Η λιβανοϊσραηλινή συμφωνία απέναντι στο τουρκολιβυκό φάλτσο και η «ματιά» του Μαξίμου

Γράφει ο Άγγελος Κωβαίος

Από τη μία πλευρά, στην Ανατολική Μεσόγειο υπάρχει το αγκάθι του κωμικοτραγικού, πλην όμως αξιοσημείωτου ως παραμέτρου αστάθειας, τουρκολιβυκό σύμφωνο.

Από την άλλη, την προηγούμενη εβδομάδα υπογράφηκε μία πολύ σημαντικότερη συμφωνία, μεταξύ δυο επί σειρά ετών εχθρικών κρατών, του Ισραήλ και του Λιβάνου, για την οριοθέτηση των – υπαρκτών – θαλασσίων συνόρων τους.

Η συμφωνία επιτεύχθηκε έπειτα από πολύ λεπτομερή και μελετημένη προετοιμασία, υπό την αιγίδα των ΗΠΑ και προφανώς διαμορφώνει ένα πολύ διαφορετικό περιβάλλον στην περιοχή, από αυτό που επιχειρεί να διαμορφώσει η Τουρκία.

Στο Μέγαρο Μαξίμου παρακολούθησαν με ιδιαίτερο ενδιαφέρον την εξέλιξη αυτή και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός φέρεται να έχει δηλώσει σε συνομιλητές του ότι ουσιαστικά πρόκειται για «οδηγό» για τα όσα θα πρέπει να συμβαίνουν στην ευρύτερη περιοχή μας (βλ. δημοσίευμα του Βήματος της Κυριακής).

Το κατά πόσον η εξέλιξη αυτή και η αμερικανική συμμετοχή μπορεί να αποδειχθούν καθοριστικές παράμετροι για την εκτόνωση της έντασης που καλλιεργεί η Τουρκία, μένει προς επιβεβαίωση.

Το πώς θα μπορούσε να συμβεί κάτι τέτοιο και τι θα προϋποθέτει και θα συνεπάγεται, είναι κάτι άλλο…