Ο ΣΥΡΙΖΑ εναντίον της λογικής

Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Πιστεύετε ότι το μιντιακό σύστημα, η κυβέρνηση, η Ενωση Δικαστών και Εισαγγελέων επιχειρούν, όλοι μαζί, να «υπερασπιστούν» τον Λιγνάδη; Δηλαδή, όλοι αυτοί τρέφουν «συμπάθεια» για τον καταδικασθέντα, ως βιαστή; Μήπκως έπαθαν ομαδική παράκρουση; Ποιος ο λόγος στο κάτω-κάτω να υπερασπιστούν τον Λιγνάδη όταν η δικαστική απόφαση είναι καταπέλτης εις βάρος του;

Ποιος ο λόγος «να υπερασπιστούν έναν βιαστή», όπως γράφουν, αδιάντροπα, άπαντα τα ΦΕΚ του ΣΥΡΙΖΑ. Τι είναι, εν ολίγοις, ο Λιγνάδης για τον οποίο θεσμοί και κυβέρνηση θα διακύβευαν την αξιοπιστία τους και κυρίως θα αγνοούσαν τη δικαστική απόφαση; Δώδεκα χρόνια φυλάκιση για δύο βιασμούς. Κι ένας να ήταν ο βιασμός, αλλάζει η ουσία της υπόθεσης;

Επομένως, ποιπ είναι το πολιτικό ζήτημα που βυσσοδομεί να δημιουργήσει ο ΣΥΡΙΖΑ με τη συνεργασία Μπιμπίλα και ετέρων τινών; Ο στόχος του να λασπώσει την κυβέρνηση, τη Δικαιοσύνη, όποιον θεσμό αντιστέκεται στον αριστερό εκφασισμό που από το 2012 καλλιεργεί συστηματικά. Κι ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ απέτυχε παταγωδώς με ό,τι καταπιάστηκε, του αναγνωρίζεται η ικανότητα να βάζει μπροστά από τον ανεμιστήρα κουβάδες λάσπη και όποιος αντέξει.

Κι αν, ως το 2015, ο ΣΥΡΙΖΑ κρυβόταν πίσω από το ηθικό του πλεονέκτημα, μετά την ανάληψη της εξουσίας και τα τέρατα στα οποία επιδόθηκε, μετά τα οικτρά ψεύδη και τις ανεφάρμοστες υποσχέσεις που έδωσε, μετά τους 102 νεκρούς στο Μάτι, τους 22 στη Μάντρα, μετά την πολιτική σκευωρία για τη Νοvartis, μετά τις αξιόποινες παρεμβάσεις του στη Δικαιοσύνη θεωρώντας την κομματικό του εξάρτημα, με δύο υπουργούς του κατηγορούμενους στο Ειδικό Δικαστήριο, μετά την άθλια επιχείρηση ΕΚΣΥΡΙΖΑΪΣΜΟΥ των μέσων ενημέρωσης, με κορυφαία το κλείσιμο του Συγκροτήματος και το «μαύρο» στην τηλεόραση του Μega, το πλεονέκτημά του έγινε βαρίδι που τον παρέσυρε στο βυθό της πολιτικής αναξιοπιστίας και της ηθικής απαξίωσης.

Μέγας εχθρός του ΣΥΡΙΖΑ είναι κοινή λογική. Η κοινή λογική, λοιπόν, λέει ότι καμία κυβέρνηση δεν θέλει και δεν μπορεί ούτε να καλύψει ούτε να υπερασπιστεί όχι έναν βιαστή, αλλά κανέναν με ποινικό μητρώο. Καμιά κυβέρνηση που προτάσσει την αξιοπιστία της, την εντιμότητά της, το σεβασμό της στο κράτος δικαίου, ως εκτελεστική εξουσία, δεν μπορεί να αμφισβητήσει, με όποιον τρόπο, τις αποφάσεις της ανεξάρτητης Δικαιοσύνης.

Ας το πούμε κι αλλιώς: ΠΟΙΟ ζόρι τραβάει η κυβέρνηση Μητσοτάκη για να πράξει οτιδήποτε υπέρ του καταδικασθέντος Λιγνάδη; Εν τέλει, ΠΟΙΟΣ είναι ο Λιγνάδης που ο ΣΥΡΙΖΑ ανήγαγε σε… λυδία λίθο στο περί δικαίου αίσθημα της Ελλάδας; Ευτυχώς, ο κ. Κατρούγκαλος ήταν σαφής: Ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση κατέστησε υποχρεωτική την απόλυση με όρους όσων παραπέμπονται στο Εφετείο. Αυτό έκανε η πρόεδρος του δικαστηρίου. Γιατί τόσο μίσος και τόση χολή εναντίον της;

Ελεύθερος Τύπος

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.