Έβγαλε τη γλώσσα του στη Δημοκρατία

Από τον Κώστα Κυριακόπουλο

Την Πέμπτη 9 Νοεμβρίου η πόρτα των φυλακών Κορυδαλλού άνοιξε και ο Δημ. Κουφοντίνας, χαμογελαστός, αγκάλιασε τους φίλους του υπό τις λιγοστές ιαχές “το πάθος για τη λευτεριά είναι δυνατότερο από όλα τα κελιά”.

Ήταν σαν ασπρόμαυρη ταινία από άλλη εποχή. Όχι για όσα θύμισε η φιγούρα του Κουφοντίνα σε όλους όσοι ασχοληθήκαμε δημοσιογραφικά δυο, δυόμισι δεκαετίες της ζωής μας με την ελληνική τρομοκρατία αλλά για το γεγονός ότι αν και ο κόσμος έχει αλλάξει άρδην, εμείς επιμένουμε να ασχολούμεθα σοβαρά με πράγματα που άλλες, πραγματικά σοβαρές, κοινωνίες έχουν ξεμπερδέψει εδώ και πολλά χρόνια.

Η νομική διάσταση του προβληματισμού για την άδεια του Κουφοντίνα έχει να επιδείξει πολλά επιχειρήματα υπέρ της μιας ή της άλλης άποψης. Ένα, όμως, από τα κυρίαρχα επιχειρήματα που προβλήθηκαν ήταν το “η δημοκρατία δεν εκδικείται”.

Ουδείς μπορεί να διαφωνήσει σε αυτό. Μόνο που όλα αυτά τα προηγούμενα χρόνια της δράσης της 17Ν, η ίδια η δημοκρατία, η αστική δημοκρατία, ήταν στο στόχαστρο του Κουφοντίνα.

Αυτήν πυροβολούσε μαζί με τα θύματά του. Μετά από τριάντα χρόνια, μετά από τόση βία και τόσο αίμα, τα διλήμματα περί της τρομοκρατίας παραμένουν ακόμα ζωντανά στην ελληνική κοινωνία, χωρίς να έχει κατορθωθεί να σχηματιστεί ένα ισχυρό τείχος ανάσχεσης, όπως συμβαίνει σε όλες τις δυτικές κοινωνίες που είχαν παρόμοιες εμπειρίες και έχουν κατασταλάξει πλέον σε κυρίαρχες απόψεις που την καταδικάζουν.

Η υποδόρια ανοχή της δεν είναι, ακόμα, παρελθόν για την ελληνική κοινωνία και αυτό είναι το πιο ανησυχητικό και απογοητευτικό μαζί.

Από το τέλος της δράσης της 17Ν, το 2002 και μετά, έχουν συμβεί τόσα και τόσα αναφορικά με το θέμα της παγκόσμιας τρομοκρατίας που, σε κανονικές συνθήκες, η καταδίκη της θα έπρεπε να ήταν κάτι περισσότερο από αυτονόητη. Παρ’ όλα αυτά, εδώ σε αυτό οικόπεδο της Γης που λέγεται Ελλάδα, το αυτονόητο δεν είναι τόσο …αυτονόητο.

Για να επιστρέψουμε σε βασικές έννοιες, μιλάμε για την αξία της ανθρώπινης ζωής. Και ας θυμηθούμε ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο του Δ. Κουφοντίνα με τον τίτλο “Γεννήθηκα 17 Νοέμβρη” (εκδόσεις Λιβάνη):

“Επιπλέον , θεωρούσα ότι η χρήση του όπλου είναι βαθιά πολιτική πράξη, είναι αποτέλεσμα εσωτερικής διεργασίας, συχνά επώδυνης, μιας και χρειάζεται να γίνουν ηθικές υπερβάσεις, και δεν σχετίζεται με ζητήματα ‘’εξοικείωσης’’ ή ‘’αγάπης’’ για τα όπλα. Έχω συναντήσει στη διαδρομή μου ανθρώπους με αγάπη στα όπλα και δεινότητα ‘’καουμπόικη’’ στις δοκιμές ή τη σκοποβολή, που σε ένοπλες ενέργειες ή συμπλοκές με τις δυνάμεις καταστολής άφηναν άλλους να ‘’βγάλουν το φίδι από την τρύπα’’ ή να έχουν τόσο θάρρος και κουράγιο απέναντι στους ανακριτές τους που με την πρώτη σφαλιάρα (ή ούτε καν με αυτή) να δίνουν τα πάντα”. Και ακόμα ένα: “Η αγάπη στα όπλα δεν είναι παρά η φροντίδα που έχει ο εργάτης ή ο μάστορας για τα εργαλεία της δουλειάς του και η εξοικείωση σχετίζεται με τη θεώρηση του όπλου ως πολιτικού επιθετικού μέσου ή ως ύστατου αμυντικού, για να διασφαλιστεί η συνέχεια του αγωνιστή και της οργάνωσης”.

 Όλα αυτά τα χρόνια ο ίδιος δεν έχει δημοσιεύσει το παραμικρό περί μεταμέλειας, όπως έχει συμβεί με πολλούς καταδικασμένους τρομοκράτες στην Ιταλία ή στη Γερμανία που ευεργετήθηκαν από σχετικές νομοθεσίες.

Ο Δ. Κουφοντίνας επέστρεψε στις φυλακές Κορυδαλλού μετά από την πρώτη του άδεια και δήλωσε ότι ετοιμάζεται για την επόμενη σε εξήντα μέρες. Πέρασε, κάτι που οφείλει στις κατακτήσεις της Δημοκρατίας, 48 ώρες με τους δικούς του ανθρώπους.

Το ηθικό δίδαγμα είναι ότι όσα πρέσβευε κατά τα χρόνια της φονικής δράσης της 17Ν αυτός ο άνθρωπος δεν κατόρθωσαν να πλήξουν τη Δημοκρατία, ακόμα και με σφαίρες. Δεν θα πληγεί, τώρα, επειδή πήρε άδεια.

Αυτό που ενόχλησε περισσότερο ήταν το χαμόγελό του. Δεν ήταν αμηχανίας, όπως είπαν κάποιοι. Ήταν το χαμόγελο το ανθρώπου που έβγαζε τη γλώσσα του στη Δημοκρατία…

ΠΗΓΗ: «Boulevard Free Press»

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.