Οι πρωτοβουλίες Μητσοτάκη και η Ευρώπη
Γράφει ο Γιάννης Ευαγγελίδης
Τα νέα σε διεθνές επίπεδο δεν είναι καθόλου καλά.
Oλα αυτά προκαλούν αλυσιδωτές αντιδράσεις με δραματικές επιπτώσεις σε υγειονομικό, ανθρωπιστικό, αλλά και οικονομικό επίπεδο. Η σοβαρή ενεργειακή κρίση έχει δημιουργήσει ένα πρωτοφανές κύμα ακρίβειας και συνακόλουθα έχει εκτινάξει τον πληθωρισμό σε δυσθεώρητα ύψη που είχαν να δουν τα κράτη εδώ και δεκαετίες. Oταν βλέπουμε ότι ακόμα και οι Ηνωμένες Πολιτείες που έχουν ενεργειακή αυτάρκεια βρίσκονται αντιμέτωπες με υψηλά ποσοστά πληθωρισμού, είναι λογικό ότι το πρόβλημα στην Ευρώπη είναι μεγαλύτερο.
ΜΕΣΑ ΣΕ ΑΥΤΗ την εξαιρετικά κρίσιμη συγκυρία για την Ευρώπη και ολόκληρο τον πλανήτη, είναι προφανές ότι χρειάζεται μια ενιαία ευρωπαϊκή πρωτοβουλία που θα οδηγήσει σε μια κοινή λύση για τα κοινά προβλήματα. Τα εθνικά συμφέροντα, οι δισταγμοί και οι καθυστερήσεις στη λήψη αποφάσεων σε επίπεδο Ε.Ε. διογκώνουν ακόμα περισσότερο το πρόβλημα και εν τέλει λειτουργούν σε βάρος των κρατών.
Αντιθέτως, είναι αναγκαίο να δειχθεί επιτέλους η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη, που αποτελεί βασικό συστατικό στοιχείο της Ενωσης, αλλά δεν την έχουμε δει στις περιπτώσεις των χωρών που τα τελευταία χρόνια χρειάστηκαν βοήθεια, όπως η δική μας, όμως δυστυχώς είδαν το σκληρό πρόσωπο της Ευρώπης. Τουλάχιστον σε ένα βαθμό, την είδαμε να γίνεται πράξη μόνο στην περίπτωση της πανδημίας, όχι μόνο με την κοινή προμήθεια εμβολίων και το πιστοποιητικό εμβολιασμού, αλλά και με τη σύσταση του ευρωπαϊκού Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας.
ΤΟ ΕΛΕΓΕ από πολύ νωρίς ο Ελληνας πρωθυπουργός που είχε αναλάβει την πρωτοβουλία να προτείνει κοινή ευρωπαϊκή στάση για τη διαχείριση της πανδημίας, μέχρι να δει να υιοθετείται τελικά η πρότασή του. Το φωνάζει και τώρα ο Κυριάκος Μητσοτάκης ότι χρειάζονται κοινές λύσεις για την ενέργεια ώστε να εξασφαλιστεί επάρκεια και να αξιοποιηθούν τα 230 δισ. ευρώ του Ταμείου Ανάκαμψης για την αντιμετώπιση της ακρίβειας λόγω του πολέμου προκειμένου να στηριχθούν οι οικονομίες των χωρών.
Ομως με δεδομένες τις γνωστές αγκυλώσεις της Ευρώπης και την καθυστέρηση στη λήψη αποφάσεων, ο Μητσοτάκης έχει ήδη λάβει τα μέτρα του με εθνικούς πόρους για να μπορέσει να ενισχύσει τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις, με έμφαση στους οικονομικά αδύναμους, αλλά και στη μεσαία τάξη και την αγορά. Για αυτό θα πρέπει να αντιληφθούμε ότι, διαφορετικά, τα πράγματα θα γίνονταν πολύ χειρότερα για όλους.
