Στην οικονομία τα πάνε θαυμάσια, πως τα θαλάσσωσαν στη διπλωματία;

Η εύκολη εξήγηση για το πώς φτάσαμε στο διπλωματικό φιάσκο της επίσκεψης Ερντογάν είναι ότι αυτοί που πήραν τον τίτλο των χειρότερων διαπραγματευτών παγκοσμίως το 2015 δεν θα μπορούσαν να έχουν καλύτερες επιδόσεις στην εξωτερική μας πολιτική.

Ο Αλέξης Τσίπρας μέχρι να αναλάβει την εξουσία απέρριπτε μετά βδελυγμίας τη συντηρητική σκηνή της Ευρώπης, μιλούσε απαξιωτικά για τον Ολαντρέου και τη μαντάμ Μέρκελ και πίστευε ότι η διπλωματία γίνεται με όρους πολεμικής. Υστερα ανακάλυψε τα διεθνή σαλόνια, τα ταξίδια με το πρωθυπουργικό λίαρ τζετ, που θα πουλούσε για να εξοικονομήσει έσοδα υπέρ των φτωχών, και, το κυριότερο, υπερεκτίμησε τις δυνατότητές του. Ως εκ τούτου έχει άγνοια κινδύνου.

Το διαπιστώσαμε σε δημόσιες παρουσίες του, όπως ήταν η συμμετοχή του σε συνέντευξη με τον Μπιλ Κλίντον για την προσέλκυση επενδύσεων που μετατράπηκε σε φροντιστηριακό μάθημα αγγλικών, το πληρώσαμε με το αποτέλεσμα της περίφημης 17ωρης διαπραγμάτευσης, όταν επέστρεψε με ένα βαρύ Μνημόνιο μέτρων πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ.

Και όμως επιμένει, γιατί έχει θαμπωθεί από τα φώτα των μεγάλων σαλονιών που κάποτε «πετροβολούσε», αλλά τώρα τον ελκύουν. Ο ίδιος κατά καιρούς δηλώνει ότι επί των ημερών του η Ελλάδα έγινε «διεθνής παίκτης» και ότι όλοι οι ξένοι ηγέτες έχουν περάσει από την Αθήνα ή έχουν συναντηθεί μαζί του στο εξωτερικό. Αυτό που δεν κατανοεί είναι ότι η Ελλάδα έγινε αρνητικός πρωταγωνιστής επί των ημερών του και οι περισσότεροι ηγέτες προσπαθούσαν να αποτρέψουν την καταστροφή. Ο Ολαντρέου έγινε «ο καλός φίλος Ολάντ» όταν το 2015 απέρριπτε μέχρι τέλους τα σχέδια για Grexit, η Μέρκελ είναι πλέον μία «πιστή σύμμαχος» και ο Τραμπ «διαβολικός αλλά για καλό σκοπό».

Οταν νομίζεις ότι όλα περιστρέφονται γύρω από εσένα, θα πρέπει να εξετάσεις πρώτα εάν έχεις ζαλιστεί εσύ, λέει μία παροιμία, και αυτό πρέπει να το δουν στο Μαξίμου. Η πρόσκληση στον Ερντογάν, που έγινε για να αναδειχθεί η «ισχύς» της ελληνικής διπλωματίας στην ευρύτερη περιοχή, μετατράπηκε σε μπούμερανγκ για τη χώρα. Ο Τούρκος πρόεδρος, που τα έχει βάλει με τον μισό πλανήτη, άδραξε τις ευκαιρίες και εξέξεσε με τον πιο προκλητικό τρόπο τις ανιστόρητες διεκδικήσεις της Αγκυρας.

Εμείς από εκεί που υποτίθεται είχαμε ρόλο «ρυθμιστή» των σχέσεων Τουρκίας και Ευρωπαϊκής Ενωσης βρεθήκαμε σε θέση άμυνας, να αποκρούουμε τις προκλήσεις Ερντογάν. Αυτό είναι το τίμημα της άγνοιας. Το πληρώσαμε ακριβά στην οικονομία, ας μην το πληρώσουμε το ίδιο με τα εθνικά μας θέματα.

Πάνος Αμυράς – Διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

ΠΗΓΗ: ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ