Το σίδερο και το βαμβάκι

Γράφει ο Ρίζος – Θεόδωρος Χαδούλης, Φοιτητής Φυσικού

Τι είναι πιο βαρύ τελικά; Ένα κιλό σίδερο ή ένα κιλό βαμβάκι; Θα μου πείτε είναι εξίσου βαριά. Υπό την προυπόθεση ότι αμφότερα ζυγίστηκαν στις ίδιες συνθήκες, δηλαδή υπό την ίδια επιτάχυνση της βαρύτητας, θα ‘χετε απόλυτο δίκαιο. Ένα κιλό ζυγίζει το ένα, ένα κιλό ζυγίζει και τ’ άλλο. Και θα σας παραδεχόμουνα, μα το Δία, αν κάθε φορά που κάνατε συγκρίσεις, ήσαστε εξίσου ακριβοδίκαιοι με τις μετρούμενες ποσότητες. Αλλά δεν είστε! Εξηγούμαι.

Κάποιοι εκνευριστήκατε με τη διαδικτυακή περσόνα του Γέροντα Παστίτσιου που εμφανίστηκε ως χιουμοριστική σελίδα στο κοινωνικό δίκτυο του facebook. Οι ίδιοι κάποιοι όμως δεν ενοχληθήκατε ιδιαίτερα από τα σκίτσα τη Charlie Hedbo που σατύριζαν το Μωάμεθ. Και στις δύο περιπτώσεις, η πίστη κάποιου έγινε αντικείμενο της χλεύης κάποιου άλλου. Τις δύο αυτές περιπτώσεις τις σταθμίσατε όμως διαφορετικά.

Κάποιοι άλλοι, κάθε τόσο μας υπενθυμίζετε ότι ο Τεμπονέρας ζει. Και θα συμφωνήσω! Ζει για να μας θυμίζει τα οδυνηρά λάθη που έγιναν εκατέρωθεν στα πρώτα, αιματοβαμμένα χρόνια της μεταπολίτευσης. Το Σπύρο Λατσούδα, πρόεδρο του χωριού Ηράκλεια Φθιώτιδας και στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας, που ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου από οπαδούς του ΠΑΣΟΚ τον Ιούνιο του 1989 γιατί δεν τον μνημoνεύσατε ποτέ με το ίδιο πάθος; Τι εννοείτε δεν είναι το ίδιο;

Ξαναρωτάω λοιπόν. Τι είναι πιο βαρύ τελικά; Ένα κιλό σίδερο ή ένα κιλό βαμβάκι; Ναι ξέρω, στην εποχή της μετα-αλήθειας, της επίπεδης Γής και των hoaxes καμία απάντηση δεν είναι πια προφανής. Εν τούτοις, κάποιες απαντήσεις θα έπρεπε να είναι! Ένα κιλό σίδερο ζυγίζει όσο ένα κιλό βαμβάκι. Η ελευθερία του λόγου του ενός, σταματάει εκεί που ξεκινά το θρησκευτικό συναίσθημα του άλλου. Κάθε ανθρώπινη ζωή αξίζει το ίδιο. Και πάει λέγοντας… ‘Οπως η επιστήμη, έτσι και η κοινωνία μας έχει φτάσει μετά από πολύ κόπο και μέσω βασανιστικής/επίπονης/οδυνηρής επανάληψης του μοτίβου trial-error σε κάποιες κατακτήσεις. Το να τις απεμπολούμε συλλήβδην συνιστά οπισθοδρόμηση.