμμετέχει η χώρα του σε πολέμους, χωρίς να υπάρχει άμεση απειλή για την ίδια.
Μπορεί να αποδειχθεί καλός ή κακός Πρόεδρος, αλλά στην πρώτη του θητεία είναι ο μόνος που ΔΕΝ έκανε καμία ξένη στρατιωτική επέμβαση!
Για “μιλιταριστικό τυχοδιωκτισμό” μάλλον οι αντίπαλοί του μπορούν να κατηγορηθούν.
Άλλωστε, τους Πόλεμους συνήθως οι Δημοκρατικοί τους ξεκινούν στις ΗΠΑ.
Και συνήθως, είτε τους χάνουν, είτε δεν ξέρουν πως να απεμπλακούν…

Αν άφησε κάτι πίσω του ο Τράμπ από την πρώτη θητεία του ήταν οι “Συμφωνίες του Αβραάμ”. Που οδηγούσαν σε Βreakthrough Ειρήνης και συμφιλίωσης στη Μέση Ανατολή, ανάμεσα σε ιστορικούς αντιπάλους: το Ισραήλ και τους Άραβες. Δηλαδή τα κοσμικά (ΜΗ ισλαμιστικά) καθεστώτα του Αραβικού κόσμου.
Και στις Συνθήκες του Αβραάμ θέλουν να επιστρέψουν σήμερα όλοι – και οι Άραβες και το Ισραήλ.

Η μόνη που έχει σοβαρό πρόβλημα με αυτό, είναι η Τουρκία.
Και το Ιράν, βέβαια…
Αλλά αυτό, ασφαλώς, είναι μια άλλη ιστορία…

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.