Ελληνοαλβανικές σχέσεις και κράτος δικαίου στην Ιστορία
Γράφει ο Βαγγέλης Αντωνιάδης
Αναμφίβολα το μεγαλύτερο αγαθό των ελληνοαλβανικών σχέσεων αποτελεί η ελληνική εθνική μειονότητα της βορείου Ηπείρου.
Στην διάρκεια της κομμουνιστικής δικτατορίας του Εμβέρ Χότζα και του Ραμίζ Αλία το υψηλό εθνικό φρόνημα της ελληνικής μειονότητας αλλά και η εθνική της φυσιογνωμία και ιδιαιτερότητα διατηρήθηκε παρά τις απροσχημάτιστες και συχνά βίαιες διώξεις, φυλακίσεις και τις διαδοχικές απόπειρες της βίαιης αφομοίωσης και της πολιτισμικής ταυτότητας της.
Όμως ακόμα και την δεκαετία του 1990 όταν η Αλβανία προσπαθούσε να εξέλθει από την διπλωματική απομόνωση που είχε επιβάλλει το κομμουνιστικό καθεστώς. Είχε διαμορφωθεί ένα περιβάλλον εχθρότητας και καχυποψίας που καλλιεργήθηκε συστηματικά από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης της γειτονικής χώρας αλλά και σωβινιστικούς κύκλους που αναμφίβολα υπήρχαν στο εσωτερικό της κυβέρνησης του Σάλι Μπερίσα.
Το εχθρικό κλίμα συνοδευόταν από μία παγιωμένη στοχοποίηση του ελληνικού κράτους, της ελληνικής μειονότητας αλλά και του αρχιεπισκόπου Αναστασίου, ειδικά κατά την πρώτη περίοδο της διακονίας του που αφορούσαν μυθοπλασίες και άδικες κατηγορίες περί ανάμιξης σε εσωτερικές πολιτικές υποθέσεις της Αλβανίας.
Άλλωστε ήδη από την εποχή εκείνη είχαν καταγραφεί περίοδοι έντασης στις ελληνοαλβανικές σχέσεις που ακολουθούσαν οι αντίστοιχες προσπάθειες αποκλιμάκωσης που πάντα συνοδευόταν άμεσα ή έμμεσα με το ευρύτερο περιφερειακό και διεθνές περιβάλλον.
Άλλωστε την πρόσφατη δίκη παρωδία και την καταδίκη του δημάρχου Χειμάρας Φρέντι Μπελέρη είχε προηγηθεί, το 1994 η δίκη των ηγετικών στελεχών του μειονοτικού κόμματος << Ομόνοια>>.
Είναι προφανές πλέον πως οι συστηματικές διώξεις και η πολιτική διακρίσεων που στρέφεται εναντίον της ελληνικής εθνικής μειονότητας και το καθεστώς αυθαιρεσίας και ασυδοσίας καταργεί στην πράξη κάθε έννοια κράτους δικαίου.
Στο αμιγώς πολιτικό προκείμενο η πρόσφατη καταδίκη του Φρέντι Μπελέρη σε διετή φυλάκιση έρχεται να επιβεβαιώσει πως αυτές οι διώξεις συνεχίζονται στοχοποιώντας το ελληνικό στοιχείο και ότι το επίσημο αλβανικό κράτος εξακολουθεί να απέχει πολύ από τις αρχές και τις αξίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην οποία φιλοδοξεί να ενταχθεί.
