Να συναντηθούμε στο «εμείς»
Η αναδιάρθρωση και ο εμπλουτισμός της κυβέρνησης με νέα πρόσωπα ήρθε στην κατάλληλη ώρα. Δεν μπορούσε άλλο να καθυστερήσει γιατί το μόνο βέβαιο είναι ότι θα είχαν κατεβάσει κράτος και υπουργοί τα μολύβια. Ετσι γίνεται πάντα όταν υπάρχει μια αβεβαιότητα, έτσι θα γίνεται και στο μέλλον. Ωστόσο, ο πρωθυπουργός είναι του μέτρου.
Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα
Ο κορμός της κυβέρνησης υπέστη στοχαστικές προσαρμογές και δίνεται χρόνος για να συνεχίσουν οι υπουργοί την καλή δουλειά και με περισσότερη αφοσίωση, αφού η εμπιστοσύνη του πρωθυπουργού επαναβεβαιώθηκε στο πρόσωπό τους. Οι νεοεισελθόντες στο σχήμα πρέπει με τη δουλειά τους και με καλή συνεργασία να αποδείξουν ότι αξίζουν της τιμής που τους έγινε.
Τα δύσκολα είναι μπροστά για όλη την κυβέρνηση. Και αυτό το «ΟΛΗ« είναι το μεγάλο στοίχημα. Κανείς δεν μπορεί να στέκει στο «εγώ» του. Τώρα είναι η ώρα του κοινού σχεδιασμού για τα μεγάλα έργα, για τις μεταρρυθμίσεις. Είναι η ώρα για συνέργειες και όχι για εσωκομματικές αντιπαλότητες ή για ενδοκυβερνητικές συγκρούσεις. Δεν γίνεται ένας υπουργός να επικεντρώνεται στην εκλογική του περιφέρεια με το βλέμμα καρφωμένο στην επανεκλογή του. Πολλώ δε μάλλον να ασκεί μικροπολιτική ψηφοθηρία.
Η εποχή του Μαυρογιαλούρου έχει τελειώσει όχι επειδή δεν βρίσκονται ακόμη ανάμεσά μας πολίτες που θα ήθελαν να έχουν μια καλύτερη μεταχείριση, αλλά επειδή το επιβάλλει η αλλαγή της εποχής. Ο ευπατρίδης Αβέρωφ έλεγε ότι «κάνεις μια χάρη στον Γιάννη και άλλοι εκατό Γιάννηδες γυρίζουν εναντίον σου. Κάνεις ένα σχολείο, ένα δρόμο, στερεώνεις μια εκκλησιά ή κάνεις ένα τυροκομείο και κερδίζεις το μέλλον της περιοχής». Εκείνος προσωπικά είχε κερδίσει, μέσω του σχεδιασμού του για το Μέτσοβο, την ευγνωμοσύνη των κατοίκων ενώ θα μνημονεύεται για πάντα το έργο του.
Η κυβέρνηση έχει στους επόμενους μήνες να αναμετρηθεί με την ασύμμετρη απειλή του Covid-19. Κάποιοι έχουν άμεση εμπλοκή και σηκώνουν το μεγάλο βάρος, αλλά οι περισσότεροι έχουν να αντιμετωπίσουν, στο μέτρο των αρμοδιοτήτων τους, τις παράπλευρες επιπτώσεις του. Είτε είναι στην παιδεία είτε είναι στον πολιτισμό είτε είναι στην εργασία, στην παραγωγή, είτε στο εμπόριο και στις επιχειρήσεις. Είναι τεράστια η ζημιά στην οικονομία, χωρίς καμία αμφιβολία, αλλά θα υπάρξουν τα εργαλεία από την Ευρωπαϊκή Ενωση για να κερδηθεί το χαμένο έδαφος. Ομως, ταυτόχρονα, δεν πρέπει να κλείνουμε τα μάτια μας για τη δυσκολία στην καθημερινότητα των ανθρώπων.
Ο εγκλεισμός, ειδικά στις μεγάλες ηλικίες, έχει προκαλέσει πολύπλοκα προβλήματα που δεν εναπόκειται μόνο στο κράτος να τα αντιμετωπίσει. Αυτό που χρειάζεται, πέρα από την πίστη του πολίτη ότι η κυβέρνηση έχει ανθρωποκεντρικές λύσεις στα προβλήματα που έχουν συσσωρευτεί, είναι να κάνουμε κι εμείς κάτι. Πολλές φορές δεν πρωτεύει το οικονομικό πρόβλημα όσο η συντροφικότητα, η αλληλεγγύη, το νοιάξιμο. Αυτά, εκτός του ότι δεν κοστίζουν, μας κάνουν πιο πλούσιους σε ανθρωπιά.
