Αθήνα: Η πίσω πόρτα για τον χασάπη της Δαμασκού

Γράφει η Εύα Ι. Κουλουριώτη, Πολιτική αναλύτρια, ειδική σε θέματα Μέσης Ανατολής

Το ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών ανακοίνωσε πριν από λίγες μέρες τον διορισμό της κας Τασίας Αθανασίου ως ειδικού απεσταλμένου για θέματα Συρίας. Η κα Αθανασίου κατείχε την θέση του Πρέσβη της Ελλάδας στη συριακή πρωτεύουσα Δαμασκό μέχρι το 2012, όταν η κυβέρνηση Σαμαρά αποφάσισε την διακοπή των διπλωματικών σχέσεων με την Συρία και το κλείσιμο της ελληνικής πρεσβείας. Η κίνηση αυτή συνιστούσε ένα τολμηρό βήμα προς την καταδίκη των εγκλημάτων και της βίας κατά ειρηνικών διαδηλώσεων και διαδηλωτών από το καθεστώς Άσαντ. Μάλιστα η κυβέρνηση Σαμαρά, δια στόματος του ιδίου του πρωθυπουργού αλλά και του ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών και της ηγεσίας του, εξέφρασε πολλάκις τον αποτροπιασμό και την αυστηρή καταδίκη της Ελλάδας για τις θηριωδίες εναντίον του συριακού λαού. Το ίδιο έπραξαν και οι κυβερνήσεις Παπαδήμου και Πικραμμένου. 

Έτσι, η πρόσφατη απόφαση της κυβέρνησης Μητσοτάκη με έκανε να αναρωτηθώ για τον τρόπο που αντιμετωπίζει αυτή η κυβέρνηση τις διεθνείς κρίσεις και την τεράστια έκταση της άγνοιας για την περιφερειακή πολιτική και τις στρατηγικές συμμαχίες. Τί είναι, λοιπόν, αυτό το βήμα; Σφάλμα, παρανόηση, ή κακός υπολογισμός; Ή υπάρχει κάποια δικαιολογία γι’αυτό; Θα προσπαθήσω, εδώ, να παρουσιάσω στον αναγνώστη στοιχεία και επαρκείς απαντήσεις για την αιτιολόγηση που μπορεί να δοθεί από τους υποστηρικτές αυτής της κίνησης και αυτούς που κλείνουν τα μάτια υπερασπιζόμενοι την κυβέρνηση.

Κατ’αρχάς, θα ξεκαθαρίσω με απλό τρόπο τι συνέβη στη Συρία τα τελευταία δέκα χρόνια, χωρίς περιττές λεπτομέρειες. Στις 15 Μαρτίου 2011, έλαβε χώρα στην επαρχία Daraa η πρώτη μεγάλη λαϊκή διαδήλωση κατά την οποία οι Σύριοι ζητούσαν την πτώση του δικτατορικού καθεστώτος του Άσαντ και εξέφραζαν την επιθυμία για αξιοπρεπή ζωή, ελευθερία και αληθινή δημοκρατία. Αυτή η διαδήλωση ήταν η σπίθα για εκατοντάδες άλλες διαδηλώσεις διαμαρτυρίας σε διαφορετικές πόλεις και κωμοπόλεις στη Συρία. Αυτή η κοινωνική έκρηξη ήρθε αντιμέτωπη με τη γροθιά των υπηρεσιών ασφαλείας του Άσαντ, με σφαίρες, αυθαίρετες συλλήψεις, εκκαθάριση ακτιβιστών στους δρόμους, αναρίθμητα εγκλήματα πολέμου, καταστροφές, βομβαρδισμούς, βαρέλια βόμβες, τοξικά αέρια και χημικά όπλα. Ως αποτέλεσμα αυτών, τα τελευταία δέκα χρόνια, ο χασάπης Άσαντ σκότωσε περισσότερους από ένα εκατομμύριο Σύριους, κατέστρεψε σχεδόν το 80% των υποδομών της χώρας και ήταν η αιτία της δημιουργίας σχεδόν 12 εκατομμυρίων προσφύγων. Ο Άσαντ σκότωσε περισσότερα από 30.000 παιδιά, ενώ οι αναφορές των ΜΜΕ εκτιμούν ότι ο αριθμός των συλληφθέντων και κρατούμενων καταναγκαστικά στις φυλακές είναι περίπου 250.000, εκ των οποίων περισσότερες από 30.000 είναι γυναίκες που βιάζονται καθημερινά στα κέντρα ασφαλείας αυτού του εγκληματικού καθεστώτος. Επίσης, περισσότερα από 5.000 παιδιά κρατούνται σε αυτές τις φυλακές. Στην πραγματικότητα, όλοι οι αριθμοί που ανέφερα δεν είναι παρά ένα μικρό μέρος της πιο φρικτής, εγκληματικής, τρομοκρατικής και παράλογης αλήθειας που βιώνει ο συριακός λαός τα τελευταία 10 χρόνια. 

Υπάρχει κάποια οικονομική ή πολιτική δικαιολογία, ή ανθρωπιστική ή θρησκευτική, ή … ή…. ή… για την Ελλάδα, την χώρα που γέννησε την δημοκρατία, να ανοίγει μία πόρτα ή ένα παράθυρο γι’ αυτόν τον χασάπη δικτάτορα προς την Ευρώπη;

Κάποιοι που επιδιώκουν να εξωραΐσουν αυτά τα εγκλήματα, μπορεί να πουν ότι με αυτό το βήμα προσπαθούμε να προστατεύσουμε και να υποστηρίξουμε τη χριστιανική παρουσία στη Συρία, ή ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία στη Μέση Ανατολή χρειάζεται την αλληλεγγύη μας με διάφορους τρόπους. Αυτό είναι απλώς τρέλα και δηλώνει άγνοια των λεπτομερειών της συριακής κρίσης. Την στιγμή που τα διεθνή μέσα ενημέρωσης, κυρίως τα Δυτικά, ρίχνουν όλα το φως στην τρομοκρατική οργάνωση ISIS ως ένα τέρας που προσπαθεί να σκοτώσει τους αλλόθρησκους, τα αεροπλάνα του Άσαντ ρίχνουν τα εκρηκτικά βαρέλια τους σε όλες τις χριστιανικές εκκλησίες της Συρίας. Πηγαίνετε να τσεκάρετε τους τοίχους της εκκλησίας της Αγίας Θέκλας στην Darayya, η οποία βομβαρδίστηκε πάνω από δέκα φορές και τελικά ένα βαρέλι βόμβα σχεδόν την ισοπέδωσε. Και αν δεν σας αρέσει αυτή η εκκλησία, η οποία χτίστηκε πριν μόνο μερικές εκατοντάδες χρόνια, πηγαίνετε στην επαρχία Ίντλιμπ και τσεκάρετε την εκκλησία της Παναγίας λίγο πριν από την πόλη Ίντλιμπ, που χρονολογείται από την πρωτοχριστιανική εποχή και η οποία στοχεύθηκε απευθείας από τα πολεμικά αεροσκάφη του Άσαντ. Φαίνεται ότι η γαλήνη που εξέπεμπε αυτή η εκκλησία αναστάτωσε την αλαζονεία του Άσαντ και των υποστηρικτών του από την ακροδεξιά στην Ευρώπη που παριστάνουν ότι αγαπούν τον Χριστό. 

Εδώ πρέπει να παρουσιάσω στον αναγνώστη μερικούς αριθμούς σχετικά με τους χριστιανούς της Συρίας. Σύμφωνα με τοπικά δίκτυα τεκμηρίωσης, μεταξύ 2011 και 2019, 124 εκκλησίες και τόποι λατρείας δέχθηκαν επιθέσεις. Περίπου 80 από αυτά χτυπήθηκαν από το καθεστώς Άσαντ και 10 από την τρομοκρατική οργάνωση ISIS. Eκατοντάδες χριστιανών ακτιβιστών συνελήφθησαν από το καθεστώς, πολλοί εκ των οποίων πέθαναν στις φυλακές και χιλιάδες εκτοπίσθηκαν από την χώρα ή δολοφονήθηκαν. Όλα αυτά τα εγκλήματα του χασάπη της Δαμασκού κατά των χριστιανών δεν είναι αρκετά;

Κάποιοι μπορεί να πουν ότι στην Ελλάδα βρισκόμαστε μπροστά σε μια πιο σοβαρή και πρόσφατα αυξανόμενη σύγκρουση με την Άγκυρα, οπότε πρέπει να οικοδομήσουμε στρατηγικές σχέσεις με συμμάχους που εχθρεύονται την Τουρκία. Όποιος το ισχυρίζεται αυτό, δεν γνωρίζει τις βασικές αρχές της διεθνούς πολιτικής και την ιστορία της περιοχής. Υπενθυμίζω, λοιπόν, ότι ο Μπασάρ αλ Άσαντ άνοιξε τις οικονομικές και πολιτικές πύλες της Συρίας στον Ερντογάν από το 2006 έως το ξέσπασμα της επανάστασης, όταν ο ίδιος ο Ερντογάν αποφάσισε να κλείσει τα σύνορά του. Για όσους δεν το γνωρίζουν, αξιωματούχοι των μυστικών υπηρεσιών του καθεστώτος Άσαντ συναντώνται μυστικά από καιρού εις καιρόν με τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες, με την διαμεσολάβηση της Ρωσίας, για να ανταλλάξουν πληροφορίες. Είναι προφανές ότι το καθεστώς Άσαντ δεν είναι εχθρός με την Τουρκία. Εξάλλου, όπως είναι γνωστό, ο Άσαντ είναι ο αποδιοπομπαίος τράγος σε διεθνές και περιφερειακό επίπεδο. Το να αποκτήσει κάποιος σχέσεις μαζί του είναι βλακώδες αφού ουσιαστικά δεν έχει καν τον έλεγχο του κράτους στα χέρια του. Η Συρία δεν είναι παρά μια διεθνής φάρμα που την διαχειρίζονται οι Ρώσοι, οι Γάλλοι, οι Αμερικανοί, οι Τούρκοι, οι Ιρανοί κλπ. Ποιο μπορεί να είναι το στρατηγικό συμφέρον της Ελλάδας ώστε να μολυνθεί από το αίμα του λαού που χύνει καθημερινά ένα δολοφονικό καθεστώς;

Κάποιοι άλλοι μπορεί να πουν ότι βρισκόμαστε σε οικονομική κρίση και ότι είμαστε αναγκασμένοι να επεκτείνουμε τις οικονομικές μας σχέσεις και να αναζητήσουμε νέες πηγές εσόδων και εμπορικές συναλλαγές που θα συμβάλουν στην οικονομία μας. Η απάντηση και σε αυτήν την άποψη είναι απλή. Ψάξτε για το τελευταίο πλοίο που προήλθε από τα παράλια της Συρίας, το οποίο σταμάτησε η ελληνική ακτοφυλακή πριν από λίγους μήνες και περιείχε περίπου 33 εκατ. ναρκωτικών δισκίων τύπου Captagon, ένα από τα πιο επικίνδυνα ναρκωτικά διεγερτικά φάρμακα που παράγεται σε εργοστάσιο στην περιοχή μεταξύ των περιοχών Harasta και Douma. Από τον Άσαντ, δεν θα πάρουμε τίποτα άλλο παρά Captagon, χασίς και ξέπλυμα χρήματος των πολιτοφυλακών του, των βουτηγμένων στο αίμα αθώων. Ο Άσαντ δεν έχει ούτε αέριο, ούτε πετρέλαιο, ούτε καν πόρους για την ανοικοδόμηση της Συρίας, η οποία καταστράφηκε από τη στρατιωτική του μηχανή και υπολογίζεται ότι χρειάζεται τουλάχιστον 400 δις δολάρια. Όσο για την πιθανή συμμετοχή της Ελλάδας στην ανοικοδόμηση της Συρίας, αυτό είναι ένα απατηλό όνειρο αφού δεν πρόκειται να υλοποιηθεί με τον Άσαντ στην εξουσία. Αυτό σημαίνει πολιτική λύση και νόμιμες εκλογές χωρίς τον Άσαντ. Οι σχέσεις με τον Άσαντ τώρα, θα δημιουργήσουν τριβές με την επόμενη κυβέρνηση της Συρίας. Επιπλέον, την μερίδα του λέοντος της ανοικοδόμησης της χώρας την έχουν ήδη στο τσεπάκι οι ρωσικές και ιρανικές εταιρείες και το πετρέλαιο οι Αμερικανοί. Η εκμετάλλευση του αερίου στην θαλάσσια περιοχή της Συρίας έχει δοθεί στην Ρωσία για 100 χρόνια. Τέλος, υπενθυμίζω την στάση του καθεστώτος Άσαντ στο κυπριακό. Η Συρία ήταν από τις πρώτες χώρες που αναγνώρισαν την Βόρεια Κύπρο. 

Με βάση τα παραπάνω, ποιο είναι λοιπόν το οικονομικό μας όφελος εκτός από την καταστροφή της νεολαίας μας από τα ναρκωτικά αυτού του συστήματος;

Ο μόνος πολιτικός λόγος που μπορώ να δω πίσω αυτήν την κίνηση είναι η πρόσφατη σύσφιξη των σχέσεών μας με τα ΗΑΕ λόγω της Λιβύης και η στενή σχέση με τον Μακρόν. Ευθυγραμμιζόμαστε δηλαδή με την πολιτική των ΗΑΕ στην Μέση Ανατολή. Στείλαμε ελληνικούς Patriot στην Σαουδική Αραβία εμπλεκόμενοι σε μια χρονίζουσα διένεξη που δεν μας αφορά και προσεγγίζουμε τον Άσαντ ως εχθρό του εχθρού μας, της Τουρκίας.

Η απάντησή μου σε εκείνους που δικαιολογούν το πρόσφατο βήμα της ελληνικής κυβέρνησης είναι να το ξανασκεφτούν. Θα υποστήριζαν άραγε την έναρξη σχέσεων με την τρομοκρατική οργάνωση ISIS γνωρίζοντας ότι το καθεστώς του Άσαντ σκότωσε 100 φορές περισσότερους αθώους αμάχους από αυτούς που σκότωσε αυτή η οργάνωση; Θα υποστήριζαν την επαφή με την τρομοκρατική οργάνωση Αλ Κάιντα γνωρίζοντας ότι δεν σκότωσε πολίτες με διεθνώς απαγορευμένα χημικά όπλα, όπως έκανε το καθεστώς Άσαντ πολλές φορές τα τελευταία δέκα χρόνια; 

Η Ελλάδα ήταν και εξακολουθεί να είναι μια από τις πιο ευθυγραμμισμένες με την δικαιοσύνη, την ελευθερία και την δημοκρατία χώρες στον κόσμο. Σε πολλές συγκρούσεις που μας περιβάλλουν, επιλέξαμε πάντα να πάρουμε αποστάσεις από την αδικία και την υποστήριξη εγκληματιών και δικτατόρων. Αυτή η δίκαιη επιλογή μας κατέστησε μια από τις πιο ασφαλείς χώρες που χαίρει σεβασμού και εκτίμησης από τους περισσότερους λαούς του κόσμου. 

Το μήνυμά μου προς τον πρωθυπουργό κ. Μητσοτάκη και την κυβέρνησή του είναι το ακόλουθο: Μην αμαυρώνετε την θέση της Ελλάδας με το αίμα των αθώων Σύριων πολιτών και μην τοποθετείτε το όνομα της χώρας μου στον κατάλογο των υποστηρικτών εγκληματιών και δολοφόνων.