Mε συνταγή… Βαρουφάκη το ολιστικό σχέδιο ανάπτυξης

Οταν μια κυβέρνηση δεν έχει να παρουσιάσει κάτι συγκεκριμένο, τότε αρχίζει τις θεωρητικολογίες και τα όμορφα λόγια. Κάπως έτσι και η σημερινή κυβέρνηση παρουσίασε το «ολιστικό σχέδιο ανάπτυξης».

Ακούει κάποιος τη λέξη «ολιστικό» και σκέφτεται… πόσα πράγματα θα περιλαμβάνονται εκεί μέσα. Αν διαβάσει κανείς τις 106 σελίδες του πονήματος που δημιούργησαν τα κυβερνητικά στελέχη θα διαπιστώσει πως η κατάλληλη ονομασία θα ήταν τα «πάντα… όλα περί δημιουργικής ασάφειας». Ξεφυλλίζοντας τις σελίδες πιστεύεις ότι ξανατρύπωσε στο κυβερνητικό επιτελείο ο Γιάνης Βαρουφάκης.

ΟΧΙ, τώρα δεν ασχολούνται με διπλά, τριπλά νομίσματα και παραλογισμούς για έξοδο από την ευρωζώνη. Απλά έχουν γράψει δεκάδες χιλιάδες λέξεις χωρίς να λένε τίποτα. «Αντιστροφή αποβιομηχάνισης, τομείς υψηλής προστιθέμενης αξίας, καταπολέμηση φοροδιαφυγής, βιώσιμη και δίκαιη χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη, διευκολύνοντας την επιστροφή στην εργασία, βελτίωση παραγωγικότητας, μείωση γραφειοκρατίας, προώθηση διασυνδέσεων κλάδων, αξιοποίηση στρατηγικών πλεονεκτημάτων, οικοδόμηση οικονομίας της γνώσης, προσέλκυση επενδύσεων, μηχανισμοί εσωτερικής υποστήριξης, διαρθρωτικές συνθήκες για την ανάπτυξη, βιώσιμη εκμετάλλευση, συνεργασία για τη συν-ανάπτυξη, οικονομία με κοινωνικό προσανατολισμό, η νέα γενιά στην κορυφή της ατζέντας».

Η επιτομή της αρλουμπολογίας σε ένα σχέδιο που υποτίθεται πως περιγράφει την Ελλάδα του 2020. Χρησιμοποιούν εξυπνακίστικες μοντερνιές πασπαλισμένες με κλισέ του παρελθόντος. Για την ταμπακιέρα των πραγματικών μεταρρυθμίσεων, όμως, κουβέντα. Από τη μία υπάρχουν οι μνημονιακές υποχρεώσεις, τις οποίες κρύβουν επιμελώς. Μπορεί να φωνάζουν πως τα μνημόνια τελειώνουν στις 20 Αυγούστου, αλλά οι συμφωνίες που έχουν υπογράψει δεσμεύουν τη χώρα σε πολιτικές λιτότητας τουλάχιστον για την επόμενη πενταετία. Από την άλλη είναι απόλυτα λογικό να μην μπορούν να ανακοινώσουν ούτε μια πραγματική μεταρρύθμιση. Δεν μπορούν να υπερβούν τις ιδεοληψίες τους.

ΜΙΛΟΥΝ για αντιστροφή της αποβιομηχάνισης όταν ο σύμβουλος του Αλέξη Τσίπρα, ο περιβόητος Καρανίκας, λέει στους επενδυτές να πάνε στα… τσακίδια. Εξαγγέλλουν καταπολέμηση της φοροδιαφυγής όταν αναβάλλουν διαρκώς για το μέλλον τη διασύνδεση ταμειακών μηχανών με την εφορία και την ολοκλήρωση του συστήματος εισροών – εκροών στα καύσιμα. Υπόσχονται καλύτερες θέσεις εργασίας όταν επί των ημερών τους πάνω από 700.000 εργαζόμενοι δουλεύουν για 300 ευρώ. Τολμούν να μιλούν για μείωση γραφειοκρατίας και αναβάθμιση του Δημοσίου όταν αρνούνται να προχωρήσουν σε κάθε είδους αξιολόγηση υπαλλήλων. Δεσμεύονται για προσέλκυση επενδύσεων όταν εδώ και τρεισήμισι χρόνια που κυβερνούν είναι οι ίδιοι που μπλοκάρουν με κάθε ευφάνταστο τρόπο το μεγαλύτερο επενδυτικό πρότζεκτ στη χώρα, την αξιοποίηση του Ελληνικού.

ΑΠΟ λόγια, υποσχέσεις, προγράμματα Θεσσαλονίκης και ολιστικά σχέδια ανάπτυξης «χορτάσαμε». Το Μαξίμου συνεχίζει την τακτική «πουλάμε… σανό σε ψηφοφόρους». Η δημιουργική ασάφεια του 2015 κόστισε ένα τρίτο μνημόνιο και η τωρινή δημιουργική ασάφεια μπορεί να κοστίσει ακόμα περισσότερο, γιατί η χώρα έχει πραγματικά ανάγκη από ένα ρεαλιστικό σχέδιο για το μέλλον. Οχι, όμως, στη θεωρία αλλά στην πράξη. Με συγκεκριμένα νομοσχέδια και ρηξικέλευθες μεταρρυθμίσεις.

Γιάννης Τσαπρούνης – Διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου

ΠΗΓΗ: ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ