Μια ΔΕΘ με πολλά ΔΕΝ και λίγα ΘΑ…

Γράφει ο Κωνσταντίνος Μανίκας, σύμβουλος επιχειρήσεων – συγγραφέας

Εχουμε συνηθίσει η ΔΕΘ να μετατρέπεται από την πιο σημαντική εμπορική έκθεση της χώρας σε μια πολιτική φιέστα, όπου οι αρχηγοί των κομμάτων κονταροχτυπιούνται για το ποιος θα εκστομίσει τα περισσότερα ΘΑ, για το ποιος θα παρατήσει τον πιο φιλολαϊκό ηγέτη μοιράζοντας υποσχέσεις και παροχές ακόμη και σε εποχές που ούτε οι γενικότερες, εγχώριες και διεθνείς συνθήκες, ούτε οι δημοσιονομικές δυνατότητες της χώρας επέτρεπαν μεγαλοστομίες και ανάληψη κόστους που τελικά μετακυλούνταν μέσω της διόγκωσης του δημοσίου χρέους στις επόμενες γενιές.

Αν για κάτι δεν μπορεί να κατηγορηθεί η φετινή παρουσία του Κυριάκου Μητσοτάκη στη ΔΕΘ, είναι για πληθώρα ΘΑ. Μάλλον πολλά ΔΕΝ, περιείχε ο λόγος του.

ΔΕΝ, στην ακατάσχετη παροχολογία, με την επισήμανσή του, ότι οι επιδοματικές πολιτικές είναι απαραίτητες σε τέτοιες περιόδους αλλά δεν είναι πανάκεια κι η ανάπτυξη έρχεται μέσα από τη στήριξη της εργασίας και της παραγωγής.

ΔΕΝ, στις θεσμικές παρεκτροπές με αλλαγές εκλογικών νόμων την τελευταία στιγμή. Το σημαντικό είναι να πείθεις την κοινωνία να συσρατευθεί μαζί σου κι όχι να κατεβάζεις τον πήχη των εκλογικών προσδοκιών, δείχνοντας αδυναμία.

ΔΕΝ, στην εθνική υποχωρητικότητα απέναντι στην Τουρκία. Και φραστικά, με την ξεκάθαρη σχετική αναφορά του αλλά και πρακτικά, μακριά από τις συμβιβαστικές λογικές, τύπου ΕΛΙΑΜΕΠ.

Ο χειμώνας που έρχεται θα είναι δεδομένα ένας από τους δυσκολότερους των τελευταίων δεκαετιών. Η ενεργειακή κρίση βαθαίνει, οι πληθωριστικές πιέσεις, απότοκο των ανισορροπιών ανάμεσα σε προσφορά και ζήτηση, ενισχυμένες από τις συνέπειες της πολεμικής λαίλαπας, θέτουν σε κίνδυνο την κοινωνική και πολιτική συνοχή σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Η Ελλάδα κατορθώνει, μέσα σε αυτό το ανορθολογικό, να κινείται με σύνεση και να ξεπερνά τους οικονομικούς της στόχους. Η τριπλή θετική καταγραφή για τον τουρισμό, τις επενδύσεις και τις εξαγωγές, δημιουργούν κλίμα αισιοδοξίας για τη βελτίωση της παραγωγικότητας και της ανταγωνιστικότητας στο βαθμό που οι ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις συνεχίζονται.

Μένει στην Ε.Ε. να απεγκλωβιστεί από τον προσδιορισμό της τιμής του ρεύματος από αυτή του φυσικού αερίου και στην ΕΚΤ να βρει τη χρυσή τομή ανάμεσα στην ανεξέλεγκτη αύξηση των επιτοκίων, που θα φορτώσει νοικοκυριά κι επιχειρήσεις με δυσβάστακτο βάρος αποπληρωμής των χρεών τους, και την τιθάσευση του πληθωρισμού, όχι ως παροδικού αλλά ως δομικού οικονομικού στοιχείου των καιρών μας.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.