Κυβέρνηση σκατοψυχιάς

Γράφει ο Κωνσταντίνος Μανίκας, Οικονομολόγος – Ψυχολόγος, Συγγραφέας

Φυσικά και δεν περιμέναμε μια ακόμη απρέπεια από πλευράς Πολάκη για να καταλάβουμε το ποιόν του και το πολιτικό ρόλο που έχει επωμιστεί. Είναι προφανές ότι αποτελεί πρωθυπουργική επιλογή η χρήση του ως επικοινωνιακής αιχμής του δόρατος, όποτε χρειάζεται επίθεση στο χαρακτήρα πολιτικών αντιπάλων ή να αναδειχτούν ακραία λαϊκίστικα επιχειρήματα με στόχο τη θυμική συσπείρωση των ψηφοφόρων.

Είναι αμέτρητες αυτές οι περιπτώσεις και με λόγο βαριά υποτιμητικό, προσβλητικό κατά μιας σειράς πρισώπων του δημοσίου βίου. Προσώπων που ενοχλούσαν με τα επιχειρήματα τους, τη δράση τους, την αποδόμηση του αριστερού ηθικού πλεονεκτήματος.

Διευρύνοντας αυτό το ρόλο αυτοπροβλήθηκε κι ως τιμωρός της διαπλοκής. Μια ιδιότυπη Ιφιγένεια που θυσιάζεται για να πλήξει το κατεστημένο. Μόνο που οι λεκτικές επιθέσεις του έπεφταν διαρκώς στο κενό της σκανδαλολογίας και η δήθεν αντισυστημικότητα στο πηγάδι της νέας μιντιακής σαθρότητας.

Αυτή τη φορά όμως ξεπέρασε κάθε όριο πολιτικής σκοπιμότητας και πέρασε στο πεδίο της πο χυδαίας αθλιότητας. Με πρόφαση το θέμα των παροχών προς τα ΑμΕΑ ανέδειξε τη σαπίλα της πρακτικής του.

Κανείς δεν υπονόησε ότι δεν είναι απαραίτητες οι παροχές προς αυτή την κοινωνικήν. Κανείς δεν ζήτησε την περικοπή τους. Κανείς δεν θεωρεί υποτιμητικά τα συγκεκριμένα μέτρα. Αυτό από το οποίο πιάστηκε ο Πολάκης, και τελικά συνολικά η κυβέρνηση και ο ίδιος ο Τσίπρας, ήταν η έκφραση της ανάγκης να μην εκλαμβάνεται από την κοινωνία, η στήριξη στην αναπηρία, ως παραχώρηση, ως μη αξιοκρατική ανάδειξη ενός ατόμου που διαθέτει όλα τα απαιτούμενα προσόντα.

Μάλλον όμως η αριστερή ηθική ορισμένων δεν μπορεί να κατανοήσει την έννοια της αριστείας. Τους απωθεί. Τους εκνευρίζει. Έχουν επιδοθεί σε μια πρωτοφανή επέλαση νεποτισμού και ευνοιοκρατίας που οποιαδήποτε σχετική κουβέντα τούς φέρνει σε άβολη θέση.

Συνήθισαν στις αξιοποίηση των… ακτιβιστών, των… περπατητών, των… ομπρελάκηδων. Στην προώθηση συντρόφων με μόνο προσόν την κοινή αγωνιστική διαδρομή. Και δυσανασχετούν με παραδείγματα ατόμων που ενοχλούνται από αυτές τις πρακτικές και αγωνίζονται καθημερινά να αποδείξουν την αξία τους. Και θέλουν να τα μειώσουν, να τα φέρουν στα μέτρα τους.

Ένα πράγμα αποδεικνύεται από την πλήρη κάλυψη του Τσίπρα στον οχετό του Πολάκη, ταυτίζοντας την ύπαρξη της κυβέρνησης του με την παρουσία του υπ. Υγείας. Πλέον αποδέχεται πλήρως κάθε αμετροέπεια του και θα βρίσκεται διαρκώς απολογούμενος σαν να τα είπε ο ίδιος. Μαζί θα συνεχίσουν, μαζί θα πέσουν μέσα στα λύματα που οι ίδιοι δημιούργησαν.