Πράσινες πολιτικές και οικονομία του υδρογόνου

Γράφει ο Βαγγέλης Αντωνιάδης

Είναι γεγονός πως η οικονομία όσο σημαντική και αν είναι διαμορφώνεται πάντα σε ευρύτερες συνθήκες. Στο εξαιρετικά δυστοπικό περιβάλλον που διαμόρφωσε η κλιματική αλλαγή, η ενεργειακή τροφοδοσία και η χρήση ενέργειας πρόκειται να αλλάξουν δραματικά και σε παγκόσμιο επίπεδο καθώς κράτη, κυβερνήσεις και ιδιώτες έχουν μπει σε μία μακρά αναζήτηση καθαρότερων και συνάμα ανανεώσιμων πηγών ενέργειας με απώτερο στόχο την σταδιακή απεξάρτηση της οικονομίας από τον άνθρακα.

Μία από τις πλέον καθαρές μορφές ενέργειας με μηδενικές εκπομπές άνθρακα είναι το υδρογόνο που αν και αποτελεί το πλέον άφθονο στοιχείο στο σύμπαν, δεν υπάρχει σε στοιχειώδη μορφή στην Γη. Καθαρό υδρογόνο βέβαια μπορεί να παραχθεί από άλλες ενώσεις που περιέχουν υδρογόνο, όπως ορυκτά καύσιμα, βιομάζα ή νερό. Κάθε μέθοδος παραγωγής απαιτεί μία πηγή ενέργειας, θερμική ηλεκτρολυτική ή φωτολυτική ενέργεια.

Από το παραγόμενο από ανανεώσιμη ηλεκτρική ενέργεια υδρογόνο απουσιάζουν οι εκπομπές άνθρακα που σχετίζονται με την παραγωγή ή χρήση του σε αντίθεση με το υδρογόνο που παράγεται στις μέρες μας από ορυκτά καύσιμα.

Ένα από τα πλέον σημαντικά πλεονεκτήματα του υδρογόνου είναι ότι μπορεί να αποθηκευτεί με υγρή και αέρια μορφή ακόμα και ως χημική ένωση και να μετατρέπεται ως αξιοποιήσιμη ενέργεια μέσω κυψελών καυσίμου ή με καύση σε στροβίλους και κινητήρες.

Επιπρόσθετα οι χρήσεις του υδρογόνου μπορούν να ανταποκριθούν σε ένα ευρύτατο φάσμα ενεργειακών εφαρμογών καύσιμα που χρησιμοποιούνται ως υποκατάστατο άλλων καυσίμων όπως για παράδειγμα του φυσικού αερίου στην θέρμανση κατοικιών και άλλων χώρων, στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας ακόμα και ως πρώτη ύλη για την βαριά και την χημική βιομηχανία όπως στην παραγωγή χάλυβα και αμμωνίας, πλαστικών και λιπασμάτων.

Παράλληλα η δυνατότητα του ανανεώσιμου υδρογόνου ως καθαρής και συνάμα ευέλικτης μορφής ενέργειας αναγνωρίστηκε εδώ και πολλά χρόνια και συνεχώς διευρύνεται ανοίγοντας νέους ορίζοντες αλλά και δημιουργώντας νέες οικονομικές και τεχνολογικές προκλήσεις.

Με το κόστος των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και της τεχνολογίας του υδρογόνου συνεχώς να μειώνεται, αλλά και νέες αγορές να αναδύονται, ξεκαθαρίζουν και οι παράγοντες που αποτελούν τις θεμελιώδεις προϋποθέσεις για την ανάπτυξη της οικονομίας του υδρογόνου σε πλανητικό επίπεδο.

Πιο συγκεκριμένα δίκτυα αποθήκευσης, μεταφοράς και διανομής ενέργειας.

Αύξηση της συμμετοχής των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.

Ενεργειακό δυναμικό χαμηλού κόστους προερχόμενο από ανανεώσιμες μορφές ενέργειας κυρίως υδροηλεκτρικής.

Πρόσβαση σε μεγάλες ποσότητες νερού αλλά και σύγχρονες βιομηχανικές μονάδες με τις κατάλληλες υποδομές.