Το πρώτο καλοκαίρι της μεταπολιτευτικής μας ενηλικίωσης
Γράφει ο Ρίζος – Θεόδωρος Χαδούλης, Φυσικός, MSc Ψηφιακά Μέσα-Υπολογιστική Νοημοσύνη, Βοηθός Έρευνας στο Ινστιτούτο Τεχνολογιών Πληροφορικής & Επικοινωνιών του ΕΚΕΤΑ. Μέλος του Εκτελεστικού Γραφείου της ΟΝΝΕΔ
Κορωνοϊός και Ερντογάν μονοπωλούν πια τα δελτία ειδήσεων. Και όχι άδικα. Ο πρώτος απειλεί τη βιολογική μας υπόσταση. Ο δεύτερος την εθνική μας κυριαρχία. Ο Κορωνοϊός και ο Ερντογάν είναι φαινόμενα του 2020. Ξυπνάνε όμως ένστικτα αρχέγονα. Το φόβο του θανάτου που λειτουργεί ως οδυνηρή υπενθύμιση της φθαρτής/πεπερασμένης φύσης μας. Και την αγωνία για την τύχη της αγέλης/φυλής που λειτουργεί ως χρήσιμη υπενθύμιση της κοινής μας μοίρας. Για αυτό και φέτος το καλοκαίρι, από τα τηλεπαράθυρα μας μιλά ο πιο παλιός μας πρόγονος.
Και τι μας λέει; Ότι η ύπαρξή μας απειλείται. Άμεσα. Οι πιο αισιόδοξοι μπορεί να παρηγοριούνται στη σκέψη ότι τα αδιέξοδα θα άρουν έγκαιρα η διπλωματία και η ιατρική. Επιτρέψτε μου να αμφιβάλω. Δεν ξέρω αν ένας έμπειρος διπλωμάτης θα είχε κατορθώσει να γλιτώσει τον Άβελ από τα χέρια του αδελφού του, πάντως στην Ανατολική Μεσόγειο τα περιθώρια διπλωματικής λύσης στενεύουν. Και το εμβόλιο ίσως να αργήσει να φτάσει σε όλους όσους το χρειάζονται. Τι μπορούμε να κάνουμε; Να πάρουμε λίγη απόσταση από τα πράγματα και να αντλήσουμε χρήσιμα συμπεράσματα.
Ένα από αυτά που προκύπτουν αβίαστα, είναι πως σήμερα και υπό το φως της τρέχουσας συγκυρίας, είναι εμφανής όσο ποτέ άλλοτε, η ιδεολογική γύμνια της αριστεράς. Στον πυρήνα της αριστερής ιδεολογίας βρίσκεται η αξιωματική πεποίθηση πως όλα τα δεινά του κόσμου οφείλονται στη δομή και τις προτεραιότητες των σύγχρονων δυτικών καπιταλιστικών κοινωνιών. Πώς να σταθεί αυτή η ιδέα, σε μια πραγματικότητα όπου η μόνη προφανής απάντηση στις δύο υπαρξιακές απειλές που αντιμετωπίζουμε είναι «περισσότερη Δύση»; Και πόσο χρήσιμη μπορεί να είναι η μαρξιστική εργαλειοθήκη (που ερμηνεύει τα πάντα με όρους «πάλης των τάξεων») όταν βρισκόμαστε στην πρώτη γραμμή μιας κατά βάση πολιτισμικής σύγκρουσης; Η πόσο αφελής και επικίνδυνος ακούγεται ο αριστερός ευρωσκεπτικισμός, σήμερα που όλοι καταλαβαίνουν ότι η εθνική κυριαρχία και η δημόσια υγεία εξυπηρετούνται καλύτερα εντός της ευρωπαϊκής οικογένειας;
Δεν ξέρω αν το 2021 θα μας βρει αλώβητους. Θα μας βρει όμως σοφότερους. Η διακυβέρνηση Τσίπρα γκρέμισε με τον πιο εμφατικό τρόπο τις εφηβικές αυταπάτες της Τρίτης Ελληνικής Δημοκρατίας. Η τρέχουσα συγκυρία μας έφερε προ των ευθυνών μας. Το καλοκαίρι του 2020 θα καταγραφεί ως το πρώτο καλοκαίρι της μεταπολιτευτικής μας ενηλικίωσης.
