Εκλογές ή οικουμενική κυβέρνηση;
Γράφει ο Αγκιτάτορας,
Δικαιώθηκε ο Λεβέντης ή κάποιοι μιντιακοί παράγοντες μας δουλεύουν προσπαθώντας να κατευθύνουν τις εξελίξεις;
Η νέα δημοσκόπηση του ΠΑ.ΜΑΚ εκτός από τα κλασικά ευρήματα για την πρόθεση ψήφου και την τεράστια διαφορά ανάμεσα σε ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ (πλέον φτάνει τις… 17 μονάδες!), μας ενημέρωσαν και για τη διάθεση του κόσμου για την προκήρυξη εκλογών. Το 30% επιθυμεί άμεσα εκλογές αλλά ένα 38% προτιμά την συγκρότηση οικουμενικής κυβέρνησης.
Αν κάποιος αποδεχτεί πλήρως τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων ως αξιόπιστα κι όχι έστω κι ελάχιστα κατευθυνόμενα για την δημιουργία κλίματος θα κατέληγε στο συμπέρασμα ότι είναι τέτοιος ο φόβος κι η ανασφάλεια μετά από τόσα χρόνια κρίσης που πλέον όλο και περισσότεροι πολίτες καταλήγουν να πιστεύουν ότι μόνο αν καθίσουν όλοι μαζί σε ένα τραπέζι και συμφωνήσουν σε πέντε – δέκα βασικά πράγματα θα υπάρξει ελπίδα εξόδου από το μακρύ τούνελ.
Παρόλα αυτά το κύμα όσων ζητούν εκλογές διευρύνεται χωρίς να αποτελεί τεράστιο πλειοψηφικό κύμα λόγω της πολιτικοοικονομικής αναταραχής που πάντα φέρνει μια εκλογική μάχη. Ακόμη κι αν μετά την ολοκλήρωση της η ΝΔ διαθέτει μεγάλη διαφορά από τον ΣΥΡΙΖΑ ή και κοινοβουλευτική αυτοδυναμία, η κόπωση από τις εναλλαγή κυβερνήσεων θα δημιουργεί έντονη διάθεση για συνεννόηση των πολιτικών δυνάμεων.
Αρκεί αυτό να μην οδηγεί σε ατέρμονες “διαπραγματεύσεις” και αναστολή κάθε έργου αντί για κοινή αντιμετώπιση των δυσκολιών. Γι’ αυτό και στην Ελλάδα έχει σημασία να υπάρχει ένας κυρίαρχος κυβερνητικός κορμός που υπό συνθήκες μπορεί να διανθίζεται με κάποιους συμμάχους. Λειτουργικότητα κι αποδοτικότητα χρειάζεται κι όχι μεσοβέζικες λύσεις που μονάχα καθυστερούν τις εξελίξεις.