Αυτοϋπονόμευση…

Γράφει ο Πύρρων

Ο Πέτρος Τατσόπουλος καταψήφισε το 2015 στην μάχη για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας τον κ. Δήμα, ο οποίος ήταν η πρόταση του τότε Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας και Πρωθυπουργού, Αντώνη Σαμαρά, προκειμένου να αποφευχθεί το ατύχημα που δεν έπρεπε να συμβεί, δηλαδή η ανάρρηση του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία.

Ο Πέτρος Τατσόπουλος με την στάση του και την ψήφο του («παρών και στις τρεις ψηφοφορίες») διευκόλυνε τον Αλέξη Τσίπρα στο ρεσάλτο προς την εξουσία ναρκοθετώντας την προοπτική της  χώρας να βγει μια ώρα αρχύτερα από την δημοσιονομική μέγγενη και να οδεύσει με σταθερότητα προς μια αναπτυξιακή πορεία. Η κριτική που δήθεν ασκούσε τότε στον Αλέξη Τσίπρα δεν ήταν παρά φύλλο συκής… Όταν το τρένο έρχεται με ιλλιγιώδη ταχύτητα προς το μέρος σου δεν κάθεσαι στη μέση, διαλέγεις πλευρά. Γι’ αυτό κι ο Δάντης έγραφε ότι «οι πιο καυτές θέσεις στην κόλαση είναι κρατημένες γι’ αυτούς που, σε καιρούς μεγάλης ηθικής κρίσης, διατηρούν ουδέτερη στάση».

Αυτόν τον σπιθαμιαίο πολιτικό θέλει να εντάξει στους κόλπους της η Νέα Δημοκρατία με την προσωπική σφραγίδα του Πρόεδρου της- λες κι ο ίδιος δεν ήταν μέλος εκείνης της Κυβέρνησης που «έπεσε» λόγω θεσμικών ακροβασιών του καταληψία; Τείνει χείρα βοηθείας σε έναν άνθρωπο που στην πιο κρίσιμη στιγμή για την πατρίδα τα τελευταία χρόνια όχι μόνο δεν έπραξε τα δέοντα αλλά κατ’ ουσίαν βυσσοδόμησε –μαζί με πολλούς άλλους- κατά του εθνικού συμφέροντος με συνέπεια να πάνε στράφι οι θυσίες των πολιτών.

Η συνεχεία λίγο-πολύ γνωστή…

Χωρίς καμία ενοχή, χωρίς καμία αιδώ, χωρίς καν μια δήλωση μεταμέλειας για την εγκληματικά αμελή στάση του τότε, αν θεωρήσουμε ότι δεν υπήρχε δόλος, εντάσσεται εν χορδαίς και οργάνοις στην Νέα Δημοκρατία.

Γιατί, λοιπόν, ένας ψηφοφόρος ο οποίος στις εκλογές του Ιανουαρίου 2015 ψήφισε με κριτήριο να επιβραβεύσει όσους με τη στάση τους αντιστάθηκαν στην θεσμική εκτροπή και την κατρακύλα της χώρας, να ψηφίσει τέσσερα χρόνια αργότερα κάποιον τον οποίον είχε τότε απορρίψει εξαιτίας αυτής του ακριβώς της στάσης;

Ποια δυναμική προσδίδει στη Νέα Δημοκρατία η συγκεκριμένη επιλογή πολιτικού προσώπου; Σάμπως τα ερωτικά του κατορθώματα της μισής Αθήνας; Αμφιβάλλω…

Ή μήπως το ιδεολογικό του στίγμα και ο πολιτικός του προσανατολισμός;

Δεν χρειάζεται, βεβαίως, να αναφερθούμε στις ιδεολογικές τοποθετήσεις και πολιτικές απόψεις του Πέτρου Τατσόπουλου, οι οποίες όχι μόνο δεν εκφράζουν το λεγόμενο «πολιτικό κέντρο» αλλά πολύ συχνά ρέπουν προς ψοφοδεείς ιδεοληπτικές θέσεις, οι οποίες προκαλούν αποστροφή όχι μόνο στο μέσο ψηφοφόρο της Νέας Δημοκρατίας αλλά και στον μέσο πολίτη.

Με σκληρές διεθνιστικές θέσεις, ατεκμηρίωτο ιστορικό αναθεωρητισμό, προκλητικές και ακραίες εκφορές πολιτικού λόγου για μια σειρά κοινωνικών ζητημάτων όχι μόνο δεν έχει να προσθέσει στο εκλογικό ποσοστό της Νέας Δημοκρατίας αλλά θα προκαλέσει και «διαρροές».

Και μην αυταπατάστε, οι «διαρροές» δεν θα προέλθουν μόνο εκ δεξιών. Αυτή είναι μια βολική επεξήγηση. Αυτή η επιλογή θα τρέψει σε φυγή ανθρώπους οι οποίοι δεν στάθηκαν ριψάσπιδες και έδωσαν σκληρές μάχες για να κρατηθεί η πατρίδα όρθια την περίοδο 2012-2015, δηλαδή η συντριπτική πλειοψηφία των κανονικών ανθρώπων.

Επίδειξη αγνωμοσύνης προς αυτούς τους ανθρώπους συνιστά η συγκεκριμένη επιλογή και μαρτυρά εκτός από επιλεκτική μνήμη και πολιτικοϊδεολογική ανορθογραφία.

Αλλά, όπως στρώνει ο καθένας, κοιμάται.  Ας μην βρεθούμε τουλάχιστον επιλήσμονες προ της κάλπης.