Η ήττα των πολιτικών άκρων και ο ξένος παράγοντας
Γράφει ο Βαγγέλης Αντωνιάδης
Πολλοί υποστηρίζουν τα τελευταία χρόνια πως το πραγματικό περιεχόμενο της Δημοκρατίας και οι Δημοκρατικές αξίες κινδυνεύουν ακόμα και στο πλαίσιο του πολιτικού περιβάλλοντος που διαμορφώνουν οι φιλελεύθερες Δημοκρατίες.
Η ήττα του Τραμπισμού στις προεδρικές εκλογές και στις ενδιάμεσες εκλογές των Ηνωμένων Πολιτειών πριν λίγες μέρες αλλά και η διπλή ήττα των πολιτικών άκρων στην Ελλάδα το 2019 με την εκλογική συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ και την εξαύλωση της χρυσής αυγής και της ευρύτερης άκρας δεξιάς αλλά και η επερχόμενη εκλογική συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ για δεύτερη φορά μέσα σε λίγα χρόνια. Διαμορφώνουν τελείως διαφορετικούς πολιτικούς συσχετισμούς και ένα άλλο πολιτικό περιβάλλον.
Παρόλα αυτά υπάρχουν πολλοί που υποστηρίζουν πως στις μέρες μας υπάρχουν περισσότεροι λόγοι ανησυχίας. Σίγουρα όχι τυχαία πολιτικοί κύκλοι σε πολλές χώρες διακρίνονται από ολοένα και μεγαλύτερες τάσεις πόλωσης και αυτά η νέα πολιτική σταθερά αποτελεί και την μεγάλη πρόκληση για τις σύγχρονες Δημοκρατίες.
Σημαντική αξία για τους θεσμούς της φιλελεύθερης Δημοκρατίας αλλά και για την πραγματική ανεξαρτησία των κρατών είναι η κατανόηση των μεθόδων με τις οποίες οι αναθεωρητικές δυνάμεις και οι κυβερνοεπιθέσεις που εξαπολύουν συνδέονται με την χρήση των νέων τεχνολογιών και αποσκοπούν στην εκμετάλλευση και την εξάπλωση της προπαγάνδας.
Ίσως το πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν οι ρωσικοί μηχανισμοι προπαγάνδας που έδρασαν στην Ουκρανία πριν την ρωσική εισβολή και την συστηματική αντιεμβολιαστική προπαγάνδα των Ρώσων που στόχευε στην πρόκληση όσο γίνεται περισσότερων θυμάτων λόγω της πανδημίας στην Ουκρανία, στην κατάρρευση των ενόπλων δυνάμεων της χώρας ακριβώς λόγω της πανδημίας, την κατάρρευση του συστήματος υγείας και των κρατικών δομών που θα διευκόλυνε την ρωσική εισβολή και την κατοχή ουκρανικών εδαφών.
Επομένως δεν υφίσταται μόνο εσωτερική πολιτική πόλωση. Αντίθετα υπάρχει ωμή παρέμβαση του ξένου παράγοντα στις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις τρίτων κρατών. Χαρακτηριστικά παραδείγματα και ρωσικές παρεμβάσεις υπέρ του Τραμπ και της Λεπέν αμερικανικές και γαλλικές προεδρικές εκλογές. Αλλά και η προτροπή Ερντογάν στον ελληνικό λαό να καταψηφίσει την κυβέρνηση Μητσοτάκη, που συνοδεύεται από μία απόλυτη ταύτιση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα με τουρκικές θέσεις. Αξίζει να θυμόμαστε ότι το τουρκικό προξενείο Κομοτηνής εδώ και πολλά χρόνια δίνει κυριολεκτικά τα ρέστα του υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ τα τελευταία χρόνια όπως έδωσε και τα ρέστα του υπέρ του ΟΧΙ στο ΝΟΘΟ-ΠΡΟΔΟΤΙΚΟ και ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου του 2015.
Συμπερασματικά δεν πρόκειται μόνο για εσωτερικές ιδεολογικές, πολιτικές και εκλογικές πολώσεις που μπορεί και να έχουν παρωδικό χαρακτήρα αλλά για συστηματικές προσπάθειες αναθεωρητικών δυνάμεων όπως η Ρωσία, η Τουρκία αλλά και το Ιραν να προκαλέσουν ακραία φαινόμενα διχασμού σε άλλες χώρες.
