Αναθεώρηση Συντάγματος (τι θα πρέπει να γνωρίζει κάποιος – σκέψεις προς ένα πιο σύγχρονο Σύνταγμα)

Γράφει ο Γεώργιος – Παύλος Σταματόπουλος, Απόφοιτος Νομικής Αθήνας

Για κάποιον που δεν είναι εξοικειωμένος με νομική ορολογία ως Σύνταγμα μπορεί να οριστεί ένα σύνολο κανόνων δικαίου που οριοθετεί αφ’ ενός το σύστημα κατά το οποίο σχηματίζεται , οργανώνεται και ασκείται η κρατική εξουσία και αφετέρου τη θέση και τα όρια της κρατικής εξουσίας απέναντι στα άτομα που υπόκειται σε αυτή.

Το τυπικό Σύνταγμα υπερέχει από κάθε κανόνα δικαίου της νομοθετικής και εκτελεστικής εξουσίας. Έκφανση της παραπάνω αρχής είναι οι κυρώσεις που επισύρουν τυχόν παραβιάσεις του μέσω του δικαστικού ελέγχου της συνταγματικότητας των νόμων.

Εύκολα λοιπόν γίνεται αντιληπτή η σπουδαιότητα του Συντάγματος, πόσο μάλλον η αναθεώρησή του. Η αναθεώρηση προβλέπεται στο αρ.110Σ και οι βασικοί της άξονες είναι οι εξής:

Αρχικά όλες οι διατάξεις του Σ υπόκειται σε αναθεώρηση, εκτός από αυτές που καθιερώνουν τη μορφή και βάση του πολιτεύματος ως Προεδρευόμενης Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας και κάποιες διατάξεις που αριθμούνται στο ίδιο το 110.

Ο χωρισμός Εκκλησίας και Κράτους και η κατάργηση του όρκου του ΠΤΔ, ζήτημα που τέθηκε πρόσφατα από τη κυβέρνηση, μπορεί να γίνει μόνο μέσω συνταγματικής αναθεώρησης. Είναι τα άρθρα 3 και 33 αντίστοιχα.

Διαδικασία αναθεώρησης: Αρχικά χρειάζονται 2 Βουλές. Η πρώτη αποφασίζει ποια άρθρα θα αναθεωρηθούν και η δεύτερη αποφασίζει για αυτά μόνο. Η αποφασιστική-δεύτερη Βουλή δε μπορεί να εισάγει νέα άρθρα προς αναθεώρηση, μπορεί όμως να μην αλλάξει όλα τα άρθρα που πρότεινε η πρώτη. ( το 2008 αναθεωρήθηκαν μόνο 4 από τα 30 που είχαν εισαχθεί για λόγους ασυμφωνίας)

Σημαντικό είναι να έχουμε στο μυαλό μας την αυξημένη πλειοψηφία που χρειάζεται . Στην ουσία η μία από τις δύο Βουλές πρέπει να έχει 151 και η άλλη 180. Δεν έχει σημασία ποια θα έχει την απόλυτη ή την αυξημένη πλειοψηφία. Τέλος απαιτείται παρέλευση πενταετίας από την προηγούμενη αναθεώρηση.

Σκέψεις προς ένα καλύτερο Σύνταγμα. Πρώτο άρθρο που κατά τη γνώμη μου χρειάζεται αλλαγές είναι αυτό του αρ86 για τη ποινική ευθύνη Υπουργών. Είναι ανεπίτρεπτο η νομική παραγραφή να είναι στα πέντε έτη όπως και η ειδική απόφαση της Βουλής για τη δίωξη, η οποία περιορίζεται μέχρι το πέρας της δεύτερης τακτικής συνόδου της επόμενης του αδικήματος βουλευτικής περιόδου. (πολιτική παραγραφή)

Δεύτερη περίπτωση είναι η εκλογή του Πτδ απευθείας από το λαό και όχι από τη Βουλή. Η εκλογή του Πτδ πρακτικά έχει καταντήσει να είναι όπλο της εκάστοτε αντιπολίτευσης για να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές.

Τελευταία πρόταση είναι η μείωση του αριθμού των βουλευτών από 300 σε 200 με παράλληλη ανάδειξη μιας δεύτερης Βουλής-Γερουσίας στην οποία θα εκλέγονται άτομα με συγκεκριμένα προσόντα.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.