Το τέλος της πολιτικής διαταραχής

Γράφει ο Δημήτρης Τζελέπης, Φοιτητής Γλώσσας Φιλολογίας και πολιτισμού παρευξείνιων χωρών

Από το 2012 που μπορούμε να πούμε ότι τελείωσε ο δικομματισμός έτσι όπως τον ξέραμε από το 1974, ήρθαν στην επιφάνεια καινούργια κόμματα που διεκδίκησαν την ψήφο του ελληνικού λαού με διάφορες θεωρίες, ενώ πάτησαν και πάνω στον θυμό που επικρατούσε εκείνη την εποχή.

Τα κόμματα αυτά ήταν οι ΑΝΕΛ, η ΔΗΜΑΡ, το ΠΟΤΑΜΙ. Κάθε κόμμα από αυτά τα τρία είχε διαφορετικές ιδεολογικές αφετηρίες. Οι ΑΝΕΛ του Πάνου Καμμένου ήταν ένα κόμμα «ψεκασμένων» δεξιών που νόμιζαν ότι ήταν συνεχιστές του Καραμανλισμού, πίστευαν στην πατρίδα και στη θρησκεία. Ένα βαθιά λαϊκιστικό κόμμα που πήρε ψήφους από όσους δεν ήθελαν τον Σαμαρά στην ηγεσία της ΝΔ. Κατάφεραν να εισέλθουν στην Βουλή και να συγκυβερνήσουν με τον ΣΥΡΙΖΑ. Το Μακεδονικό και η στάση του Καμμένου πέρυσι τέτοιον καιρό έφτασαν τους ΑΝΕΛ σε σημείο να μην βρούνε ούτε την δική τους ψήφο στις 26 Μαΐου.

Η ΔΗΜΑΡ, το κόμμα του Κουβέλη, ο οποίος έφυγε από τον ΣΥΡΙΖΑ επειδή διαφώνησε με τον Τσίπρα. Έκανε ο ίδιος την ΔΗΜΑΡ με μερικά στελέχη που ήταν άξια και πίστευαν στις αξίες της ανανεωτικής αριστεράς, όπως ο Κύρκος, ο Παπαγιαννάκης. Αλλά είναι το κόμμα του διέλυσε ο Κουβέλης επειδή δεν δέχθηκε την πρόταση του Σαμαρά για πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Μοιραίος ο Κουβέλης κατάντησε να είναι χειροκροτητής του Τσίπρα από το να απολαμβάνει τις δόξες και τις τιμές του ανώτατου πολιτειακού αξιώματος. Ο Θεοχαρόπουλος και αυτός έκανε το δικό του deal με τον Αλέξη όσον αφορά το Μακεδονικό, το ψήφισε, έφυγε από το ΚΙΝΑΛ και τώρα θα διεκδικήσει την ψήφο για πρώτη φορά μαζί με τον Ραγκούση, τον Μπίστη και άλλους ξεχασμένους που θυμηθήκαν τον Τσίπρα.

ΔΗΜΑΡ το κόμμα που διαλύθηκε τις περισσότερες φορές στα χρόνια της κρίσης.

Το ΠΟΤΑΜΙ του Σταύρου έκανε την εμφάνιση του λίγο πριν τις ευρωεκλογές του 2014. Το σύνθημά του «να τα αλλάξουμε όλα χωρίς να γκρεμίσουμε την Ελλάδα». Φιλόδοξος ήταν ο Σταύρος από την αρχή είχε τολμηρές ιδέες που δεν ήταν και τόσο εξοικειωμένες με τους πολίτες. Η πολιτική άνθηση του ΠΟΤΑΜΙΟΥ ήταν το 2015 που κατάφερε να εισέλθει στην Βουλή. Μετά πλήρωσε την μη σαφή πολιτική στάση του, ένα θόλωμα στους κόλπους του το είχε το ΠΟΤΑΜΙ. Συνέβαλε στο εγχείρημα του ΚΙΝΑΛ, αλλά δεν άντεξε και πολύ. Ίσως επειδή ο Σταύρος δεν μπορεί να είναι δεύτερος , είτε επειδή δεν μπορούσε να αντέξει την Πασοκική κομματίλα και καμαρίλα.

Οι βουλευτές του πήγαν σε κόμμα που μπορεί να διεκδικήσει το πρωτάθλημα και είναι και μεγάλο. Αγαπητέ Σταύρο με τις φιλοδοξίες που είχες και ήταν μερικές από αυτές σωστές , λέσχη έκανες και όχι κόμμα. Η συμβολή του Ποταμιού θα είναι σημαντική στην πολιτική ζωή του τόπου.

Τα τρία αυτά κόμματα που εξαϋλώθηκαν έχουν όμως ένα κοινό παρονομαστή, είναι το «έγκλημα της λίμνης», κοινώς οι Πρέσπες που τα έπνιξε.

Τώρα μπορεί η δημοκρατία και η ομαλότητα να επιστρέφουν, αλλά ποτέ μην είστε σίγουροι. Βλέπε Βελόπουλο που πουλάει επιστολές του Ιησού, και αλοιφές που ανακουφίζουν τον πόνο. Από την άλλη θα έχουμε μάλλον και τον Βαρουφάκη, μία ψήφος lifestyle. Το μεγάλο πρόβλημα θα το έχει ο Τσίπρας με τον Βαρουφάκη γιατί θα ακούει την φωνή του 2015.

Χαρούμενοι που η ομαλότητα επιστρέφει, αλλά η Ελλάδα από τις 8 Ιουλίου δεν θα έχει χρόνο για χάσιμο.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.