Στη Δεξιά Πολυκατοικία
Γράφει ο Αμφικτύων
Στις Βουλευτικές Εκλογές 2023 (Ιούνιος) η Νέα Δημοκρατία είχε πάρει 40,56% ενώ στις πρόσφατες Ευρωεκλογές 2024 πήρε 28,31%. Ήτοι, σε ένα χρόνο το κυβερνητικό κόμμα έχασε 12,25% . Αυτές οι εκλογικές απώλειες μοιράστηκαν σε δύο μεγάλες κατηγορίες, αφενός στην μείωση κατά 6,88% της συνολικής εκλογικής δύναμης των κομμάτων της δεξιάς-κεντροδεξιάς, αφετέρου στην αύξηση της συνολικής εκλογικής δύναμης των κομμάτων που βρίσκονται στα δεξιά της Νέας Δημοκρατία, κατά 4,37%.
Αναλυτικά
Το πανελλαδικό ποσοστό που είχε πάρει στις Βουλευτικές Εκλογές 2023 (Ιούνιος) το καθένα από τα κόμματα που ανήκουν στο δεξιό-κεντροδεξιό τμήμα του πολιτικού τόξου ήταν:
1. Νέα Δημοκρατία, 40.56%
2. ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ, 4,68%
3. Ελληνική Λύση (Κυριάκος Βελόπουλος), 4.44%
4. Δημοκρατικό Πατριωτικό Κίνημα-ΝΙΚΗ, 3.70%
5. Πατριωτικός Συνασπισμός, 0.50%
6. Φωνή της Λογικής (Αφροδίτη Λατινοπούλου), 0.43%
Σύνολο 54.31%.
Στις Ευρωεκλογές 2024 τα κόμματα της δεξιάς-κεντροδεξιάς πήραν
1. Νέα Δημοκρατία, 28.31%
2. Ελληνική Λύση (Κυριάκος Βελόπουλος),9.30%
3. Δημοκρατικό Πατριωτικό Κίνημα-ΝΙΚΗ, 4.37%
4. Φωνή της Λογικής (Αφροδίτη Λατινοπούλου),3.04%
5. Πατριώτες (Πρόδρομος Εμφιετζόγλου), 1.41%
Σύνολο 47.43%
Η απλή σύγκριση αυτών των εκλογικών αποτελεσμάτων δείχνει ότι:
1. Μεταξύ των Βουλευτικών Εκλογών 2023 και Ευρωεκλογών 2024 η συνολική εκλογική δύναμη της δεξιάς-κεντροδεξιάς μειώνεται κατά 6,88% και χάνει την απόλυτη εκλογική πλειοψηφία που είχε κατακτήσει στις Βουλευτικές εκλογές 2023.
2. Ο πολιτικός χώρος που βρίσκεται στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας, δηλαδή η ακροδεξιά, στις Βουλευτικές Εκλογές 2023 (Ιούνιος) εκπροσωπούνταν από τα κόμματα ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ, Ελληνική Λύση, ΝΙΚΗ, Πατριωτικός Συνασπισμός και Φωνή της Λογικής που πήραν συνολικά 13.75%.
Στις Ευρωεκλογές 2024 η ακροδεξιά εκπροσωπούνταν από τα κόμματα Ελληνική Λύση, ΝΙΚΗ, Φωνή της Λογικής και Πατριώτες, που πήραν συνολικά 18.12%. Δηλαδή η συνολική αύξηση του εκλογικού ποσοστού της ακροδεξιάς ήταν 4,37%.
Αρκεί όμως η απλή παρατήρηση αυτών των εκλογικών αποτελεσμάτων για να γίνει αντιληπτό ότι η ακροδεξιά δεν ενισχύεται εις βάρος της αριστεράς αλλά από εσωτερικές μετακινήσεις ψηφοφόρων των δεξιάς πολυκατοικίας, που απλά αλλάζουν όροφο και διαμέρισμα. Δηλαδή φεύγουν από την Νέα Δημοκρατία και κατευθύνονται στα κόμματα της ακροδεξιάς.
3. Στις Ευρωεκλογές 2024 και σε σύγκριση με τις Βουλευτικές Εκλογές 2023 (Ιούνιος) οι εκλογικές δυνάμεις της κέντρο-αριστερής αντιπολίτευσης ενισχύθηκαν, αφού το 6,88% του εκλογικού σώματος εγκατέλειψε τον δεξιό-κεντροδεξιό χώρο και στράφηκε προς την κεντροαριστερά. Όπως δείχνουν τα εκλογικά αποτελέσματα η μετακίνηση αυτών των ψηφοφόρων είτε ενίσχυσε αντιπολιτευόμενα κόμματα όπως το ΚΚΕ (+1,56%) και το ΠΑΣΟΚ (+0,95%), είτε βοήθησε πρωτοεμφανιζόμενα κόμματα όπως τους ΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ του Α. Λοβέρδου (1,45%) και τον ΚΟΣΜΟ του Π. Κόκκαλη (1,08%), να καταγράψουν αξιοπρεπή παρουσία, είτε να διατηρήσουν παρά την αποχή τις δυνάμεις τους, όπως και την Πλεύση Ελευθερίας (+0,27%) το ΜεΡΑ25 (+0,04%) αλλά και τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ που στις Ευρωεκλογές 2024 ως άθροισμα των εκλογικών ποσοστών που συγκέντρωσαν ο Σ. Κασσελάκης (14,92%) και Νέα Αριστερά (2,45%), δίνει το εκλογικό ποσοστό που είχε συγκεντρώσει ο Α. Τσίπρας (17,83%) στις Βουλευτικές Εκλογές 2023 (Ιούνιος).
Συνοψίζοντας
Η άνοδος της ακροδεξιάς δεν οφείλεται σε εκλογική υποχώρηση της αντίθετης άποψης (κεντρο-αριστερά, αριστερά) όπως συνέβη σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες (πχ Γαλλία) αλλά σε μείωση της εκλογικής επιρροής της Νέας Δημοκρατίας σε τμήματα παραδοσιακών ακραίων συντηρητικών ψηφοφόρων.
Ταυτόχρονα, μετά την τραυματική κυβερνητική εμπειρία της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που φόβισε και έσπρωξε μετριοπαθείς κεντρώους ψηφοφόρους προς την Νέα Δημοκρατία του Κ. Μητσοτάκη, η παραδοσιακή πολιτική τάξη αρχίζει και πάλι να αποκαθίσταται. Όπως δείχνουν τα εκλογικά αποτελέσματα των Ευρωεκλογών 2024 πολλοί ψηφοφόροι κεντρώας πολιτικής προέλευσης εγκαταλείπουν το κυβερνητικό κόμμα.
· Τα εκλογικά αποτελέσματα των πρόσφατων ευρωεκλογών δείχνουν με τον πιο σαφή τρόπο ότι παρά την τεράστια επικοινωνιακή υποστήριξη των περισσότερων ΜΜΕ προς τον Κ. Μητσοτάκη, αφενός η δεξιά-κεντροδεξιά χάνει σε ψήφους και εκλογικό ποσοστό και γίνεται και πάλι εκλογική μειοψηφία, αφετέρου η εκλογική δύναμη της Νέας Δημοκρατίας μειώνεται επειδή μεγάλο τμήμα από αυτούς που την ψήφισαν στις Βουλευτικές Εκλογές 2023 (Ιούνιος) μετακινούνται είτε προς τα δεξιά και προς τα αριστερά.
Το έχουμε αναφέρει πολλές φορές και δεν θα κουραστούμε να το επαναλαμβάνουμε. Η πολιτική είναι πολύ σκληρή υπόθεση γιατί έχει ΠΑΝΤΑ μετρήσιμα αποτελέσματα. Οι εκάστοτε ηγεσίες της Νέας Δημοκρατίας εναγκαλίσθηκαν με τα πιο ακραία συντηρητικά στοιχεία και θέσεις για προφανείς ψηφοθηρικούς σκοπούς. Ας θυμηθούμε παλαιότερα (2000) την στάση της τότε ηγεσίας της Νέας Δημοκρατίας στις «λαοσυνάξεις» που οργάνωνε εναντίον των νέων ταυτοτήτων ο τότε Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος ή το πρόσφατο παράδειγμα των κινητοποιήσεων εναντίον της Συμφωνίας των Πρεσπών (Μακεδονικό).
Το 2018 ο Κ. Μητσοτάκης στήριξε τις κινητοποιήσεις των πιο ακραίων εθνικιστικών στοιχείων και κατ’ επάγγελμα πατριωτών, που εναντιώνονταν στην Συμφωνία των Πρεσπών, ενώ ήταν βέβαιο ότι ο ίδιος ως Πρωθυπουργός θα την εφάρμοζε. Και όλα αυτά για λίγο περισσότερες ψήφους από τον καταρρεόντα πολιτικά και εκλογικά εκείνη την εποχή Α. Τσίπρα.
Σήμερα το πληρώνει εκλογικά από τα ίδια ακριβώς ακραία συντηρητικά στοιχεία, που αυτή την φορά βρήκαν την ευκαιρία να επανέλθουν στο προσκήνιο και να διεκδικήσουν ακραίους συντηρητικούς ψήφους ως αυτόκλητοι υπερασπιστές της ελληνοχριστιανικής οικογενειακής παράδοσης. Γι’ όλους αυτούς το μεγάλο πρόβλημα αυτού του δύσμοιρου λαού είναι ο γάμος των ομοφύλων και όχι η άνιση και ταξική κατανομή του παραγόμενου πλούτου, το στρεβλό οικονομικό μοντέλο ανάπτυξης και η διεύρυνση της φτώχειας. Μία πολιτική πραγματικότητα (κακή οικονομική κατάσταση μεγάλου τμήματος του πληθυσμού) που απομακρύνει κεντρώους ψηφοφόρους από την Νέα Δημοκρατία.
Αυτή ακριβώς η αφωνία της ακροδεξιάς, που παρ’ ότι κατ’ όνομα «αντισυστημική» δεν τολμά να «ακουμπήσει» τα κρίσιμα εθνικά οικονομικά διακυβεύματα, ερμηνεύει και την προβολή που έχει από το σύνολο του συστημικού τύπου. Στα παραδοσιακά ΜΜΕ με την βοήθεια των κατ’ επάγγελμα εγκρίτων αναλυτών, που σχεδόν πάντα διαψεύδονται από τα γεγονότα και αποτυχημένων δημοσκόπων, προβάλλεται κατά κόρον η άποψη ότι η άνοδος της ακροδεξιάς είναι ένα αναγκαίο κακό και προϊόν της συγκυρίας άρα και φυσιολογικό πολιτικό γεγονός.
Είναι προφανές γιατί αρχίζει και καλλιεργείται στην συνείδηση της κοινής γνώμης αυτή η άποψη. Για να γίνει ευκολότερα αποδεκτή όταν το επιβάλουν οι συνθήκες (εκλογικά αποτελέσματα), η συγκυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας-ακροδεξιάς. Ο απώτερος και τελικός στόχος να μην αλλάξει το οικονομικό μοντέλο που μοιράζει το 49% του Εθνικού πλούτου στο 25% των Ελλήνων.
Τι γίνεται το 2025
Όπως έχουμε αναφέρει αναλυτικά από τις 15 Απριλίου («Το δύσκολο 2025») από τον προϋπολογισμό 2025 θα αρχίσει να εφαρμόζεται το Νέο Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης, που προβλέπει αυστηρούς κανόνες δημοσιονομικής πολιτικής. Σε απλά Ελληνικά, μία προαναγγελθείσα λιτότητα. Τα επόμενα χρόνια, αρχής γενομένης από το 2025 θα είναι δύσκολα. Συνεπώς τα σοβαρά προβλήματα για την Νέα Δημοκρατία και τον Κ.Μητσοτάκη είναι μπροστά.
Μπορεί μέχρι σήμερα ο Κ. Μητσοτάκης να θεωρούσε την πολυδιάσπαση της αντιπολίτευσης θείο δώρο που του επέτρεπε να κυριαρχεί στο πολιτικό σκηνικό. Όμως αυτή η πολιτική πραγματικότητα που μέχρι τώρα τον ευνοούσε, μάλλον θα εξελιχθεί τελικά σε μπούμερανγκ. Τι εννοούμε; Ποιος δεξιός ψηφοφόρος φοβάται (όπως συνέβαινε στο πρόσφατο παρελθόν με τον Α. Τσίπρα) τις πολιτικές του Σ. Κασσελάκη;
Κανένας.
Οπότε μπορεί άφοβα να ψηφίσει οποιοδήποτε από τα κόμματα της άκρας δεξιάς που θα καταγγέλλουν επικοινωνιακά αλλά ποτέ δεν θα αμφισβητήσουν στην πράξη, όπως άλλωστε κάνει ήδη η πρωθυπουργός της Ιταλίας, Τζ’όρτζια Μελόνι, που έχει εξελιχθεί στην πιο πιστή οπαδό του Μ. Ντράγκι.
Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα για τον Κ. Μητσοτάκη και την ηγετική ομάδα της Νέας Δημοκρατίας. Καρτεσιανή λογική. Αξιόπιστη και αξιόμαχη κεντροαριστερή αντιπολίτευση θα συσπειρώσει μεν το δεξιό ακροατήριο των ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας, αλλά θα αμφισβητεί στην πράξη και με όρους νίκης και πολιτικής κυριαρχίας την διακυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Σε περίπτωση δε εκλογικής ήττας, οι μετριοπαθείς κεντροδεξιοί πρωτοκλασάτοι υπουργοί και βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας θα θεωρηθούν πολιτικά υπεύθυνοι και μοιραία θα τεθούν στο περιθώριο.
Κατακερματισμένη κεντροαριστερή αντιπολίτευση σημαίνει αποσυσπείρωση της δεξιάς εκλογικής βάσης της Νέας Δημοκρατίας και αναγόρευση της ακροδεξιάς σε κυβερνητικό εταίρο. Ήτοι και πάλι εξοβελισμό των μετριοπαθών κεντροδεξιών από την ηγεσία του κυβερνώντος κόμματος.
Συμπερασματικά. Προσεχώς, θα δούμε και θα ζήσουμε σκηνές απείρου κάλους στην δεξιά πολυκατοικία.
Reporter