Ιθαγενείς χωρίς Ιθαγένεια
Γράφει ο Απόστολος Τσιμογιάννης
Αναγκάστηκα προ ημερών να ξοδέψω 1,30 ευρώ για να προμηθευτώ την γνωστή εφημερίδα των συριζοσυντακτών. Ο λόγος που με οδήγησε σε αυτή την πράξη και σας ζητώ ταπεινά συγγνώμη, ήταν ένα άρθρο στις 4 Φεβρουαρίου 2019 με τίτλο «ΝΔ: Σχέδιο αλλοίωσης του εκλογικού σώματος».
Στο πρωτοσέλιδο της εφημερίδας αναφέρεται ότι μια μερίδα ομογενών δεν έχουν βιοτικούς δεσμούς με την Ελλάδα, εννοεί μάλλον τους μόνιμους κατοίκους εξωτερικού, τους αναγνωρίζει όμως μια κάποια νοσταλγία για την πατρίδα !!! Πάλι καλά.
Αντιθέτως βιοτικούς δεσμούς διαθέτουν οι προσωρινά παραμένοντες στην Ελλάδα μετανάστες, που αναγκαστικά κρατούνται εδώ και παρεμποδίζεται η θέλησή τους να μετακινηθούν στη χώρα επιθυμίας τους.
Ένα άλλο ενδιαφέρον επιχείρημα των δημοσιογράφων είναι ότι υπάρχει δυσκολία στην επικοινωνία των προεκλογικών προγραμμάτων σ’ όσους ζουν εκτός επικράτειας. Σήμερα στην εποχή του ;iντερνετ και της επικοινωνιακής λαίλαπας. Ας γελάσουμε !! Ενώ οι φίλοι τους οι μετανάστες τα καταλαβαίνουν άμεσα.
Μέσα στην αγωνία τους, αναφέρουν οι συγγράφοντες δημοσιογράφοι, ότι κάτι ανάλογο είχε προσπαθήσει να πετύχει ο Κώστας Καραμανλής, και αναφέρονται στο βιβλίο του Μανώλη Κοττάκη «Καραμανλής Off the Record». Παραβλέπουν όμως σκοπίμως να αναφέρουν ακριβώς τα διαλαμβανόμενα στο υπόψη βιβλίο, τα οποία σας παρουσιάζω επι λέξει (σελ. 471-472):
Κατ’ αρχήν στο τελευταίο κεφάλαιο του βιβλίου αναφέρονται κρίσεις και σχόλια του συγγραφέα.
Αναφέρεται (σελ.471) ότι ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Περικλής Κοροβέσης είχε παρατηρήσει εύστοχα ότι «πρόκειται για έναν έντιμο αστό πολιτικό που δεν ήθελε να πάει κόντρα στα συμφέροντα του λαού του.»
Αναφέρει επίσης ο συγγραφέας σχολιάζοντας, ότι αποπειράθηκε να αλλάξει τους βασικούς συσχετισμούς της μεταπολίτευσης υπέρ της κεντροδεξιάς με την ψήφο των αποδήμων, αλλά και με το άνοιγμα στην αριστερά που διευκόλυνε το διεμβολισμό του ΠΑΣΟΚ.
Παρακάτω γράφει, σχολιάζοντας, ότι η αριστερά δεν κατάφερε να σηκώσει το βάρος του νέου ρόλου της, μέσα στο σύστημα και να μετατραπεί σε νέα ΕΔΑ. Η αυταπάτη της συναίνεσης τελείωσε όταν ο Καραμανλής άγγιξε το σκληρό πυρήνα των θεμάτων που ενδιαφέρουν την αριστερά, όπως οι σχέσεις με τον αντιεξουσιαστικό χώρο και τους ποινικούς, το άσυλο, ο περιορισμός των πορειών στο κέντρο κ.α.
Το συμπέρασμα για μένα είναι πως διαχρονικά η αριστερά επιθυμεί την διάβρωση του εθνικού φρονήματος, που το χαρακτηρίζει ως εθνικισμό για να το μειώσει και να μας αναγκάσει να ντρεπόμαστε. Ο βέλτιστος γι’ αυτούς τρόπος είναι η αλλοίωση του πληθυσμού. Είναι αυτό που έγραψα σε παλαιότερο άρθρο μου και είχε πει ο Ιμπραήμ πασάς «Θα φέρω φελάχους εδώ, να φυτρώσει άλλη ράτσα, να ξεχαστεί και τ’ όνομά τους». Τον Ιούλιο 2018, ο εκλεκτός φίλος του πρωθυπουργού από τα υπόγεια του Μαξίμου είχε γράψει στο τουίτερ : «Θ’ αντικαταστήσουμε αυτόν τον φασιστικό λαό, με πολίτες του κόσμου».
Προνόμια λοιπόν και εύκολη απόδοση ιθαγένειας στους μετανάστες και εν δυνάμει ψηφοφόρους τους, πόλεμο και εξαθλίωση σε κάθε Έλληνα και κάθε τι ελληνικό. Έμμεση υποστήριξη και ενδυνάμωση ακραίων φασιστών, με ταυτόχρονη εκβίαση των ιθαγενών Ελλήνων να δεχτούν υποχρεωτικά τους νεοεισερχόμενους, με συνέπεια την αντίδρασή τους. Και όλοι αυτοί , οι υγιώς (όχι κατά την ερμηνεία του πρωθυπουργού) σκεπτόμενοι και αντιδρώντες να γίνονται μονομιάς φασίστες.
Όχι λοιπόν ψήφος στους ομογενείς γιατί είναι «Ιθαγενείς χωρίς ιθαγένεια».
Δεν γνωρίζω τι έχει γράψει ο έγκριτος δημοσιογράφος κ. Κοττάκης στο βιβλίο του. Θα το διαβάσω στο επόμενο ταξίδι μου στην πατρίδα. Σίγουρα θα είναι ενδιαφέρον όπως και τα άρθρα του.
Σχετικά με το δικαίωμα ψήφου των Ελλήνων της διασποράς από τον τόπο της διαμονής τους, γνωρίζω εξ ιδίας πείρας ότι όλες οι κυβερνήσεις της Ελλάδος το απέφευγαν. Υπάρχουν βέβαια πρακτικές δυσκολίες, και αυτές πάντα χρησιμοποιούνταν ως εμπόδιο για να δοθεί το πράσινο φως της Βουλής. Έτσι, αντί προσπάθειας να ξεπεραστούν οι δυσκολίες, ακούμε αερολογίες!
Ένα άλλο θέμα, που είναι κα σχετικό με το δικαίωμα ψήφου γενικά, είναι η χρήση της λέξης “ιθαγένεια”. Διαβάζουμε συχνά ότι Ελληνικές κυβερνήσεις παραχωρούν “ιθαγένεια” σε διάφορους αλλοδαπούς που έχουν βρεθεί ή εγκατασταθεί υπό διάφορες συνθήκες στην Ελλάδα. Πιστεύω ότι τα αποτελέσματα παρόμοιων παροχών “ιθαγένειας” θα είναι καταστρεπτικά για το έθνος γιατί σύντομα θα καθορίζουν την διακυβέρνησή της σύμφωνα με τα δικά τους συμφέροντα. Έχει ήδη συμβεί σε άλλα κράτη και στην Επαρχία του Κεμπέκ στον Καναδά.
Είναι άλλο πράγμα να κατοικείς σε μια χώρα μόνιμα και νόμιμα και άλλο να βαπτίζεσαι αυτόχθονας, ιθαγενής. Αυτό, μόνο με εξέταση DNA επιτυγχάνεται. Πλην κάποιων οφθαλμοφανώς ιθαγενών -στον Καναδά, ΗΠΑ, Αυστραλία, κλπ.- όλοι οι άλλοι είμαστε πολίτες, νόμιμοι κάτοικοι της χώρας που ζούμε, υπό την προυπόθεση ότι αυτοί που δεν γεννήθηκαν και δεν ζούν στη χώρα έχουν εκπληρώσει συγκεκριμένα κριτήρια πριν τους δοθεί μονιμότητα πολίτη της χώρας και δικαίωμα ψήφου.
Τα πιό συνήθη κριτήρια για την απόκτηση της ιδιότητας του μονίμου κατοίκου, με δικαίωμα εκλέγειν και εκλέγεσθαι, είναι: (1) νόμιμη παραμονή 3 -5 ετών στη χώρα, (2) βασική γνώση της επίσημης γλώσσας του κράτους, και (3) γνώσεις στοιχείων της Ιστορίας και του τρόπου λειτουργίας του κράτους.