Η Τουρκία είναι η απειλή

Γράφει ο Δημήτρης Τζελέπης, Φοιτητής Γλώσσας Φιλολογίας και πολιτισμού παρευξείνιων χωρών

Η Ελλάδα μιλάει το διεθνές δίκαιο, ενώ η Τουρκία μιλάει το δίκαιο του ισχυρού. Γίνεται αυτά τα δύο δίκαια να συναντηθούν και να βγάλουν αποτέλεσμα; Προφανώς και όχι.

Η Τουρκία είναι μία χώρα που έχει απομακρυνθεί από την Δύση, έχει προσεγγίσει την Ρωσία σε μία λυκοφιλία, ο Ερντογάν θέλει να γίνει Σουλτάνος και να ικανοποιήσει τις δικές του φιλοδοξίες. Από την Αφρική, τα Βαλκάνια, μέχρι και την Συρία βλέπει την νέα Οθωμανική Αυτοκρατορία με νέα σύνορα.

Την Ελλάδα την βλέπει σαν το μακρύ χέρι της Δύσης που θέλει να κάνει κακό στην Τουρκία. Για αυτό και όλες οι επιθέσεις για τους Οχτώ, το Αιγαίο, αλλά και την συμφωνία για τους πρόσφυγες. Για το τελευταίο το είπε και το έκανε. Βλέπουμε έναν Ερντογάν που δεν διστάζει να κάνειπράξη αυτά που λέει.

Η Ελλάδα από την πλευρά της πρέπει να δείξει ψυχραιμία, γιατί ο γείτονας έχει μετατρέψει τον πονοκέφαλο που είχε σε σοβαρές ημικρανίες. Το τζίνι της επιθετικότητας έχει βγει από το μπουκάλι για όλα τα θέματα και δύσκολα θα μαζευτεί.

Δεν χρειάζονται δηλώσεις ακραίες και ούτε θα επεκτείνουμε τα ναυτικά μίλια από 6 σε 12 όπως είπε ο Καμμένος. Ναι, μπορούμε να το κάνουμε, αλλά αυτό είναι casus belli από 1996. Όσο για την ΑΟΖ η Τουρκία δεν έχει δικαιώματα, αλλά αφού είναι στην Κύπρο λέει ότι πρέπει να προστατεύσει τα δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων. Ακόμη και ένας να είναι λέει ο Νταβούτογλου στο «Στρατηγικό βάθος» θα πρέπει να τα προστατεύσουμε.

Απαιτείται ψυχραιμία, συνεργασία από όλα τα κόμματα. Γιατί δεν είναι μόνο οι υποθέσεις της συμφωνίας για τους πρόσφυγες, ούτε μόνο οι Οχτώ. Είναι και το ζήτημα των δύο στρατιωτικών που βρίσκονται κρατούμενοι στην Αδριανούπολη.

Η απειλή είναι η Τουρκία που θέλει να ενισχύσει το Οθωμανικό στοιχείο στις περιοχές που υπάρχουν Μουσουλμάνοι. Όλα αυτά τα έχει επηρεάσειτο δόγμα Νταβούτογλου που παρά την απομάκρυνση του από την κυβέρνηση έχει επηρεάσει τον Ερντογάν.