Δεν τον κρατάει κανείς…
Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα
Nα μιλήσω απλά: Oταν γίνεται μια τόσο σοβαρή καταγγελία από ένα οποιοδήποτε «έντυπο», ότι δηλαδή ο πρωθυπουργός παρακολουθεί τους υπουργούς του, παρακολουθεί και τις συζύγους τους, τι είναι το πρώτο πράγμα που απαιτεί ο αναγνώστης να διαβάσει, ταυτόχρονα με την καταγγελία;
Τα αποδεικτικά στοιχεία τα οποία έχει το «έντυπο». Παρατίθενται στον αναγνώστη για να έχει τη δυνατότητα να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα. Είναι υποχρέωση του «εντύπου» να παρουσιάσει την έρευνά του και τα ντοκουμέντα που τη συνοδεύουν.
Αν δεν το κάνει, με οποιαδήποτε πρόφαση, τότε απλά παίζει άνομα παιχνίδια. Αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν μιλάμε μόνο για συκοφαντία και παιχνίδια. Οταν γράφεται ότι ο πρωθυπουργός παρακολουθεί τον υπουργό του επί των Εξωτερικών, αυτός που το γράφει επιδιώκει να φέρει το διχασμό, σε κρίσιμες μέρες, ανάμεσα στον πρωθυπουργό και στον υπουργό.
Ακουσα τη συνέντευξη του Κυριάκου Μητσοτάκη χθες στον ΑΝΤ1. Και το μόνο πράγμα που δεν πέρασε ούτε μια στιγμή από το μυαλό μου ήταν πως επρόκειτο για προσυμφωνημένη συνέντευξη.
Ηταν τέτοια η διατύπωση και ο καταιγισμός των ερωτήσεων του έμπειρου Χατζηνικολάου που δεν άφηνε καμία σκιά. Θα μπορούσε μάλιστα κανείς να σκεφθεί ότι η «επιθετικότητα» στην επιμονή του να πάρει απαντήσεις περίσσεψε, αλλά αυτό το μετράω στα απολύτως θετικά της συνέντευξης: Εδωσε τη δυνατότητα στον πρωθυπουργό όχι μόνον να είναι απολύτως ειλικρινής με τις άμεσες απαντήσεις του, αλλά και να πει τα πράγματα με το όνομά τους. Ότι, δηλαδή, ο Τσίπρας κρύβεται πίσω από τον Βαξεβάνη, ακριβώς όπως έκανε και με τη Νovartis! Επαναλαμβάνεται το σενάριο!
Μήπως ο Βαξεβάνης είχε αποδεικτικά στοιχεία για τους δέκα πολιτικούς που κρέμασε στα μανταλάκια; Μήπως προσκομίστηκαν στοιχεία στη Βουλή; Ολοι αθωώθηκαν αλλά οι σκευωροί σήμερα δικάζονται για… πταίσματα, ο δε ιθύνων νους σήμερα κορυβαντιά συκοφαντώντας τον Μητσοτάκη ότι παρακολουθούσε τους υπουργούς του, πράγμα γελοίο. Το λογικό όταν στήνεις τέτοιου είδους φάμπρικα να παρακολουθείς τους πολιτικούς σου αντιπάλους, τον Τσίπρα για παράδειγμα, αλλά όχι την κ. Μπαλατσινού, τη κ. Μανωλίδου και τον Λαζόπουλο.
Ο πρωθυπουργός διακρίνεται για την ψυχραιμία του. Χθες βράδυ η οργή του δεν κρυβόταν. Κι έκανε κάτι που στις δεκαετίες που υπηρετώ το πολιτικό ρεπορτάζ δεν έχω ξανακούσει από χείλη πρωθυπουργού: Εστειλε σαφή μηνύματα σε όσους επιχειρούν να ελέγξουν την κυβέρνηση, ενισχύοντας τα συμφέροντά τους. Δεν είχα ποτέ καμία αμφιβολία ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι ο μόνος που θα μπορούσε να το κάνει. Γιατί; Επειδή δεν τον «κρατά» κανείς. Αυτό είναι το μέγα πλεονέκτημά του.
