Ο Ισλαμοφασισμός των fake news της Τουρκίας και η η αλήθεια που εκδικείται…
Γράφει η Κρινιώ Καλογερίδου (Βούλα Ηλιάδου, συγγραφέας)
Πάντα το γνώριζα, αλλά – ως φαίνεται – θεωρητικά. Ότι η διαστρέβλωση, δηλαδή, και η απόκρυψη πληροφοριών αποτελούν μορφές παραπλάνησης που ισοδυναμούν με το ψέμα. Έπειτα ήταν και το άλλο. Την αλήθεια του ως άνω συλλογισμού την έβλεπα να εφαρμόζεται μόνο στο πολιτικό περιβάλλον.
Κι αυτό γιατί είναι πρόσφορο έδαφος για την πολιτική που γονιμοποιεί την ψευδολογία και, συνακόλουθα, την ανοχή του κόσμου σ’αυτήν, αφού αυτός συγχωρεί συνήθως τους κατ’ επάγγελμα ή περιοδικά ψεύτες και τους ξαναψηφίζει…
Ψηφίζει τους πολιτικούς που, προκειμένου να πάρουν την ψήφο του, καταφεύγουν στα πιο απίθανα ψεύδη ρισκάροντας το ενδεχόμενο να υπάρξουν ολέθριες συνέπειες για την κοινωνία και, προπάντων, τη χώρα.
Ωστόσο όλα αυτά σαν σκέψη και σαν εμπειρίες τα προσπέρασα γρήγορα εκ των υστέρων, όταν έγινα οπτιακουστικός μάρτυρας ενδείξεων και αποδείξεων ψεύδους στην διεθνή πολιτική σκηνή. Την πανοραμική εικόνα αυτών θα ήταν άκαιρο να παρουσιάσω τώρα, γιατί το ζητούμενο δεν ήταν αυτό.
Αντίθετα αυτό που ζητούσα και ανακάλυπτα ήταν οι επιχειρήσεις ψεύδους της Τουρκίας για να απομακρύνει απ’ τη σωστή κατανόηση της πραγματικότητας τη διεθνή κοινή γνώμη με ”γνωματεύσεις” και ”αυτοψίες” ενοχοποιητικές σε βάρος της άτυχης Ελλάδας, που πέφτει μόνιμα θύμα της κακής γειτονίας της.
Η τέχνη της δόλιας γείτονος να κατασκευάζει και να διοχετεύει ψευδείς ειδήσεις με απαρχή της καμπύλης του ψεύδους της την ανθρωπιστική κρίση (λόγω του εμφυλίου στη Συρία) και αποκορύφωμα την χωρίς προηγούμενο, ”επιχείρηση Fake News” σε βάρος μας που έχουν πάρει την ανηφόρα και διοχετεύονται στην Ευρώπη με θέμα το μεταναστευτικό δεν έχει μέτρο σύγκρισης σίγουρα στην ιστορία. Ειδικά αν αρχίσουμε να μετράμε το βουνό από ψέματα και τις διαστρεβλώσεις των προθέσεών μας απ’ τον Μάρτιο κι ύστερα.
Την μεγάλη κρυάδα που με γέμισε αγωνία και με έκανε να αμφιταλαντευτώ για τη δική μας ειλικρίνεια την πήρα με την είδηση για τον νεκρό μετανάστη που έπεσε νεκρός από ελληνικά πυρά στον Έβρο.
Κι αυτό όχι γιατί με έπεισαν οι τουρκικές αναμεταδόσεις που είναι συνήθως κατευθυνόμενες και κινούνται στο πεδίο της οργιαστικής σε βάρος μας προπαγάνδας, αλλά γιατί την υιοθέτησε ασμένως η Αξιωματική αντιπολίτευση που παρουσίασε την ψευδή είδηση ως τεκμηριωμένη, ενισχυμένη καθώς ήταν κι απ’ τα πρωτοσέλιδα ξένων εφημερίδων, όπως το γερμανικό Spiegel.
Ναι, την υιοθέτησε ασμένως η Αξιωματική αντιπολίτευση, που ακολουθεί κατά πόδας την πολιτική… ”Αντωνάκη” και σε αυτό… Όχι του Σαμαρά, ασφαλώς, αλλά του ψεύτη βοσκού του Αισώπου…
”Το μέγεθος των ψεμμάτων της ανταγωνίζεται με εκείνο των Τούρκων πολιτικών”, σκέφτηκα ασυναίσθητα, ώσπου ήρθα σε επαφή με κάτι ακόμα χειρότερο, όταν διάβασα για τα τελευταία ψεύδη των Τούρκων και έφριξα:
– … Η Ελλάδα… δεν διστάζει… να φέρεται απάνθρωπα στους πρόσφυγες. Δε λαμβάνει υπόψη της καταγγελίες του κόσμου. Η Ελλάδα, που δεν διστάζει να χρησιμοποιεί ακόμη και όπλα ενάντια σε γυναίκες ή ηλικιωμένους πρόσφυγες, χρησιμοποίησε και την επιδημία του κορονοϊού για να κλείσει τα σύνορα της. Η Ελλάδα αυτή τη φορά, με πρόφαση την επιδημία του κορονοϊού, εντός 97 ημερών έστειλε στα τουρκικά χωρικά ύδατα 1080 πρόσφυγες…
Είχα συννεφιάσει στην πρώτη ανάγνωση, όμως αυτό το τελευταίο ξάνοιξε λίγο το συνοφρυωμένο μου πρόσωπο σε χαμόγελο διαρκείας.
”Να που πιάσαν τόπο οι γκρίνιες και τα δημοσκοπικά ”χαστούκια” στην κυβέρνηση για το μεταναστευτικό. Τα λόγια του Τούρκου είναι η καλύτερη απόδειξη ότι είμαστε σε καλό δρόμο στο θέμα αυτό…”, είπα μέσα μου και η συνέχεια του ρεπορτάζ της τουρκικής ιστοσελίδας που μετέδωσε την είδηση επιβεβαίωσαν το συμπέρασμά μου για την αποτελεσματικότητα τη δικιά μας και την fake… δημοσιογραφία των κατευθυνόμενων απ’ τον Ερντογάν Μέσων:
– … Το ελληνικό λιμενικό χρησιμοποιώντας την μέθοδο push back τους αφήνει στην ανοιχτή θάλασσα. Μάλιστα χτυπάει τους πρόσφυγες ενώ γίνονται κατασχέσεις σε χρήματα και προσωπικά αντικείμενα. οι αξιωματούχοι του ελληνικού λιμενικού τις περισσότερες φορές για να προωθήσουν τους πρόσφυγες χρησιμοποιούν και όπλα… Στις πρώτες πέντε μέρες του Ιουνίου έγινε γνωστό πως επαναπροωθήθηκαν στα τουρκικά χωρικά ύδατα 295 πρόσφυγες. Στην περίοδο του κορονοϊού εκδιώχθηκαν από τα ελληνικά χωρικά ύδατα τον Μάρτιο 66 τον Απρίλιο 165 και τον Μάιο 554 μετανάστες.
– Ενοχλούνται!!!.. Δυσανασχετούν απ’ την τακτική αποτροπής που εφαρμόζουμε…, ψιθυρίζω με φευγαλέο χαμόγελο, γιατί η ενόχληση απ’ την παραποίηση της αλήθειας από την Τουρκία – που έφτασε να μας δίνει μαθήματα… ανθρωπισμού – μου κεντά την καρδιά.
Το βλέμμα μου γλιστρά επιπόλαια στις ειδήσεις που αναμεταδίδουν απ’ την Τουρκία τα ”Τουρκικά Νέα”, όταν σκαλώνει ασυναίσθητα σε μια δήλωση του Ουμάρ Σουχά (συνταξιούχου πρέσβη της γείτονος) στην ”Τζουμ Χουριέτ”, που με κάνει να αναπηδήσω στο κάθισμά μου θορυβημένη, γιατί αμφισβητεί με την μέθοδο της ιστορικής παραχάραξης την ελληνικότητα των νησιών και βραχονησίδων του Αιγαίου.
– Όλα τα νησιά και οι βραχονησίδες των οποίων η ιδιοκτησία αμφισβητείται στο Αιγαίο πριν από 95 χρόνια ανήκαν στο οθωμανικό κράτος. Δεν υπάρχει κάποιο έγγραφο που να δείχνει πως αυτά δόθηκαν στην Ελλάδα… Το να πιστεύει κάποιος πως το Αιγαίο και τα νησιά του Αιγαίου ήταν από την αρχαία ιστορία ελληνικά είναι σαν να κοροϊδεύει το μυαλό του κόσμου….‟
”Σε πολλά νησιά ακόμα και σήμερα τα ονόματα των περιοχών είναι στα τουρκικά. Ακόμη και σήμερα είναι συζητήσιμο αν τα νησιά του Αιγαίου είναι ελληνικά, πρόκειται για ένα θέμα το οποίο δεν έχει κλείσει. Για παράδειγμα τα νησιά Αγαθονήσι και Φαρμακονήσι, που βρίσκονται απέναντι από το Didim, δεν ανήκουν στην Ελλάδα… Πώς αποτρέπεται ο ελληνικός επεκτατισμός στα νησιά του Αιγαίου; Η απάντηση για αυτό είναι αυτά που συνέβησαν στα Ίμια το 1996…
Τάδε έφη ο Ουμάρ Σουκά. Τάδε έφη το σύγχρονο πρόσωπο της Τουρκίας, που προσπαθεί με ανιστόρητες διαδρομές λογικής να παραχαράξει την ιστορία του Αιγαιακού Ελληνισμού. Οι συνειρμοί, άθελά μου, με οδηγούν στους λαθροθήρες της ιστορίας της Μακεδονίας μας.
Έχω την αίσθηση πως πήραν μαθήματα απ’ τους Τούρκους και με βάση την… τεχνική της παραποίησης συνεχίζουν να υφαίνουν το ευφάνταστο παραμύθι του αλυτρωτισμού, ακολουθώντας κατά πόδας τους Τούρκους ακόμα και στη θεωρία της καταγωγής τους..
Απόγονοι του Αλέξανδρου οι Σκοπιανοί; Διάδοχοι της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας οι Τούρκοι. Όχι, παίζουμε… Είμαι έτοιμη, ωστόσο, να εκραγώ παρά την ευρηματικότητά μου να τους γελοιοποιήσω. Την τελευταία όμως στιγμή παίρνω το αίμα μου πίσω ανακαλύπτοντας την εκδίκηση της Βυζαντινής ιστορίας μέσα από μια παραδοχή του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, κατά της διάρκεια μιας ομιλίας του (21/10/’17):
– … Η πιο σημαντική ομορφιά των αρχαίων πόλεων είναι ότι λιώνουν τη νέα στο σώμα της χωρίς να χάνουν τους κύριους χαρακτήρες της και να την ζυμώνουν προσθέτοντάς την από τις ουσίες της. Η Κωνσταντινούπολη είναι μια εξαιρετική πόλη από αυτή την άποψη. Αλλά δεν εκτιμήσαμε την αξία αυτής της πόλης, προδώσαμε αυτήν την πόλη, την προδίδουμε ακόμα και είμαι υπεύθυνος γι’ αυτήν…
– Η ”Ισταμπούλ” λιώνει στην αγκαλιά της Κωνσταντινούπολης!.., ψιθυρίζω εκστατικά.
”Η αλήθεια τελικά εκδικείται!.. Βρίσκει τον τρόπο να λάμψει ακόμα και μέσα απ’ το fake πρόσωπο της σημερινής Τουρκίας που νοσεί βαριά απ’ τον χιτλερικού τύπου εθνικισμό της”, σκέφτομαι και τα μάτια μου παύουν να μαλώνουν τον Τούρκο Πρόεδρο, καθώς γεμίζουν από μια ανεπαίσθητη θλίψη γι’ αυτόν και τον ισλαμοφασισμό του…