Η γέννηση ενός ακόμα κυβερνητικού ψεύδους
Γράφει ο Γιάννης Κίτσος
Μια και ο τίτλος αναφέρεται σε ψεύδη, για όποιον θυμάται και ξέρει, η αποκαλούμενη «δωρεά του Κωνσταντίνου» (Constitutum Donatio Constantini) είναι ένα από τα διασημότερα ψεύδη στην ιστορία.
Το κείμενο συντάχθηκε πιθανώς περί τα μέσα του 8ου αιώνα, στο περιβάλλον της παπικής καγκελαρίας. Το κείμενο αυτό παρουσιάζεται ως το αποδεικτικό με το οποίο ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Μέγας Κωνσταντίνος (περί το 280-337) δώρισε στον πάπα Σιλβέστρο και τους δυο διαδόχους του την επίγεια εξουσία στα εδάφη δυτικά της αυτοκρατορίας. Το Constitutum χρησιμοποιήθηκε ευρέως από τον ποντίφικα για να στηρίξει τις πολιτικές και δικαστικές διεκδικήσεις της εκκλησίας, ώσπου ο Νικόλαος Κουζάνος και, κυρίως, ο Λορέντζο Βάλλα απέδειξαν με αδιαμφισβήτητο τρόπο το ψεύδος μέσω αυστηρής φιλολογικής εξέτασης.
Η δήθεν «Δωρεά του Κωνσταντίνου» οδήγησε στο Σχίσμα των εκκλησιών και εμφανίστηκαν οι προτεστάντες. Περίπου 800 χρόνια μετά τη δημιουργία του, το έγγραφο κηρύχθηκε πλαστό από τον Πάπα. Ήταν βέβαια πολύ αργά. Η «Δωρεά» χρησιμοποιήθηκε από τον Πάπα για να επιβάλει απόλυτη κυριαρχία και να νομιμοποιήσει κάθε αυθαιρεσία.
Ας έρθω στα ιστορικά ψεύδη του σήμερα όμως και στο πρόσφατο Eurogroup.
Οι αποφάσεις που αφορούσαν τη χώρα μας έχουν να κάνουν με συμφωνία για 10ετή επιμήκυνση και ανάλογη περίοδο χάριτος καθώς και στην εκταμίευση δόσης που φτάνει τα 15 δισ. ευρώ – και άλλο δάνειο. Με τα εμπροσθοβαρή μέτρα εξασφαλίζεται ότι οι πληρωμές των δανείων του EFSF (κοντά στα 100 δισ. ευρώ) θα ξεκινήσουν από το 2033. Ο EFSF μας έχει δανείσει με κόστος περίπου 1,2%, άρα η Ελλάδα, πέραν του συνολικού κεφαλαίου, μεταφέρει για το 2033 και ετήσιες υποχρεώσεις της τάξεως των 1,2 δισ. ευρώ περίπου και 18 δισ. ευρώ συνολικά μέχρι τότε. Από τα 15 δισ. ευρώ της εκταμίευσης τα 3,3 δισ. ευρώ θα χρησιμοποιηθούν για την πρόωρη αποπληρωμή των δανείων του ΔΝΤ. Η Ελλάδα μπορεί στη συνέχεια να επιλέξει αν θα αποπληρώσει και τα υπόλοιπα δάνεια του ΔΝΤ –συνολικά 12 – 14 δισ. ευρώ περίπου με κόστος 3%-3,5% – με χρήση άλλων χρηματοδοτικών μέσων. Τη δε έκθεση ιδεών – πολιτική επιδομάτων πείνας τουτέστιν – της ελληνικής κυβέρνησης την ονομάζει ολοκλήρωση μιας περιεκτικής αναπτυξιακής στρατηγικής.
Από την άλλη η ενισχυμένη επιτήρηση μέσω τριμηνιαίων εκθέσεων – να υποθέσω μέσω της συνέχισης των επισκέψεων κλιμακίων των αποκαλούμενων πλέον θεσμών – θα συνεχιστεί ώστε να ολοκληρωθούν όλες οι μεταρρυθμίσεις που θεσμοθετήθηκαν υπό το πρόγραμμα του ESM – να υποθέσω 4ο μνημόνιο – και να διασφαλιστεί ότι οι στόχοι των θεσμοθετημένων μεταρρυθμίσεων θα προστατευτούν. Επιπλέον, με βάση την απόφαση, η Ελλάδα θα πρέπει να παράγει ετήσια πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ ως το 2022 και 2,2% από το 2023 μέχρι το 2060!!! Η δε συζήτηση για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους μεταφέρεται για το 2030!!!
Ο EFSF, οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και το IMF επίσημα σταματάνε την χρηματοδότηση προς τη χώρα μας, με μόνη πλέον λύση τις διεθνείς αγορές. Η απόδοση του 10ετούς ελληνικού κρατικού ομολόγου σήμερα βρίσκεται λίγο πάνω από το 4%!!! Το κόστος είναι 4 φορές περίπου μεγαλύτερο από το αντίστοιχο του EFSF και κατά μια με μισή μονάδα ακριβότερο από το IMF!!! Η Ελληνική οικονομία, αν το κάνει πράξη άμεσα, θα βγει και πάλι στις αγορές μέσα σε ένα διεθνές πολεμικό εμπορικό περιβάλλον, έχοντας ένα πολύ αδύναμο ακόμα τραπεζικό σύστημα και με ιδιωτικό χρέος – οφειλές προς την εφορία και τα ασφαλιστικά ταμεία, κόκκινα δάνεια, απλήρωτοι μισθοί, ενοίκια που δεν έχουν καταβληθεί και ανεξόφλητα τιμολόγια – να ξεπερνάει τα 240 δισ. ευρώ!!! Το δε χρέος αυτό, αντί να μειώνεται αυξάνεται με ρυθμό που ξεπερνάει ακόμη και τα δύο δισ. ευρώ τον μήνα και το μεγαλύτερο κομμάτι του τοκίζεται με επιτόκιο άνω του 8% μηνιαίως!!! Τα ανωτέρω χωρίς να αναφερθώ με λεπτομέρεια στην υποθήκευση της ελληνικής περιουσίας στο υπερταμείο, στο τεράστιο μεταναστευτικό πρόβλημα που αδυνατεί η σημερινή κυβέρνηση να διαχειριστεί, στην πολύ μειονεκτική εθνική μας θέση που έχει προκαλέσει με τις άστοχες διπλωματικές της κινήσεις, την κατάρρευση του κοινωνικού ιστού και θεσμών αλλά και εσωτερική ανισορροπία που μεθοδικά συντηρεί!!!
Παρά τις όποιες τυμπανοκρουσίες και μυθεύματα, τα ανωτέρω στοιχεία αποδεικνύουν ότι η ελληνική οικονομία θα επιχειρήσει την έξοδο της στις αγορές με σίγουρα πολύ δυσμενέστερους όρους και συνθήκες από ότι επί κυβέρνησης Σαμαρά το 2014.
Αξίζει δε να αναφέρω ότι, πέραν από το κόστος 3 ετών καθυστέρησης στις διαπραγματεύσεις – τρόπος του λέγειν – με τους θεσμούς για το κλείσιμο της αξιολόγησης – δε θα μπω στη διαδικασία να το ποσοτικοποιήσω, πέραν από το ότι όλοι βιώνουμε τις επιπτώσεις τους, είναι τεράστιο το κόστος, όχι μόνο οικονομικά αλλά εθνικά, κοινωνικά και ψυχολογικά -, αν η σημερινή κυβέρνηση και τότε αντιπολίτευση είχε επιτρέψει στην κυβέρνηση Σαμαρά να συνεχίσει το έργο της και δεν την ανέτρεπε σχεδόν καθεστωτικά τότε θα μιλούσαμε σήμερα, όχι για κάποιες άνευ προοπτικής μικρές ελπίδες που σίγουρα όμως θα μας κοστίσουν μελλοντικά πολύ ακριβά, αλλά για μια πολύ ισχυρή παρουσία της χώρας στις διεθνείς αγορές. Η πραγματική κρίση για τη χώρα μας θεωρώ ότι ξεκινάει τώρα και όχι το 2010 όταν υπογράφτηκε το πρώτο μνημόνιο και αυτό δεν είναι μύθος αλλά πραγματικότητα!!! Και όσο παραμένει αυτή η κυβέρνηση η κρίση θα επιδεινώνεται, αλλά εμείς θα διαβάζουμε πάντα μύθους.
Ο Έλληνας με την κυβέρνηση αυτή δεν έχει να προσδοκά σε τίποτα παραπάνω από τη συνέχιση της πολιτικής των επιδομάτων πείνας. Και επειδή θα συνεχίσω να ακούω διάφορα για το πνεύμα αλληλεγγύης των αριστερών συντρόφων σε αντίθεση με την αδιαφορία των νεοφιλελέδων δεξιών θα αναφερθώ σε μια ακόμα απομυθοποίηση. Πρέπει, λοιπόν, να αντιληφθούμε ότι η πλειοψηφία των στελεχών του κινήματος της αριστεράς δεν έχει οδηγηθεί εκεί από αίτια οικονομικά, αλλά ψυχολογικά και συναισθηματικά. Η προσχώρηση στον κομμουνισμό είναι μια διέξοδος από ατομικές και ομαδικές νευρώσεις, μια φυγή για όσους φοβούνται να είναι μόνοι τους ανεξάρτητα άτομα, μονάδες υπεύθυνες για τις πράξεις τους με συνεχή διλήμματα εκλογής. Γενικώς η ένταξη στην «επανάσταση» είναι ένα καταφύγιο για τα κοινωνικώς ατακτοποίητα και απροσάρμοστα άτομα ασχέτως επαγγέλματος και οικονομικής κατάστασης.
Τέλος, οι κ.κ. Μοσκοβισί και Σεντένο δεν ξέρω αν γνωρίζουν για το Constitutum Donatio Constantini, ή και όλους τους ανωτέρω μύθους, φαίνεται σίγουρα πάντως να ξεχνάνε ένα παλιό ρητό το οποίο λέει ότι αν χρωστάς στην τράπεζα 1000 ευρώ, τότε έχεις εσύ το πρόβλημα, αν χρωστάς 1 εκατομμύριο τότε το πρόβλημα το έχει η τράπεζα… Με τη διαφορά ότι η Ελλάδα χρωστάει κάποια εκατοντάδες δισ. ευρώ και όχι στις τράπεζες ακριβώς αλλά στους Ευρωπαίους πολίτες. Γιατί όμως φτάνουν στο σημείο να νομιμοποιήσουν μια τέτοια αυθαιρεσία; Εάν μεσοπρόθεσμα λένε πως δεν τους νοιάζει τότε μακροπρόθεσμα θα πρέπει να μάθουν για τη «δωρεά του Κωνσταντίνου». Ας ελπίσουμε να μην πάρει 800 χρόνια και σε αυτούς να αναγνωρίσουν τα ανωτέρω ψεύδη, αυθαιρεσίες και μύθους…
