Η κινεζική επεκτατική πολιτική στον Ειρηνικό
Γράφει ο Βαγγέλης Αντωνιάδης
Οχτώ χρόνια μετά την επίσκεψη του Κινέζου προέδρου Σι Τζι Πινγκ σις νήσους Φίτζι οπότε και προσέφερε την δυνατότητα στους χώρες της ευρύτερης περιοχής να προσδεθούν στο κινεζικό αναπτυξιακό άρμα. Η Κίνα φαίνεται να έχει εδραιώσει την θέση της στα Φιτζι όσο και συνολικά στον νότιο Ειρηνικό παρά τις πολύ ισχυρές αντιδράσεις των τοπικών πληθυσμών που βλέπουν την εθνική τους ανεξαρτησία και τις ατομικές τους ελευθερίες να περιορίζονται δραματικά από μία ξένη οικονομική επικυριαρχία.
Είναι ήδη προφανές πως οι σχεδιασμοί του Πεκίνου είναι φιλόδοξοι για να επιβάλλουν ακριβώς την πλήρη κινεζική κυριαρχία στον νότιο Ειρηνικό και ταυτόχρονα διχαστικοί για τα κράτη και τις κοινωνίες της περιοχής αυξάνουν την καχυποψία και συχνά τις αντιπαραθέσεις ανάμεσα ανάμεσα στις κυρίαρχες ελίτ και τα λαικά στρώμματα.
Είναι πλέον σαφές πως βασική επιδίωξη των κινεζικών ηγεσιών είναι να προχωρούν σε απόλυτα δεσμευτικές συμφωνίες που θα έχουν αποικιοκρατικό περιεχόμενο για να αποκτήσουν με αντάλλαγμα την οικονομική ανάπτυξη ισχυρά δικαιώματα στα εδάφη, τα χωρικά ύδατα, τον εναέριο χώρο, τις ψηφιακές και στρατηγικές υποδομές και τα δίκτυα των κρατών του Νότιου Ειρηνικού.
Ήδη οι κινεζικοί πολεμικοί, εμπορικοί αλιευτικοί στόλοι είναι κυρίαρχοι σ αυτές τις θαλάσσιες ζώνες μεταδίδονται στην ηπειρωτική Κίνα και τα επιτελικά της κέντρα συχνά ζωτικής σημασίας πληροφορίες για τις κινήσεις και άλλες ενέργειες των ναυτικών δυνάμεων της αγγλοσαξονικής AUKUS.
Στόχος της Κίνας είναι να κατασκευάσει στην περιοχή στρατηγικές υποδομές και δίκτυα όπως λιμάνια, αεροδρόμια, σταθμούς αναμετάδοσης πληροφοριών και κυρίως δορυφορικών επικοινωνιών΄ώστε να μπορέσει να ελέγξει πλήρως τους θαλάσσιους δρόμους του νότιου Ειρηνικού ακόμα και να καταστήσει την δυνατότητα να μπορεί να εξαπολύσει επιθέσεις από το Διάστημα στην χερσαία επικράτεια της Γης και τους Ωκεανούς.
Εδώ και πολλά χρόνια η Κίνα έχει την δυνατότητα να δορυφοροποιεί τις πολιτικές ηγεσίες και τις οικονομικές ελίτ μικρών κρατών που έχουν μεγάλες οικονομικές ανάγκες. Ενώ ήδη παρατηρείται το φαινόμενο της έντονης λογοκρισίας σε όσα ΜΜΕ αντδρούν στην κινεζική επικυριαρχία.
Παρότι η κινεζική διπλωματία δεν έχει εξασφαλίσει προς το παρόν τις συμφωνίες που επιδίωκε έχει καταγραφεί μία σειρά σημαντικών επιτυχιών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι Νήσοι του Σολομώντα όπου ο Κινέζος υπουργός εξωτερικών Ουάνγ Γι προώθησε σημαντικές πολιτικές όπως η υπογραφή συμφώνου ασφαλείας που επιτρέπει στην Κίνα την ανάπτυξη δυνάμεων καταστολής προκειμένου να αναχαιτιστούν πιθανές ταραχές και άλλες δυνητικές ασύμμετρες απειλές που θα θέσουν σε κίνδυνο κινεζικές απειλές και ευρύτερα κινεζικά ζωτικά συμφέροντα στην χώρα.
Είναι σαφές πλέον πως η δορυφοροποίηση κρατών του νοτίου Ειρηνικού και ευρύτερα η επεκτατική πολιτική της Κίνας ελλοχεύει ευρύτερους κινδύνους όχι μόνο για την ασφάλεια και την σταθερότητα σε ολόκληρο τον πλανήτη αλλά ακόμα και για την ίδια την Δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα στα κράτη του νοτίου Ειρηνικού.
