Ο Μητσοτάκης, ο Πιερρακάκης και οι διεθνείς λίστες κατάταξης

Γράφει ο Γρηγόρης Νικολόπουλος

Οι μεταρρυθμίσεις που υλοποιεί ο υπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης Κυριάκος Πιερρακάκης θα έχουν πάρα πολύ θετικό και μακροπρόθεσμο αποτέλεσμα στην οικονομία αλλά και στην κοινωνική ζωή. Επιγραμματικά, αυτό που κάνει ο Υπουργός είναι να περιορίζει τις φυσικές επαφές του πολίτη με το δημόσιο, περνώντας σταδιακά όλες τις υπηρεσίες σε ηλεκτρονική μορφή. Μέσα από αυτή τη διαδικασία του δίνεται η δυνατότητα να καταργεί άχρηστα έγγραφα και άχρηστες διαδικασίες. Ουσιαστικά περιορίζει ραγδαία τη γραφειοκρατία, άρα και το κόστος που επιβάλει η παλαιολιθική δημόσια διοίκηση σε όλους, πολίτες και επιχειρήσεις.Πρόκειται για ένα πλήθος μεταρρυθμίσεων που επεκτείνονται διαρκώς προς όλες τις κατευθύνσεις και όπως ο ίδιος ανακοίνωσε σε λίγους μήνες θα υλοποιηθούν άλλες 15 μεταρρυθμίσεις μεταξύ των οποίων κάποιες που αφορούν στην αγορά ακινήτων, στην έκδοση διαζυγίων, στην ίδρυση εταιριών.

Ένα καλό κριτήριο για να μετρηθεί η αξία αυτών των μεταρρυθμίσεων είναι να δούμε αν κάποια στιγμή η χώρα μας θα έχει ανέβει θέση στις λίστες κατάταξης των χωρών που δημοσιεύουν διάφοροι διεθνείς οργανισμοί. Οι λίστες αυτές αφορούν την επίδοση των χωρών σε διάφορους τομείς της οικονομίας, των επενδύσεων, της αποδοτικότητας του δημόσιου τομέα, της ευκολίας των επενδύσεων, της λειτουργίας της Δικαιοσύνης, των ατομικών ελευθεριών κλπ.

Είναι το καλύτερο και αντικειμενικότερο κριτήριο που έχουμε στα χέρια μας για να αξιολογούμε τις επιδόσεις κάθε χώρας σε όλους τους τομείς. Και για αυτό είναι και ο πλέον κατάλληλος οδηγός για τις κυβερνήσεις που θέλουν να βελτιώσουν την χώρα. Οι λίστες κατάταξης που δημοσιεύονται κάθε χρόνο συνήθως χρησιμοποιούνται μόνο για να θριαμβολογήσει μια κυβέρνηση όταν η χώρα ανεβαίνει θέση, ή για να κατηγορήσει η αντιπολίτευση την κυβέρνηση όταν η χώρα πέφτει σε χαμηλότερη θέση.

Όμως στην πραγματικότητα οι λίστες προσφέρουν σε όποια κυβέρνηση θέλει να κάνει μεταρρυθμίσεις έναν πραγματικά μοναδικό οδηγό για το τι πρέπει να κάνει.

Πώς μπορεί να γίνει αυτό; Τι μπορεί να κάνει ο Πιερρακάκης;

Μπορεί για παράδειγμα να συγκρίνει τον αριθμό διαδικασιών, των αριθμό των απαιτούμενων εγγράφων, τον χρόνο που απαιτείται για μια συγκεκριμένη δουλειά στην Ελλάδα, με τα αντίστοιχα σε κάποιες χώρες με πολύ υψηλότερη θέση στην ίδια λίστα.

Έτσι αν δει πχ ότι απαιτούνται 10 έγγραφα στην Ελλάδα αλλά πχ 2 στη Γερμανία για να εγκριθεί μια επένδυση, να εξετάσει ποια έγγραφα είναι αυτά και να εφαρμόσει ακριβώς τις ίδιες απαιτήσεις και στην Ελλάδα. Να καταργήσει δηλαδή ή να συγκεράσει έγγραφα και διαδικασίες περιορίζοντας σημαντικά το χρόνο που παίρνει η έγκριση μιας επένδυσης, ώστε να πετύχει το ίδιο σκορ με τη Γερμανία. Αν το κάνει αυτό η Ελλάδα θα έχει ανέβει τόσες θέσεις όσες χρειάζεται για να σταθεί δίπλα στη Γερμανία. Και αυτό θα είναι μια τεράστια επιτυχία που θα προσφέρει τελείως άλλες δυνατότητες και ευκαιρίες στη χώρα.

Το σπουδαιότερο δε από όλα είναι ότι δεν χρειάζεται ούτε να σπαταληθούν ώρες, μήνες ή χρόνια σκέψης και συσκέψεων για να δούμε τι πρέπει να κάνουμε. Τόσο τα προβλήματα όσο και οι λύσεις τους απεικονίζονται σε αυτές τις λίστες. Είναι μπροστά μας και μπορούμε να τις χρησιμοποιήσουμε άμεσα και δωρεάν.

Πέραν της χρήσης αυτής της διαδικασίας από τον Πιερρακάκη θα ήταν ακόμη καλύτερο αν ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης έθετε στόχους σε κάθε υπουργό του με βάση αυτές τις λίστες. Θα μπορούσε δηλαδή να τους ζητήσει να κάνουν όσο πιο πολλά μπορούν για να ανέβει πολλές θέσεις η χώρα στη σχετική με την αρμοδιότητα τους διεθνή λίστα κατάταξης. Έτσι αφενός θα τους προσφέρει τον οδηγό για τη βελτίωση του υπουργείου τους και αφετέρου θα έχει και ένα αμερόληπτο και αδιάβλητο κριτήριο αξιολόγησης τους.

Κατά τα γνώμη μου, θα έπρεπε μέσα στο Μαξίμου να φτιαχτεί μια μικρή ομάδα που θα αναλάβει να συντονίσει αυτή τη δουλειά, βρίσκοντας και μελετώντας τις λίστες και τα κριτήρια τους ώστε να προωθήσει τις οδηγίες στους υπουργούς. Εάν αυτό συμβεί σε όλα τα υπουργεία, η εικόνα της χώρας και η ζωή όλων μας θα είναι διαφορετική.

Ταυτόχρονα ο κάθε πολίτης θα μπορούσε με έναν αντικειμενικό τρόπο να κρίνει την επίδοση της εκάστοτε κυβέρνησης πέραν των άλλων δικών του πολιτικών, ιδεολογικών ή προσωπικών κριτηρίων και αυτό θα ανέβαζε αφενός το επίπεδο της πολιτικής αντιπαράθεσης και αφετέρου θα συνέβαλε στην υιοθέτηση εθνικών στόχων κοινής αποδοχής από όλα τα κόμματα.

Reporter

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.